"พอแล้วค่ะ พลอยดีขึ้นแล้ว" หญิงสาวพูดออกมาตามความเป็นจริง เนื่องมาจากเอเดนเช็ดตัวให้กับเธอจนไข้ลด จึงทำให้พลอยชมพูรู้สึกดีขึ้น ซึ่งหญิงสาวนั้นอยากจะนอนพัก และไม่ต้องการให้เขาซักถามถึงความเป็นมาของรอยแผลเป็นนั่น เพราะเธอไม่อยากนึกถึงมัน ไม่อยากให้ความหลังที่แสนจะโหดร้าย มากระทบกับจิตใจ ที่เธอพยายามจะลืมยังไงก็ลืมไม่ได้สักที
"ถ้าอย่างนั้นก็นอนพักก่อน เดี๋ยวฉันขอใส่เสื้อผ้าแป๊บหนึ่ง จะลงไปเอายามาให้กิน อาการจะได้ดีขึ้น"
"ขอบคุณค่ะ" เมื่อพลอยชมพูนอนลงไป เอเดนจึงดึงผ้ามาห่มให้กับเธอ แต่แล้วเขาก็นึกได้ว่าเธอควรห่มผ้าผืนบางกว่านี้
"ผ้าผืนนี้มันหนาเกินไป เดี๋ยวจะไปหาผืนบางกว่านี้มาให้"
ชายหนุ่มพูดจบประโยคเขาก็ลุกเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว พลอยชมพู
