แรกแย้ม

ตอนที่ 6

เขาดึงเธอขึ้นมาคร่อมอยู่บนตักเขา หน้าของเธออยู่สูงกว่าเขาเล็กน้อย ภายใต้เสื้อยืดตัวใหญ่ไม่มีสิ่งใดในนั้นเลย พริณตานึกโมโหตัวเองว่าเธอจะแต่งตัวในชุดที่พร้อมเสียตัวขนาดนี้ได้อย่างไร อย่างน้อยเธอก็ควรใส่กางเกงหรืออะไรที่มันดูไม่จงใจขนาดนี้

“ฉันชอบที่เธอไม่ใส่อะไรแบบนี้” คำว่าไม่ใส่อะไรของเขา เธอรู้ว่าหมายถึงอะไร เพราะเขากำลังนวดคลึงบั้นท้ายของเธอและโยกขยับให้เบียดกับเป้าตุง ๆ ของเขา รอยยิ้มร้ายของเขาทำให้เธอขนลุกซู่ขึ้นมาทันทีเพราะบทรักร้อนแรงเมื่อคืนทำให้เธอขาสั่นจนยืนไม่ไหวมาแล้ว

“เธอลองขึ้นดูไหม” แล้วตอนนี้เธอไม่ได้คร่อมอยู่บนตักเขาหรอกเหรอ เขาแค่พูดเพื่อให้เธอตื่นเต้นเท่านั้น พริณตาได้แต่พยักหน้า หน้าเธอร้อนไปหมดแล้ว

“อยู่ข้างบนรับรองเธอจะติดใจ”

“หมอ” เขารู้ว่าเธออายแต่เขาก็ยิ่งแกล้งเธอ เขาดึงกางเกงให้พ้นจากขา เธอยังคงนั่งอยู่บนตักเขา พริณตาอดกระแนะกระแหนเขาในใจไม่ได้ เขาเนี่ยเป็นพวกเก่งเรื่องการถอดผ้าทั้งของตัวเองและคนอื่น ๆ จริง

“อ๊ะ” พริณตาคิดอะไรเรื่อยเปื่อยรู้ตัวอีกทีดอกไม้หวานเยิ้มก็ถูกลำเอ็นแข็งแกร่งของเขาถูไถไปมาอย่างเอาใจ เขาไม่ได้เสียบแทงเข้ามาอย่างเอาแต่ใจเพราะเขาอยากให้เธอนำมันใส่เข้าไปในร่องรักของเธอเอง เขาอยากให้ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติที่เสียวซ่านและกระหายอยากได้จากร่างกายเธอเอง

เขากลั่นแกล้งถูไถส่วนของเขากับดอกไม้เธอไปมาหลายต่อหลายครั้งจนเธอรู้สึกเสียวซ่านอยากให้เขาเข้ามาในตัวเธอเสียทีแบบนี้มันทรมานมากเลย

“หมอ” พริณตาร้องครางร่างกายร้อนรุ่มรู้สึกอึดอัดไปหมด เธออยากให้เขากดตัวตนที่มีเส้นเลือดปูดโปนเข้าไปในตัวเธอ อยากให้เขาทำกับเธอเหมือนเมื่อคืน

“หือ อยากได้อะไรคนดี” เขากระซิบถามเสียงหวานฝ่ามือข้างหนึ่งบีบเคล้นหน้าอกและแก้มก้นของเธอ

“หมอ อยากได้หมอ” พริณตาตอบเสียงกระเส่า พฤกษ์รู้ว่าตอนนี้เธอต้องการเขา เขาเองก็ต้องการเธอไม่ต่างกัน

“ใส่ถุงก่อน” เขาบอกเธอเสียงกระเส่า พริณตาเองก็ตกใจว่าเธออยากจนลืมคิดถึงเรื่องป้องกันตัวเองไปเลย เขาหยิบถุงยางมาจากถุงของใช้ที่อยู่ข้าง ๆ ตัว นึกขอบคุณตัวเองที่ไม่ได้เอาถุงนี้ไปไว้ไกล เมื่อวานเขาจับเธอฉีดยาคุมกำเนิดไปแล้วแต่อีกหลายวันกว่าจะใช้ได้ วันนี้เขาเลยต้องใช้ถุงไปก่อน

“หวานอยากใส่ให้ฉันไหม” เขาถามเสียงกระเส่า เสียงนั้นทำให้เธอรู้ดีว่าเขาอยากให้เธอทำ เธอพยักหน้าพร้อมทั้งก้าวลงไปนั่งตรงข้างล่างโซฟา เขาฉีกถุงยางอนามัยวางไว้บนปลายของมัน มือน้อยแต่นุ่มของเธอ รูดถุงยางขนาดไม่ธรรมดาลงไปจนสุดโคน

เสียงของเขาครางในลำคอด้วยความเสียว แค่มือของเธอก็ทำเขาแทบแตกกระจาย

“ขึ้นมาเร็ว” เขาเร่งจังหวะ พริณตาเองก็อยากจนเปียกชื้นไปหมดแล้ว รีบลุกขึ้นคร่อมเขา จับตัวตนของเขาจ่อกับตัวตนของเธอ หญิงสาวกดสะโพกเข้าหาเขาหลายต่อหลายครั้งจนพวกเขาขึ้นสวรรค์ เสียงร้องครางของเขาและเธอดังประสานกัน

“เธอโคตรแน่นหวาน” เสียงของพฤกษ์ดังข้างหูของเธอ พริณตารับรู้คำชมของเขาโดยการตอดรัดเขามากขึ้น พฤกษ์ถึงกับร้องครางออกมาด้วยความสุขสมที่แตกออกมาเพียงแค่เธอขย่มไม่กี่ครั้ง นี่เขากลายเป็นพวกอ่อนหัดไปแล้วเหรอ

“หวานพอก่อนหวาน อ๊า พอก่อน เดี๋ยวถุงแตก” เขาต้องรีบห้ามเธอเพราะตอนนี้เหมือนพริณตายังไม่ถึงทางออกแห่งฝัน

“หมอ..หวาน..หวาน” เด็กน้อยของเขาหน้าตาเหยเกเหมือนเด็กน้อยโดนขัดใจ คงไม่ใช่แค่เขาที่ติดใจในรสสวาทนี้ แม่สาวน้อยวัยแรกแย้มของเขาก็คงติดใจไม่ต่างกัน

“เดี๋ยวฉันทำให้นะ ขอเปลี่ยนถุงยางก่อน” เขาพูดอ่อนโยนพร้อมทั้งยกตัวเธอขึ้น และรีบเปลี่ยนถุงยางอนามัยอันใหม่แล้วรีบต่อทันทีไม่ให้เธอเสียอารมณ์ พริณตายังคงร่อนและขย่มใส่เขารุนแรงยิ่งกว่าเดิมเพราะความเสียวซ่านที่พฤกษ์มอบให้

กว่าบทรักรอบเช้าจะจบลงก็ทำเอาคนทั้งสองหมดแรงเพราะความเหนื่อยจนแล้วจนรอดทั้งเขาและเธอก็ยังไม่ได้มีโอกาสได้คุยกันเรื่องของเขาและเธอ

แสงแดดยามเย็นส่องเข้ามาในห้องรับแขกทำให้ทั้งสองคนที่หลับใหลตื่นขึ้นมาอีกครั้ง พริณตากวาดตามองหาเสื้อผ้าของเธอที่เขาซื้อมาให้แต่เธอยังไม่มีโอกาสได้ใส่เพราะกิจกรรมเร่าร้อนที่ทำก่อนหน้านี้ไม่จำเป็นต้องใส่เสื้อผ้า

“หมอหิวไหมคะ” เสียงพริณตาถามขึ้นในขณะที่หน้าเธอยังซบอยู่บนอกเขา ท่อนล่างเขายังคงเปลือยเปล่า มังกรน้อยตอนนี้หลับใหลไม่ได้สติ ไม่น่าเชื่อว่าเวลาตื่นขึ้นมามังกรน้อยจะกลายเป็นมังกรยักษ์น่ากลัวได้ขนาดนั้น

พริณตาใช้มือน้อยของตัวเองกอบกุมและบีบเล่น

“นิ่มจังเหมือนหนอนเลย” คนตัวโตครางในลำคอ มันใช่ของที่มาบีบเล่นไหมเนี่ย