CHAPTER 17
หึง หวง
“เสือก! ยัยนี่เป็นเลขาฉันคงไม่ต้องติดต่ออะไรกับพนักงานอย่างนายหรอก” เสียงเข้มทรงอำนาจเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจอย่างมาก ทำเอาทั้งสองคนหันขวับไปตามต้นเสียงก็พบว่าลูคัสผู้บริหารคนใหม่ยืนอยู่ทางด้านหลังและกำลังกอดอกมองอย่างไม่พอใจ
“พะ...พี่ลูคัส!” เสียงเล็กเอ่ยด้วยความตกใจ รังสีของความน่ากลัวแผ่มาจนเธอขนลุกซู่ไปหมดทั้งตัว
“คะ...คุณลูคัส”
“ไปกันได้แล้ว” มือหนากระชากร่างบางให้ออกจากการโอบกอดของชายแปลกหน้าอย่างแรงจนร่างเล็กเซเข้าหาร่างเขา
“นะ...หนูเจ็บ” ร่างบางร้องโอดขึ้นเมื่อมือหนาออกแรงบีบที่ข้อมือเล็กของเธออย่างแรง
ร่างสูงก้าวฉับ ๆ ตรงไปยังลิฟต์โดยใช้มืออีกข้างลากร่างบางให้ตามเขาไปอย่างรวดเร็ว แรงอันน้อยนิดออกแรงต้านแรงของร่างสูงแต่ไม่เป็นผลสักนิดคนเอาแต่ใจได้แรงดึงรั้งร่างบางให้เลิกพยศและยอมทำตามเขาแต่โดยดี
ทันทีที่ลิฟต์เปิดออกลูคัสผลักร่างเล็กเข้าไปข้างในอย่าง
