“คุณหนูยินดีต้อนรับค่ะ” พอลิฟต์เปิดที่ชั้นสี่สิบแปดเหล่าบรรดาคนที่แต่งตัวเหมือนพนักงานโรงแรมต่างโค้งหัวต้อนรับกันอย่างพร้อมเพียงทำเอาฉันอยากหมุนตัวกลับแล้วอยากจองตั๋วกลับประเทศตัวเองไปซะ
เรียวมะเล่นใหญ่ไปไหม?
“คุณหนูจะอยู่ที่ชั้น 48 นายท่านอยู่ชั้นบนคือชั้นสูงสุด ชั้นนี้จะมีสองห้องก็คือห้องของคุณหนูกับห้องของคุณเมอาครับ” อลันไม่กล้าสบตาเท่าไหร่นักเมื่อพูดถึงชื่อหลัง “ห้องฝั่งนี้คือห้องของคุณหนูครับ”
ฉันหลุบตามองชื่อติดไว้หน้าห้องราวกับนางสนมหลังวังมีตำหนักประจำตัวและรอให้ผู้ชายเป็นคนเลือกว่าจะเข้าตำหนักไหน แต่ก็นั้นแหละมันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน เป้าหมายฉันคือมีลูกเท่านั้น!
“วันนี้คุณหนูพักก่อนนะครับ” อลันโค้งหัวให้ก่อนจะหันไปกำชับพนักงานอีกครั้ง
ส่วนฉันเหลือบมองประตูห้องอีกคนก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป ห้องถูกตกแต่งอย่างสวยงามฉันเดินสำรวจจนมาเจอกับใครบางคนเข้า
“สวัสดีค่ะคุณเชอรีน”
