“นายเตเรากลัว ทำยังไงดี....” กรกาญจ์น้ำเสียงสั่นพร่าจับเสื้อเขาไว้แน่น ร่างกายมันสั่นโดยอัตโนมัติ
ชายคนนั้นเธอจำได้ดี เขาพยายามซื้อตัวเธอไปนอนด้วยที่ผับ ทำไมต้องเป็นลูกอาตรัยเธอควรทำยังไงดี ไม่อยากให้แม่รู้เรื่องนี้ กลัวไม่สบายใจทั้งที่เพิ่งจะแต่งงานกันแท้ๆ ถึงว่ามันแปลกๆ ที่อาตรัยคุณไม่เคยพาลูกชายสองคนมาให้พบกันเลย บอกเพียงแค่ลูกสองคนเห็นด้วยกับงานในครั้งนี้
“กลัวอะไร”
“ผู้ชายคนนั้น” กรกาญจ์ชี้ไปที่พี่ชายของเขา
เตชิษฎ์หันมองทางพี่ชายตนเอง ก็น่าจะกลัวอยู่หรอกเพราะแม้กระทั่งเขาเองก็รู้สึกกลัวสายตาเย็นชาคู่นั้นอยู่บ่อยๆ พี่ตินไม่ค่อยพูดคุยกับใครทำแต่งาน กว่าจะกลับถึงบ้านก็เที่ยงคืนตีหนึ่งทุกที บ้างครั้งก็หิ้วสาวติดมือมาด้วย เรื่องงานแต่งงานในครั้งนี้พี่ก็ไม่ได้คัดค้านพ่อเลย ส่วนเขาเองรู้อยู่แล้วว่าไม่มีสิทธิ์จะพูดอะไร
“มีอะไรหรือเปล่าบอกเราได้ไหมกุ้ง” เขาเอ่ยถาม เมื่อเห็นสีหน้าของเธอไม
