"ยัยครีม วันนี้เสร็จงานแกก็กลับบ้านเลยก็ได้นะ พอดีว่าฉันมีนัดอ่ะ"เสียงของสีฝุ่นเอ่ยบอกชูครีมที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาทำงานอยู่
"แหม พอคืนดีกัน ก็ตัวติดกันเป็นปาท่องโก๋เชียวนะ"ชูครีมเอ่ยแซง เพราะหลังจากที่พายุกับสีฝุ่นได้ปรับความเข้าใจกันเมื่อสองเดือนที่แล้วก็ตัวติดกันเกือบจะตลอดเวลา
"ฉันปฏิเสธได้ไหมล่ะ มีหวังไอ้พี่พายุมาลากฉันถึงที่นี่แน่ แกก็มีพี่วินเหมือนกันนี่หน่า รายนั้นติดเธอจะตายไป"
"เออๆไม่ต้องพูดแล้ว รีบไปสิ เดี๋ยวคุณพายุก็รอนานหรอก"
"ปล่อยให้รอนานๆสิดี จะรีบไปทำไมกัน"สีฝุ่นเอ่ยราวกับกำลังหมั่นไส้ชายหนุ่มอยู่ไม่น้อย โดยไม่รู้เลยว่าในตอนนี้เขานั้นอยู่ข้างหลังเธอแล้ว ชูครีมที่เห็นเขาตั้งแต่แรกก็ส่งยิ้มแหยๆให้ก่อนจะมองหน้าเพื่อนสาวของตัวเอง
"ไม่กลัวพี่หงุดหงิดเหรอ ถ้าพี่หงุดหงิดแล้ว ระวังจะโดนพี่หงุดหงิดใส่นะแต่จะบอกไว้ก่อนว่าพี่หงุดหงิดใส่เธอไม่เหมือนคนอื่นนะ"เสียงนุ่มทุ้มที่ดังมา
