เจ๊ครับ...รับรักหน่อย

ติดใจ

​วีวี่ขับรถกลับคอนโดของตัวเองด้วยจิตใจล่องลอย เธอคิดถึงเค้าแล้ว แค่ห่างออกมาไม่กี่เมตรเท่านั้น เธอก็อยากกอดเค้าแล้ว เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

วีวี่มองคนที่โทรเข้ามาก็ยิ้มออกมาทันที เธอเม็มชื่อเค้าเอาไว้ ว่า เด็กดี วีวี่อดอายตัวเองไม่ได้ เธอสามสิบแล้วนะยะ แต่จะมาแอ้บแบ้วแบบนี้อีก

เธอกดรับแล้วส่งเสียงหวานออกไป "ค่า" คนโทรมาส่งเสียงหวานไม่แพ้กัน

"คิดถึงแล้ว ไม่อยากห่างวีเลย" คิมหันต์บอกตรงๆ วีรดายิ้มอายๆ

"วีก็คิดถึงคิม แต่พรุ่งนี้มีงาน ยังไงคืนนี้นอนนะ แล้วพรุ่งนี้เลิกงานแล้วจะมาหาแต่วันเลยดีไหม?"

"โอเคครับ คืนนี้ไม่มีคิมกอดนะ คิดถึงคิมด้วย "

ชายหนุ่มยังคงอ้อน คนฟังยิ้มแก้มแตก

"อ้อนอะไรเล่า เดี๋ยวหอบผ้าไปอยู่ด้วยเลย" เธอย้อนเค้าไปอย่างที่ใจคิด พรุ่งนี้จะหาของใช้ไปทิ้งไว้บ้าง แล้ววางสายทันที

คิมหันต์ปัดที่นอนตัวเอง แล้วหยิบบราของเธอขึ้นมาดม เมื่อกี้ก่อนกลับเค้าไม่ยอมให้เธอใส่บรากลับไป ทั้งตัวมีเสื้อสายเดี่ยวกับเสื้อคลุมอีกตัวที่มิดชิดพอแล้ว เธอเดินลงไปขึ้นรถอย่างอายๆ

"เชื่อใจผมสิ ผมไม่อยากให้ใครมาดูนมวีเหมือนกัน " เค้าบอกเสียงอ้อน เธอจึงยอมทิ้งบราของตัวเองเอาไว้ แล้วโนบราขับรถกลับบ้านตัวเองไป

แพมมี่กรี้ดลั่นสตูดิโอทันที ที่เห็นช่างภาพหนุ่มหล่อเดินเข้ามา

"คิมมมมมหันต์ ทำไมทำแบบนี้" เสียงของแพมมี่ไม่เบาดัง เรียกให้พนักงานหลายคนเดินมาหาทันที คิมหันต์ยิ้มอายๆ

"ตายแล้วพ่อคุณวันหยุดนี่เต็มที่เลยหรอ คอแดงมาขนาดนี้" คนถูกถามไม่ตอบ แต่ยิ้มกว้าง แล้วทำมือขึ้นลงตรงหน้าอกของตัวเอง เหมือนจะบอกว่า ทั้งตัว สาวๆกรี้ดกันลั่นร้าน อย่างสุดทน

"หล่อร้ายแบบนี้มีอีกไหมเนี่ย" แพมมี่แซวลูกน้อง แล้วบรีฟงานวันนี้ต่อทันที

วีวี่เปิดกระเป๋าเดินทางของตัวเองออก แล้วแยกของออกทันที วันนี้เธอยังไม่เข้าไปร้านเพราะตั้งใจจะจัดของที่เอามาทั้งหมด เคลียร์ห้องของตัวเอง แล้วจะเก็บของบางอย่างไปทิ้งไว้ห้องโน้นบ้าง วีรดายิ้มออกมาอย่างพอใจ เธอไม่รู้หรอกว่าอนาคตจะเป็นยังไง ถ้าเค้าหลอก ก็จะเต็มใจให้หลอก เธอคิดว่าตัวเองมีสติพอ และรู้ลิมิตของตัวเองดี

"คิดถึงผมไหม" ยังไม่ทันได้ตอบ คนโทรมาก็ถามเสียงอ้อนแล้ว "คิดถึงสิ มากด้วย" เธอมองนาฬิกา อีกหลายชั่วโมงกว่าเค้าจะเลิกงาน

"คืนนี้กินอะไร วีจะซื้อไปให้" เธออยากกินข้าวกับเค้า

"ผมกินได้หมด แต่อยากเน้นบางอย่างที่ติดใจ" วีรดาหน้าร้อนผ่าวทันที "อยากกินอะไรบอกสิ" เธออยากฟัง คำตอบของเค้า

" อยากกินนมสดกับหอยหวาน วีมาเสริฟนะ ผมจะรีบกลับไปกิน" คนฟังได้คำตอบแล้วก็รู้สึกทันที ขนแขนลุกชันขึ้นมา ความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นที่ช่องท้องของตัวเอง

"เจอกันคืนนี้ เตรียมเสื้อผ้ามาเลย คืนนี้วีค้างกับผมนะ" เค้าบอกเสียงหวาน วีรดายิ้มกับโทรศัพท์ "ได้เลย คืนนี้วีจะไปค้างด้วย"

คิมหันต์ยิ้มค้างอยู่คนเดียว เสียงรุ่นพี่เรียกชื่อ

"คิมๆ พรุ่งนี้เจ๊วีวี่จะมาแล้วนะ มาแต่เช้านะ คงมีงานรออยู่เพียบ เจ๊แกเป็นคนเก่ง ขยันทำงาน และใจดีมาก ที่สำคัญยังโสด"

ชายหนุ่มฟังผ่านๆ ในสมองมีแต่ภาพของเธออยู่เต็มไปหมด เค้าอยากจะให้เวลาผ่านไปเร็วๆเหลือเกิน

"แพมมี่ งานโอเคไหม" วีวี่โทรหาลูกน้อง

"เคค่าเจ๊ คืนนี้ให้พวกเราไปหามั้ย มีอะไรให้ช่วยเปล่า" ลูกน้องคนสนิทขันอาสา

"ไม่เป็นไร เจ๊อยากพักผ่อน พรุ่งนี้เจอกันที่ร้านเลย " วีวี่ปฎิเสธลูกน้อง แล้วมองชุดที่แขวนเตรียมเอาไปด้วย เธอไม่ได้โกหกนะ อยู่กับ คิมก็ถือว่าพักผ่อนเหมือนกันนั่นแหละ เธอวางสายลูกน้องแล้วเตรียมของบางอย่างไปอย่างนึกขึ้นได้

คิมหันต์นั่งวินมอเตอร์ไซด์กลับมาที่คอนโดเค้ารีบแล้ว แต่เธอก็มารออยู่ก่อน เค้าเห็นรถเธอจอดรออยู่แล้ว ชายหนุ่มเดินไปเคาะกระจกเรียก วีรดาเปิดประตูลงมาทันที เธอสวมชุดกระโปรงยาวสีดำสนิทสั้นเหนือเข่า แล้วสวมเสื้อคลุมตัวสั้นสีเดียวกันอีกด้วย

"สวยจังเลยครับ" เค้าเอ่ยชมแล้วช่วยเธอถือของเข้าห้อง วีรดาหอบเสื้อผ้ามาหลายชุดและของใช้ส่วนตัว เธอจะมาค้างกับเค้า