ฉกริมฝีปากอย่างไม่ทันตั้งตัว ดวงตาเรียวสวยเบิกกว้างกับจุมพิต เธอไม่ได้รังเกียจกลับชอบด้วยซ้ำแต่ทว่าศักดิ์ศรีมันค้ำคอ ก่อนหน้าเคยบอกว่าไม่ชอบ จะไม่มีวันตกลงปลงใจกับชายคนนี้เด็ดขาด แต่ตอนนี้ทุกอย่างกลับตาลปัตร เขาคอยช่วยเหลือ คอยปกป้องครอบครัวที่เธอหวงแหน ความรู้สึกมันค่อยๆ ซึมซับมากขึ้นอย่างไม่รู้ตัว หัวใจดุจหินผามันกำลังกร่อนอีกไม่นานคงพังทลาย
รสจุมพิตแสนซาบซ่านพาลให้หัวใจเต้นระรัว เธอไม่เข้าใจตนเองเลย ความรู้สึกหลากหลายตีวนกันมั่วไปหมด ทุกครั้งพยายามฝืน ห้ามใจตนเองเอาไว้ไม่ให้หลงใหลได้ปลื้ม ทั้งรูป รส กลิ่น และเสียง เธอต้องเอาชนะ แต่แล้วอกข้างซ้ายมันเริ่มสั่นไหว
ตินสูรณ์ถอนริมฝีปากจ้องมองร่างบางอ่อนระทวยในอ้อมกอด เขาแค่ทำสิ่งที่ตนเองต้องการ ทั้งรู้ว่าเธอไม่ยินยอมพร้อมใจ แต่มิอาจหักห้ามใจตนเอง
“ผมต้องการคุณ คืนนี้เป็นของผมได้ไหมกังสดาล”เขาถามขณะโน้มกายเข้าหาอีกครั้ง
แก้มนวลถูกจุมพิต กั
