ท่ามกลางอากาศเย็นจัดภายในห้องนอนขนาดกะทัดรัดที่เปิดเครื่องปรับอากาศเอาไว้ แสงอาทิตย์จากด้านนอกที่สาดส่องผ่านช่องว่างของม่านที่ปิดไม่สนิทอาบไล้เป็นทางยาวขึ้นไปถึงเตียงหลังกว้าง
บนผ้าปูที่นอนสีขาวปลอดซึ่งกำลังทำหน้าที่สะท้อนแสงน้อยนิดนั้นให้กระจายไปทั่วห้อง ปรากฏร่างสองร่างซุกซ่อนอยู่ด้านใต้ ร่างหนึ่งยังคงนอนนิ่งทว่าอีกร่างหนึ่งกลับเริ่มขยับ คล้ายกับว่ากำลังจะตื่นขึ้นมาหลังจากที่นอนนิ่งมานานหลายชั่วโมง
“อือ” เสียงครางเครือหลุดออกจากปากของหญิงสาว ขณะที่ร่างเล็กเริ่มขยับอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นของชายหนุ่มเบื้องหลัง เปลือกตาสวยเปิดขึ้นอย่างเชื่องช้า แพขนตาขยับไหวด้วยความง่วงงุน ทว่าก่อนที่จะหลับไปอีกครั้งจู่ๆความคิดหนึ่งก็แล่นเข้ามาในหัว
วันนี้เธอกับเหรินมีเรียนคลาสเดียวกันตอนแปดโมงสี่สิบนาที
แล้วตอนนี้กี่โมง!
คิดได้อย่างนั้นดวงตาสวยก็เบิกกว้าง ร่างบางที่เดิมนอนนิ่งก็กลับสะดุ้งเฮือกคว้าโทรศัพท
