9
ง้อเด็กขี้งอน
“ทานข้าวกันเถอะคุณ หนูเกี๊ยวคงหิวแย่แล้ว”
เสียงทุ้มของตุลย์ภพเอ่ยขึ้น นวมลจึงบอกให้เด็กสาวไปนั่งข้างๆ กับลูกชายของตนเช่นเคย จากนั้นจึงเรียกให้แม่บ้านไปยกอาหารมาเสิร์ฟที่โต๊ะ
“หนูเกี๊ยวเรียนปีนี้ปีสุดท้ายแล้วใช่ไหมลูก ดูที่ฝึกงานไว้บ้างหรือยัง”
“ดูไว้บ้างแล้วค่ะป้ามล แต่ว่ายังตัดสินใจไม่ถูกเลยค่ะว่าจะฝึกที่ไหนดี” เกวรินตอบกลับไปเสียงใส เธอเรียนคณะบริการธุรกิจปีที่สี่แล้ว เลยเริ่มหาข้อมูลบริษัทหลายๆ ที่เผื่อเอาไว้สำหรับการยื่นฝึกงาน ทว่าก็ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะไปฝึกที่ไหน
“ถ้าเลือกไม่ถูก สนใจไปฝึกที่บริษัทตาภีมไหมจ๊ะหนูเกี๊ยว จะได้ให้ภีมช่วยดูแล”
“นั่นสิ ไปฝึกกับตาภีมก็ดีเหมือนกัน คนกันเองทั้งนั้น” ตุลย์ภพเอ่ยเสริมภรรยาอีกคน ถึงยังไงในอนาคตเกวรินก็จะได้เป็นลูกสะใภ้บ้านนี้ สู้ไปฝึกงานด้วยกันเลยก็จะได้สนิทสนมกันมากกว่าเดิม
“พ่อครับ...” ภากรเอ่ยขัดเสียงเรียบ สบตากับผู้เ
