บทที่ 14

1280 คำ

“ดีมากค่ะคุณอัซลีน่า ถ้ายังงั้นเราเริ่มคอร์ดการรักษาใหม่นะคะ” หลังจากได้รับคำเตือนสติจากอักษราภัคแล้ว อัซลีน่าก็ให้ความร่วมมือในการทำกายภาพบำบัดอย่างเต็มที่ อักษราภัคไม่เร่งรัดในการทำกายภาพบำบัดมากเกินไป เมื่อเห็นอัซลีน่ามีท่าทีอ่อนล้า ก็ปล่อยให้เด็กน้อยไปพักผ่อน ผ่อนคลายความตึงเครียดจากการรักษา โซยาเดินเข้ามาหาอักษราภัค ซึ่งกำลังนั่งเล่นอยู่ตรงบริเวณสนามหญ้าหน้าบ้าน ในมือมีถ้วยชาและเค้กหอมอร่อยอยู่ในมือด้วย “ของว่างค่ะคุณอักษราภัค” อักษราภัคคลี่ยิ้มกว้างให้กับโซยา ขณะหญิงรับใช้วางเค้กและถ้วยชาลงบนโต๊ะกระจกให้กับเธอ “ขอบคุณมากค่ะ โซยา” เค้กรสชาติหอมอร่อยถูกตักเข้าปาก พร้อมกับดื่มชารสชาติกลมกล่อมตามไปด้วย พอวางถ้วยชาลง อักษราภัคก็เอ่ยถามถึงผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์ “โซยาจ๊ะ คุณมาคิลไม่อยู่หรือจ๊ะ ฉันไม่เห็นเขาตั้งแต่เช้าแล้ว” “คุณมาคิลเข้าไปในเมืองหลวงตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ” คำตอบ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม