ทำให้จิตใจของตนเอง สบายใจขึ้น เมื่อคิดว่า อนุตรเป็นคนจริง กล้าทำกล้ารับ หล่อนลืมนึกคิดไป คนใกล้ชิดหล่อน อย่างที่อนุตรเอ่ยพูด ใครกันล่ะ ใช่แล้ว หล่อนนึกถึง จีรมล
ใช่ จีรมล มีท่าทางแปลก แต่หล่อนไม่รู้ว่า จีรมลจะทำไปทำไม ในเมื่อไม่ได้รู้จักกัน วธุกาญจน์เองคอยเฝ้า มีความรู้สึกว่า จีรมลออกจะไม่พอใจหล่อนหลายอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องการงาน หรือลูกค้า แต่ วธุกาญจน์ไม่
พูดอะไรออกมา พยายามเก็บเงียบ
เพื่อให้จีรมลคิดว่า จะไม่มีใครคิดเคลือบแคลงสงสัยหล่อน
หล่อนกำลังหาทางจับผิด จีรมลเหมือนกันว่า กำลังทำอะไรกันแน่ ?
หรือจะเป็นจีรมลจริงๆ เรื่องนี้หล่อนจะต้องรู้ให้ได้
คำพูดของจีรมลมันเคลือบด้วยความหวานจริง แต่ในใจลึกมันเหมือนกับยาพิษหรือความขมที่เจืออยู่ในนั้น ในเมื่อ ทำไม หล่อนจะต้องดัดจริตพูดจาให้หวานเข้าทุกคำกับวธุกาญจน์
คิดว่า วธุกาญจน์ไม่รู้ หล่อนสัมผัสถึงความเสแสร้งที่จีรมลพูดกับหล่อนได้
“ หรือ จ
