13
เดตของเรา
แอดดด
“เกี๊ยว...”
มือหนาเปิดประตูห้องนอนเข้าไปอย่างเบามือ พร้อมเรียกชื่อเธอเพื่อเช็กดูว่าเด็กขี้บ่นของเขาตื่นแล้วหรือยัง
“อืมมม...เฮียภีมขา~” เกวรินพลิกตัวหันไปตามเสียง ปรือตามองเขาอย่างงัวเงีย เธอหลับไปตั้งแต่มาถึงจนตอนนี้ไม่รู้ว่ากี่โมงกี่ยาม รู้แค่ว่าเพลียจนแทบไม่มีแรงขยับตัวแล้ว
“หิวยัง?”
“หิว~”
เสียงหวานเอ่ยกับเขาด้วยน้ำเสียงออดอ้อน พร้อมยกมือทั้งสองข้างยื่นไปให้เขาอุ้ม ภากรเห็นแบบนั้นก็ใจอ่อนยวบ ก้มลงไปหอมแก้มนิ่มเธอหนึ่งทีแล้วช้อนร่างอวบอิ่มขึ้นอุ้ม ซึ่งเธอก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี กอดคอแล้วเกี่ยวขาเรียวเข้ากับเอวสอบเขาไว้แน่น เมื่อมาถึงโซฟาหน้าทีวี เขาก็วางเธอลงแล้วไปจัดอาหารที่ซื้อมาให้วางไว้จนเต็มโต๊ะ
“กินเยอะๆ ล่ะ”
“จะได้โตไวๆ ใช่ไหมคะ” เธอยิ้มตาหยีอย่างอารมณ์ดี ตักอาหารตรงหน้าเข้าปากแล้วเคี้ยวตุ้ยๆ อย่างมีความสุขกับการถูกอีกฝ่ายเอาใจใส่ เพราะบนโต๊ะม
