“ทำไมพึ่งขึ้นมา”
พอขึ้นมาถึงห้อง สิ่งแรกที่ได้ยินจากปากหยักทำเอาขาเรียวหยุดชะงักการก้าวเดินทันที ก่อนจะมองจ้องคนตรงหน้าที่ตอนนี้หน้าตาบูดบึ้งบ่งบอกว่าไม่พอใจอะไรสักอย่าง อย่างเห็นได้ชัด
“ฉันอยากคุยกับคุณให้รู้เรื่อง คือว่าฉัน อื้อออออออออ”
ยังไม่ทันได้พูดจบ ร่างใหญ่ที่ทั้งโกรธทั้งโมโหที่เธอตามขึ้นมาช้า จนเขาคิดว่าเธอหนีไปแล้วถึงกับถลาเข้ามากระชากและกดจูบลงไปบนปากเล็กที่ช่างสรรหาข้ออ้างเพื่อมาหลีกเลี่ยงเขา จนคนที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวรีบยกมือขึ้นจับแขนใหญ่เอาไว้แน่นเพื่อทรงตัวกลัวจะล้มลงไปบนพื้นห้อง
ลิ้นสากดุนดันบังคับขอเข้าไปข้างในอย่างเอาแต่ใจ ก่อนเอวาจะต้านทานไม่ไหวยอมเปิดปากให้เขาได้ลุกล้ำ
“อื้มมมมมมมมม”
เสียงครางอย่างผู้ชนะดังขึ้นพร้อมกับการรุกล้ำหนักหน่วงจนเอวาแทบขาดอากาศหายใจ ก่อนที่เขาจะยอมถอนปากออก แต่เพียงแค่เสี้ยววินาทีก่อนจะกลับเข้าไปใหม่
“อื้อออออออออ”
เอวาที่หมดสิ้นเรี่ย
