บทที่ 7

762 คำ
พอถึงเวลาใกล้เข้าเรียนพวกของโบว์ลิ่งก็ขอตัวกลับคณะ โดยมีอะตอมเดินมาส่งแล้วพวกเพื่อนๆ ก็ตามหลังมาส่งถึงคณะแล้วก็กลับ "น้องคนที่ชื่อโบว์ลิ่งน่ารักจัง" ฟิวส์หันไปพูดกับกลุ่มเพื่อน "มึงคิดเหมือนกูเลยว่ะ" เข็มทิศก็สนใจโบว์ลิ่งอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน "ใครดีใครได้นะเว้ย" "เยอะไปแล้วนะมึงไอ้เคนมึงจะฮุบหมดเลยเหรอ" "พวกมึงคุยอะไรกันวะพวกมึงจะเล่นๆ กับน้องกูไม่ได้นะ" พออะตอมได้ยินพวกเพื่อนๆ เอาโบว์ลิ่งมาพูดกันสนุกปากเขาก็เลยพูดขัดจังหวะขึ้น "น้องมึงที่ไหนก็แค่คนรู้จัก" "เอ่อคนรู้จักนั่นแหละแต่พวกมึงอย่าคิดเล่นๆ กับโบว์ลิ่งเด็ดขาด ไม่งั้นกูเอาพวกมึงตายแน่" เพราะกลุ่มของเขายังไม่เคยมีใครมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแค่จีบเล่นไปวันๆ หลายวันต่อมา.. >>{"ถ้าแกไม่ไปด้วย เราก็ไม่ไปเหมือนกัน ถ้าไปสองคนกับพี่อะตอมพ่อกับแม่ไม่ให้ไปหรอก"} {"ก็พี่อะตอมชวนแกแค่คนเดียวนี่ จะให้เราไปเป็นกขค.ทำไม"} >>{"ก็เขาชวนไปเที่ยวต่างจังหวัดถ้าไปดูหนังก็พอไปสองคนได้"} {"เขาคงอยากจะไปกันแกสองคนนั่นแหล่ะ อย่าให้เราไปด้วยเลย"} แล้วโบว์ลิ่งก็ตัดสายเพื่อนไป คลืนนน.. คลืนนน.. แล้วสักพักอะตอมก็โทรเข้าเครื่องของโบว์ลิ่ง >>{"พี่โทรมาทำไม"} {"พี่จะโทรมาชวนโบว์ลิ่งไปเที่ยวด้วย"} >>{"พี่ก็ไปกับแฟนพี่สองคนสิจะมาชวนฉันทำไมล่ะ"} >>{"ก็ณิชาเขาไม่ยอมไปกับพี่ถ้าโบว์ลิ่งไม่ไป ไหนๆ โบว์ลิ่งก็เป็นแม่สื่อให้พี่ถึงขนาดนี้แล้ว ช่วยพี่ต่อให้จบหน่อยสิ"} {"อืม แล้วเดี๋ยวฉันพูดกับณิชาเอง แค่นี้นะ"} ตุ๊ดดดดดด~ "อะไรของเธอโบว์ลิ่งคิดจะวางก็วางไป" พอโบว์ลิ่งตัดสายไปอะตอมก็บ่นอยู่คนเดียวในห้องนอน เช้าวันต่อมา.. เป็นวันหยุดยาวของทางราชการมหาวิทยาลัยก็เลยต้องได้หยุดด้วย พอเพื่อนๆ ได้ข่าวว่าอะตอมจะพาสาวๆ ไปเที่ยว เพื่อนของเขาก็ไม่ยอมจะขอไปด้วย "มากันแต่เช้าเลยนะพวกมึง" เขาเห็นรถของเพื่อนมาจอดเขาก็เลยเดินออกมาทัก ทั้งสามนั่งรถของเข็มทิศมาจอดที่หน้าบ้านอะตอม "ถ้ามึงไม่ชวนพวกกู งานนี้มีโกรธกันแน่" เคนเดินลงมาก่อนเพื่อน "แล้วพวกสาวๆยังไม่มากันเหรอ" พอจอดรถได้เข็มทิศก็เดินตามเพื่อนมา "เดี๋ยวไปรับที่บ้านณิชาเลย" แล้วอะตอมก็ชวนเพื่อนขึ้นรถตู้เพราะถ้าเอารถเก๋งไปก็คงไม่หมดกัน [บ้านณิชา] "ดีจังเลยจะได้ไปเที่ยวกับพวกหนุ่มๆด้วย" ยิปซีพูดกับเพื่อนตอนนั่งรอรถ "ไม่เห็นอยากไปเลย" โบว์ลิ่งคิดว่าถ้าเธอไปด้วย คงจะเห็นทั้งสองจู้จี้กันตลอดทางแน่เลย "ทำไมวะเพื่อนพี่อะตอมมีแต่หล่อๆ ทั้งนั้นเลยแกไม่สนใจใครบ้างเหรอ" "แกพูดเหมือนกับว่าแกสนใจใครงั้นแหละ" ณิชาหันมาถามยิปซี "สนใจสิแกไม่เห็นหรอว่าพี่เข็มทิศหล่อเข้มขนาดไหน สเปคฉันเลยนะนั่น" ตอนนี้ยิปซีกำลังฝันหวาน แล้วสักพักก็มีรถตู้คันงามมาจอดที่หน้าบ้านของณิชา "มากันแล้วมั้งเพราะพี่อะตอมส่งข้อความมาว่าจะเอารถตู้มา" พอโบว์ลิ่งได้ยินที่ณิชาพูดแบบนั้นเธอก็หันไปมองเพื่อน ..ถึงขนาดแชทคุยกันเลยเหรอ "สาวๆ ขึ้นรถเลยจ๊ะ" แล้วอะตอมก็เดินมาถือกระเป๋าของพวกสาวๆ ไปขึ้นหลังรถตู้ อะตอมให้ณิชาขึ้นนั่งแถวแรกตรงหน้าต่างแล้วเขาก็นั่งข้างณิชา "โบว์มานั่งตรงนี้" ณิชาเรียกโบว์ลิ่งให้มานั่งใกล้ๆ เธอ แต่โบว์ลิ่งก็เลือกที่จะไปนั่งแถวถัดไป พอหนุ่มเห็นโบว์ลิ่งมานั่งแถวนั้นต่างก็แย่งมานั่งกัน คนที่ได้นั่งข้างโบว์ลิ่งก็คือเข็มทิศ "ยิปซีเปลี่ยนที่นั่งกันเถอะ" เพราะยิปซีนั่งริมหน้าต่างแถวที่สองโบว์ลิ่งได้ยินว่ายิปซีสนใจเข็มทิศอยู่ เธอก็เลยจะเปิดโอกาสให้เพื่อนอีกคน "ขอบใจนะ" แล้วยิปซีรีบเปลี่ยนที่นั่งทันที ?ชะนีติดมันส์ @มัดหมี่
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม