ชายหนุ่มวางหนังสือหิ้วกระเป๋าติดตาม ถึงสีหน้ากังสดาลแสดงออกไม่คิดอะไร เมินเฉยกับเหตุการณ์เมื่อคืนแต่เขารู้ว่าเธอกำลังสับสน ก้าวยาวจนตามทันคว้าเรียวแขนฉุดให้เธอหันกายกลับมาหา เธอตระหนกบิดท่อนแขนเกรงคนอื่นจะมาเห็น
“คุณจะทำอะไรคุณตินสูรณ์!”เธอเอ็ดเขาเสียงเบา
“เรามีเรื่องต้องคุยกัน!”
“แต่ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณอีก สัญญาของเรามันจบลงไปแล้ว!”หญิงสาวย้อน
“แต่ผมไม่ต้องการให้มันจบกังสดาล คุณไม่แคร์เลยหรือไงกับเรื่องเมื่อคืน!”เขาเริ่มฉุนกับท่าทีเย็นชายของอีกฝ่าย
“จะแคร์หรือไม่คุณก็ไม่ต้องมาสนใจคุณตินสรูณ์ ในเมื่อทุกอย่างมันกลายเป็นอดีตไปหมดแล้วคุณอย่ามาวุ่นวายกับฉันอีกช่วยรักษาคำพูดของคุณด้วย!”
“เธอไม่เสียใจเลยหรือไงกังสดาลที่นอนกับฉัน เธอไม่มีความรู้สึกหรือไง!”
คำพูดทำคนฟังนิ่งอึ้งชั่วครู่ รีบปรับสีหน้าตามเดิมจะให้ใครเห็นความอ่อนแอไม่ได้ หากร้องไห้สะอึกสะอื้นแล้วได้มันกลับคืนมาคงทำ แต่เธอรับ
