“เอ...แล้วเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ครับคุณลูกจันทร์”
โทนี่ถามหญิงสาว ในใจก็ตงิดๆ อยากรู้เรื่องราวไม่ต่างจากคนอื่น
“พูดกันตรงๆ ฉันมาที่นี่เพราะเงินส่วนนึง อีกส่วนก็เพราะขนุน”ถึงจะตอบไปอย่างนั้น แต่ลินจันทร์ก็รู้ว่าพวกเขายังคลางแคลงใจ “โอ๊ย...พูดดีเข้าตัวเองมากกว่ามั้ง มาเพราะลูกขนุนนี่นะ”หญิงชราทำเสียงหยันในลำคอ
“ยายไม่เชื่อตอนนี้ก็ไม่เป็นไร คอยดูต่อไปเถอะ ลูกจันทร์จะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นกับตา”ลินจันทร์ตอบอย่างมั่นใจ
“เออ...อยากพูดอะไรก็ตามใจเถอะ...อีหล้าตะกร้าหมากข้าอยู่ไหนวะ”พอเห็นความเด็ดเดี่ยวของลินจันทร์ หญิงสูงวัยก็ไม่อยากจะตอแย
“ทิ้งอะไรหนูเห็นน้องขนุน หิ้วเล่นตรงระเบียงโน้น ป่านนี้เจ้านายคงเห็นแล้วมั้ง”พอสบโอกาสหล้าก็ขู่ยายสมหวัง
“ตายละเว้ย ทำไมไม่บอกแต่แรกวะ อมพะนำอยู่ได้ เดี๋ยวพ่อทิกเห็นเข้า ข้ามิซวยซ้ำซวยซ้อนหรือ”ว่าจบนางก็บ่นกระปอดกระแปด แล้วรีบก้าวยาวๆ จากไปด้วยความร้อนใจ
