18
"ไทเฮา!"
เหยียนเป่าถลาเข้าหาผู้เป็นย่าค่อยๆประคองร่างไร้สติหงายขึ้นประคองกอดไว้ในอ้อมแขน "ไทเฮาเพคะ!" แววตาสั่นไหวแดงก่ำโกรธเคืองเหยียนซูเม่ยเป็นที่สุดมิคิดว่าน้องสาวผู้นี้จะโหดเหี้ยมอำมหิตแม้กระทั่งกับไทเฮาที่รักเเละเอ็นดูนางเหนือผู้ใด
เสียงฝีเท้านับสิบก็ดังขึ้นเข้ามาใกล้ ทันทีที่ประตูเปิดออกเหล่าทหารก็ชักดาบจ่อล้อมนางเอาไว้รอบด้าน เหยียนเป่าเงยหน้าสายตาปะทะเข้ากับแม่ทัพหม่าและจ้าวหย่งสือที่มีสีหน้าตื่นตะหนก "องค์หญิงสาม!" แม่ทัพหม่าอุทานด้วยความตกใจมองหญิงสาวประคับประคองผู้เป็นย่าไว้ในอ้อมกอดสีหน้ามิสู้ดี "เกิดอะไรขึ้นพะย่ะค่ะ?!"
"รีบตามหมอหลวงก่อนเถิด" นางเอ่ยเสียงแผ่วเบาพลางก้มมองผู้เป็นย่าด้วยสายตาที่ทั้งเป็นห่วงเป็นกังวล เหล่าทหารเมื่อเห็นว่าผู้ที่ในห้องบรรทมกับไทเฮาเป็นองค์หญิงสามก็รีบลดดาบลง แต่มีบางคนยังคงลังเลด้วยเพราะเป็นคำสั่งองค์หญิงแปดที่ส่งพวกเขามาเพื่อจับกุมนางหลั
