ทั้งคืน ตลอดวัน

838 คำ
คิมหันต์ยิ้มออกมา เค้ามองดูเธอที่หลับสนิทบนอกเค้าทันที หลังจากผ่านพ้นความสุขมาด้วยกันถึงสองรอบ เธออายุมากกว่าเค้าแน่ แต่ทำไมยังจิ้นอยู่ได้ เค้าเหลือบมองถุงยางที่ทิ้งลงถังแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจ สมัยนี้ยังไม่ยี่สิบก็หลายมือมาแล้วนี่อายุเท่าไหร่กันแน่ เค้าลูบผมเธอเล่นเบาๆ แล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เธออีกครั้ง ก่อนจะหลับตานอน คืนนี้ดีเหลือเกิน วีวี่รู้สึกถึงอ้อมกอดที่รัดเธอเอาไว้ สัมผัสหนาแน่นอบอุ่นที่ไม่คุ้นเคย แล้วเธอก็ลืมตาขึ้นมา ภายในห้องมืดสนิท ไฟแอร์ยังติดอยู่ แต่โคมไฟไม่ติด เธอขยับตัวออก แต่เค้าไม่ยอมปล่อย ยังคงดึงเธอเอาไว้ วีวี่ขยับตัวออกอีกครั้งแล้วคลำหาโทรศัพท์มือถือของตัวเอง "อย่าซนนะ จับมั่วแบบนี้เดี๋ยวโดนอีกรอบ" คนข้างๆดุ เค้ายังไม่อยากตื่น แต่เธอกวนใจเค้า คิมหันต์ปล่อยมือออกจากตัวเธอ แล้วลุกขึ้นมาเปิดไฟให้ความสว่าง วีวี่เอามือปิดตาตัวเองทันที ที่เห็นคนตรงหน้า เค้ายืนเปลือยต่อหน้าเธอ แถมตรงนั้นยังหดลงอีกด้วย เมื่อคืนที่เห็นไม่ใช่ของจริงใช่ไหม วีวี่บ่นในใจ คิมหันต์เดินมานั่งข้างๆ "อายอะไร เมื่อคืนยิ่งกว่านี้อีก" เค้าดึงมือเธอออก แล้วมองร่างกายเปลือยเปล่าของเธอ "ทำไมรีบตื่นจังเลย" เค้าบ่นออกมา "วีปวดฉี่" เธอตอบเค้าเสียงเบา เตรียมจะลุกขึ้น แล้วรู้ตัวว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าเลย "คิมหาผ้าให้หน่อยสิ วีอาย" เธอบอกเสียงอ่อย คิมหันต์เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวของตัวเองมาส่งให้ "ให้ยืมนะ วันหลังเอามาไว้ที่นี่บ้างนะ จะได้มีใช้" ห้องน้ำเล็กๆภายในห้องสะอาดพอใช้ได้ เธอเห็นขวดน้ำยาล้างห้องน้ำวางแอบอยู่ วีวี่รู้สึกเจ็บแสบนิดหน่อยตอนฉี่ออกมา ภาพเมื่อคืนย้อนความทรงจำ เธอไม่เมา เธอจำได้ทุกอย่าง และมันดีจริงๆ เสียงคนข้างนอกเคาะประตู "เสร็จยัง อาบน้ำหรอ ขอฉี่ด้วย" เธอเปิดประตูห้องน้ำออกมา เค้ายังเปลือยอยู่เช่นเดิม ก่อนจะเดินเร็วๆไปเข้าห้องน้ำ วีรดาเปิดกระเป๋าของตัวเอง โทรศัพท์ กุญแจรถ ยังอยู่เช่นเดิม เธอมองหาเสื้อผ้าแล้วหยิบขึ้นมาทีละชิ้น เสื้อผ้ากระจัดกระจาย ตายแล้ววีวี่ทำไมเป็นคนแบบนี้ เธอบ่นตัวเองออกมา "อย่าเพิ่งกลับเลย อยู่กับคิมก่อน" เค้าเดินมากอดเธอจากด้านหลัง อวัยวะบางอย่างอยู่ที่สะโพกของเธอ วีรดาทำของร่วงจากมือ เค้าพลิกตัวเธอให้ไปหาเค้า แล้วจูบเธออีกครั้ง เธอจูบตอบทันที ผ้าเช็ดตัวหลุดออกจากร่างกายอวบอิ่ม มือของเค้าบีบเคล้นหน้าอกของเธอ "วีจ๋า คิมแย่แล้ว" เค้าพาเธอตรงกลับมาที่ห้องนอน แล้วดันตัวเธอให้นอนลงไป เธอมองเค้าชัดๆท่ามกลางแสงไฟส่องสว่าง แก่นกายพองขยายชัดเจน เค้าร้ายกาจ เธออ้าขารอรับเค้าอย่างยินดี หน้าอกของเค้าเต็มไปด้วยรอยแดงจากปากเธอ แต่ของเธอกลับไม่มีรอย เธอรูปรอยแดงเบาๆ "วีทำคิมเจ็บไหม" เธอถามถึงรอยแดงช้ำ เค้าส่ายหน้า "คิมเป็นของวี วีทำได้ทุกที่เลย แต่คิมไม่กล้าทำรอยให้วี เพราะกลัววีจะคิดมาก" เธอยิ้มกับคำพูดของเค้า "อย่าทำวีเลย เดี๋ยวลูกน้องแซว" เธอบอกตามตรง "แล้ววีทำรอยคิมแบบนี้ไม่เป็นไรแน่นะ " เธอถามย้ำ "ทำสิ ทำตรงคอให้ชัดๆเลย เค้าจะได้รู้ว่าคิมมีเจ้าของเเล้ว" วีรดา กัดปากตัวเอง เธอกำลังหลงเค้าแน่ๆ ท่าทางออดอ้อน กับคำพูดเอาใจ เธอคงแย่แน่เลย ชายหนุ่มรั้งตัวเธอเอาไว้ ในขณะขยับโยกบนตัวเธอ ก้มเอียงคอเค้ามาใก้ล "ดูดคอคิมสิ ทำรอยให้พอใจ ให้ทั้งตัวคิม เป็นของวี" วีรดาขบเม้มปากตัวเองที่คอเค้า คิมหันต์กดสะโพกรัวๆใส่เธอหลายครั้ง เเล้วเธอก็เปลี่ยนตำแหน่งไปเรื่อย สุดท้ายแล้วคอของเค้าก็มีรอยแดงทั่วกระจายเต็มไปหมด ข้าวกล่องสองกล่องวางตรงหน้า ทั้งคู่กินข้าวมื้อแรกในเวลาค่ำของอีกวัน ตั้งแต่มาเมื่อคืน เธอก็ไม่ได้กินอะไรนอกจากร่างกายของเค้า วีรดาถ่ายรูปเธอกับเค้าเอาไว้ แล้วส่งไลน์เอาไว้ให้เค้าด้วย เธอจัดการขอเบอร์เค้าก่อนด้วยซ้ำ "พรุ่งนี้คิมทำงาน วีจะมาหาค่ำๆดีไหม" เธอบอกเค้าก่อนจะกลับห้องตัวเอง "คืนนี้ค้างไม่ได้หรอ ชายหนุ่มอ่อน เธอส่ายหน้า "ถ้าค้างรับรองคิมไม่ได้นอนแน่"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม