อมตะ

805 คำ

คืนวันศุกร์แห่งชาติแบบนี้ สาวๆที่ทำงานมาตลอดทั้งอาทิตย์ต่างบ่นว่าเหนื่อยล้าเต็มที่ วีวี่ส่ายหน้าเมื่อมองเห็นลูกน้องทำหน้าเบื่อโลก "เป็นอะไรกันไปหมด หงอยเหงาอะไรขนาดนั้น" เจ้านายบ่นลูกน้อง "เจ๊ขา วันศุกร์สิ้นเดือนแบบนี้รถติดมหาศาล แถมพรุ่งนี้ยังต้องมาทำงานกันอีก คืนนี้ไปฟังเพลงกันดีไหมคะเจ๊" ลูกน้องสาวคนหนึ่งออกความเห็น หลายคนทำหน้าทำตาเห็นด้วย "ไปเลี้ยงต้อนรับคิมหันต์ กินข้าว ฟังเพลง ไม่ต้องเมา โอเคนะเจ๊" อีกคนออกความเห็นสนับสนุน วีวี่หันมามองลูกน้องทั้งหมด "อย่าให้เสียงาน พรุ่งนี้ไม่มีงานใหญ่ก็จริง แต่ต้องมาเฝ้าร้าน เข้าใจไหม" เจ้านายบอกเสียงเข้ม "เย้ๆ ไปเที่ยวกัน ไปเร็ว" วีรดายิ้มออกมา แล้วสายตาก็มองไปทางเค้า คิมหันต์มองเธออยู่แล้ว เค้ายิ้มให้เธอแบบทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน เธอกัดปากตัวเองกลั้นความอายแล้วเดินเข้าห้องตัวเองทันที ในใจเต้นตุบตับ "น่ารักไปแล้วเด็กบ้านี่" เธอเดินมานั่ง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม