.
.
.
.
.
‘เป็นแฟนกันนะ’
.
.
.
.
.
.ตืด... ตื๊ดดด.. เสียงรอสายดังไม่ขาดหูไร้วี่แววการตอบรับจากอีกฟากของสายนิ้วยาวกดโทรออกหลายครั้งนับไม่ถ้วนจนต้องพ่นลมหายใจออกมา
“ไหนบอกว่าถึงแล้วให้วีดีโอคอลไปไงยัยเด็กฝึกงาน” ร่างสูงที่นอนเอนกายประจำเตียงบ่นพึมพำกับตัวเองแต่ก็ยังไม่ละสายตาไปจากหน้าจอโทรศัพท์
“อ้าวเฮียกลับมาละหรอ” รูมเมทร่วมห้องเปิดเข้ามาทักทาย
“ถึงเมื่อเย็น นายหละพึ่งซ้อมเสร็จกันหรอ”
“อื้อใช่แล้ว~ เหนื่อยชะมัดเลย พรุ่งนี้เริ่มซ้อม 9 โมงเช้านะ เฮีย! ต้อง! ไป! เข้าใจนะ!” ว่าจบก็ทิ้งเป้คู่ใจลงก่อนปีนดุ๊กดิ๊กขึ้นไปบนเตียงชั้นสอง
“เอ้า ไม่อาบน้ำแล้วขึ้นไปบนเตียงได้ไงสกปรกชะมัดเลยโน่”
“ผมอาบมาจากบริษัทแล้วเถอะ! พวกคนแก่นี่ขี้บ่นกันจัง.. _)@*$*&)*^^($”
“ติ๊งง!” เสียงแจ้งเตือนข้าเรียกความสนใจจากร่างสูงไปอย่างไวก่อนปากหนาจะยกยิ้มออกมาอย่างไม่มีเหตุผล
‘ถึงแล้วใช่ไหม?’
‘ถึงแล้ว
