อนาคอนด้า
1944 คำ
ตะวัน...
"มึงอยากไปเรียนเมืองนอกป่ะ" ซันถามฉันขณะที่ฉันกำลังยืนจานชามอยู่ในครัวส่วนไอ้พอสมันกลับไปก่อนหน้านี้แล้วเพราะพ่อมันให้คนมาตามไปเฝ้าร้าน
"ไม่อ่ะกูพอใจจะเรียนที่นี่แล่ะได้อยู่ใกล้พ่อใกล้แม่ด้วย"
"อืม"
"แล้วมึงอ่ะทำไมต้องขอคิดดูอีกที"
"เรื่องของกู มึงไม่ต้องถามมาก"
"อ้าวไอ้นี่ ทีเรื่องของกูมึงยังถามแล้วกูยังตอบมึงเลย"
"ก็มึงเต็มใจตอบกูเอง"
"นิสัย"
"ตะวันคืนนี้มึงว่างป่ะ"
"คืนนี้กูจะอ่านหนังสือสอบทำไมมึงมีอะไร"
"กูไม่ค่อยเข้าใจที่อาจารย์มันสอนวันนี้เลยว่ะมึงช่วยติวให้กูหน่อยได้ไหมวะ"
"อย่างมึงเนี๊ยะนะไม่เข้าใจ มึงเก่งกว่ากูฉลาดกว่ากูอีกนะไอ้ซัน"
"กูก็โง่เป็นเหมือนกันนะเว้ย ช่วงนี้กูเป็นอะไรไม่รู้ไม่ค่อยมีสมาธิเรียนเลย"
"เออ งั้นเอางี้มึงมาติวที่บ้านกูนี่แล่ะ กูไม่อยากไปติวบ้านมึงกว่าจะเดินมาถึงบันไดบ้านมึงกูขาลากพอดี" คือที่ฉันพูดมันไม่ได้เกินจริงเลยสักนิดคือบ้านมันหลังใหญ่มากและกว่าจะเดินจากประตูรั้วไปถึงตัวบ้านต้องใช้เวลาเดินหลายนาทีคิดดูว่าบ้านมันใหญ่โตขนาดไหนไม่เหมือนบ้านฉันเดินไม่ถึงยี่สิบก้าวก็ขึ้นบนบ้านถึงห้องนอนแล้ว
"ไม่เอาอ่ะบ้านมึงมันร้อนไม่มีแอร์กูอยู่ไม่ได้กูขี้ร้อน"
"โหพ่อคุณชายเทวดาทนร้อนนิดร้อนหน่อยไม่ได้เลยว่างั้น" มันคือเรื่องจริงที่ไอ้ซันมันขี้ร้อนจนถึงขั้นให้พ่อมันมาติดแอร์ที่โรงเรียนติดทุกห้องที่มันเรียนและทุกห้องที่มันต้องใช้ไม่ว่าจะห้องวิทย์ ห้องดนตรี หรือแม้แต่ห้องประชุมโดยที่พ่อมันจะเป็นคนจ่ายค่าไฟให้โรงเรียนเอง คิดดูเอาเถอะ
"ตกลงมึงจะติวให้กูมั้ย"
"ถ้ากูไม่ติวอ่ะ"
"ถ้ากูสอบไม่ผ่านขึ้นมากูก็จะบอกกับแม่กููว่าเป็นความผิดของมึงที่ไม่ยอมติวให้กู"
"ไอ้ซัน มันไม่ใช่ความผิดของกูเลยนะเว้ยมึงไม่ตั้งใจเรียนเองมาโทษกูได้ไง"
"ไม่รู้แล่ะ ถ้ามึงไม่มามึงกับกูเลิกคบกันไปเลย" พูดจบมันก็เดินหน้าตึงลงบันไดบ้านฉันไป ฉันทำได้แค่ถอนหายใจกับความเอาแต่ใจของมัน
คืนนั้น...
"จะไปไหนยัยหนู" เป็นพ่อกำนันของฉันเองค่ะที่เอ่ยทัก พ่อคงเพิ่งกลับมาจากประชุมที่อำเภอเพราะแต่งตัวเต็มยศ
"ไปติวหนังสือบ้านซันจ๊ะพ่อ^^"
"แล้วทำไมไม่ให้มันมาติวที่นี่"
"มันบ่นร้อนจ๊ะพ่อ"
"เหอะไม่รู้ไอ้อาทิตย์มันเลี้ยงลูกชายมันยังไงอะไรนิดอะไรหน่อยก็ทนไม่ได้"
"บ่นอะไรจ๊ะพ่อกำนัน อ้าวตะวันยังไม่ไปอีกเหรอลูกเดี๋ยวตาซันก็บ่นหรอกว่าไปช้า"
"แม่กำนัน!!!ไอ้ซันมันมีสิทธิ์อะไรมาบ่นยัยหนูนะ มันขอให้ยัยหนูไปช่วยติวนะมันต้องรอสิจะไปช้าไปสายมันก็ต้องรอได้"
"แต่ให้คนอื่นรอเรานานๆมันก็เป็นมารยาทที่ไม่ดีนะพ่อกำนัน" แม่ฉันเข้าข้างไอ้ซันตลอดแล่ะ
"แม่นี่ยังไงทำไมชอบตามใจมันอะไรนักหนาไอ้ซันน่ะ"
"พ่อกำนันก็รู้ว่าฉันอยากมีลูกชายแต่ก็มีไม่ได้ ตาซันมันก็เหมือนลูกเหมือนหลาน"
"อยากได้ลูกชายเพิ่มตอนนี้เลยไหมจ๊ะเดี๋ยวพ่อกำนันสุดหล่อคนนี้จะจัดให้ได้ ป่ะเราเข้าห้องกันเถอะ"
"พ่อกำนัน!!! พูดอะไรอายลูกบ้าง>จับไปโดนอะไรน๊าาาาาา
ตอนหน้าNCจะมาไหมมาลุ้นกัน >
- ผู้เขียน
