หลอกว่ามีแฟนยังไม่เชื่อ จะเอาไงต่อดีล่ะทีนี้ ระหว่างที่สายตาฟาดฟันกับสายตาจ้องจับผิดของคุณป๋า หัวสมองฉันก็กำลังใช้ความคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป และมันก็คิดได้แค่…
ฉันลุกขึ้นเต็มความสูงแล้วทำท่าจะเดินออกจากโซนนั่งเล่น แล้วตรงไปที่ห้องนอนที่ให้พีทซ่อนตัวอยู่ในนั้น แต่คุณป๋าก็รีบทักท้วงขึ้นตามหลังมาทันที
“ยัยหนูจะไปไหน”
“เดี๋ยวหนูมาค่ะ แล้วคุณป๋าจะได้รู้ว่าหนูพูดจริง” บอกทิ้งท้ายเอาไว้แค่นั้นแล้วรีบวิ่งเข้าห้องไป ปล่อยให้คุณป๋ามองตามหลังแล้วนั่งอยู่ด้านนอกรอ
“กลับไปแล้วเหรอ” ทันทีที่เข้าไปถึงพีทก็ถามขึ้นด้วยสีหน้าราบเรียบและน้ำเสียงกดต่ำ ไม่พอใจฉันหรือเปล่าที่บอกให้เขามาซ่อนอยู่ในนี้
เขาย้ายตัวเองจากที่ฉันบอกให้ซ่อนในห้องน้ำ เป็นมานั่งรอที่เตียงแทน
“นายรีบไปล้างหน้าล้างตาเร็ว แล้วออกไปข้างนอกกับฉัน ฉันมีเรื่องอยากขอความช่วยเหลือจากนาย” ฉันจับแขนพีทให้ลุกออกจากเตียงนอนแล้วดันหลังให้เขาไปห้อ
