“นี่ แกเดินดีๆได้ไหมเนี่ย! วินทร์ โอ๊ย หนักเป็นบ้า”
“โอ๊ะ อื้อออออ แกว่าอารายยยย คายหนากกกก”
เสียงวิวาราดังขึ้นเมื่อนาวินทร์เมาหนักจนแทบพูดไม่รู้เรื่อง หลังจากดื่มกับพวกเพื่อนๆอย่างบ้าคลั่ง เพราะคิดว่าจะไม่ได้มีโอกาสเจอกันบ่อยๆแบบนี้แล้วจนเมาแอ๋อย่างที่เห็น และก็เหมือนทุกครั้งที่เป็นเธอเอง ที่ต้องลากเขากลับห้องพักอย่างนี้
“เอวา เอวาอยู่หนาย ไปเรียก อึก เอวามาเดี๋ยวนี้น้า เอวาาาาาาาาาาา”
น้ำเสียงเมามายที่เอาแต่ร้องเรียกหาเอวาเหมือนอย่างเคยของนาวินทร์ทำเอาคนที่คอยดูแลเขามาตลอดอย่างวิวาราอดน้อยใจไม่ได้ เขาไม่เคยมองเห็นสิ่งที่เธอทำให้เลยสักนิด นอกจากเรียกร้องหาแต่เอวาแบบนี้
“ไอ้บ้าเอ้ย...เคยสนใจความรู้สึกฉันบ้างไหมห๊ะ เอาแต่มองคนที่เขาไม่สนใจอยู่ได้”
เสียงน้อยอกน้อยใจถูกส่งออกมาอย่างสุดจะทน พร้อมกับน้ำตาที่รื้นขึ้นมารอบขอบดวงตาทั้งสอง ก่อนมันจะถูกเก็บกลับเข้าไปที่เดิม แล้วหันหลังเพื่อเดิ
