BAD ENGINEER นายตัวร้ายของยัยวิศวะ

บทที่ 03 วันเกิด

07.00 น. ฉันตื่นเพราะนาฬิกาปลุกมันดังไม่เลิกเลย วันนี้ไม่สายแฮะ ชะเอมทำดีมาก ฉันใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงครึ่งในการแต่งตัวและไปมหาลัย เพราะฉันเป็นคนไม่ค่อยแต่งหน้า ใส่แป้งใส่ลิปแค่นั้นจบ คอนโดก็อยู่ใกล้มหาลัย แล้วอีกอย่างฉันไม่ชอบกินข้าวเช้า เพราะตื่นสายบ่อยเลยไม่กินข้าวเช้าอีกเลย ฮ่าาๆ ฉันก็เป็นคนแบบนี้แหละ

“ห้ามแซวกูเลยค่ะ กูรู้นะมึงจะพูดอะไร” ฉันชิงพูดก่อนเมื่อเห็นว่าบอลหรือยัยบิวตี้กำลังจะอ้าปากแซวฉัน แซวได้ทุกวันจริงๆ ไม่เบื่อหรือไง

“เบื่อชะนีรู้ทันอะ” บิวตี้ทำหน้าเซ็งๆ นิดหน่อยเมื่อฉันรู้ทันมัน

หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรมากเรียน รับน้อง เป็นแบบนี้ทุกวัน ไม่มีอะไรพิเศษ เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ก็เหมือนเดิมแหละ ชีวีตประจำวันเหมือนเดิม พวกพี่เอิร์ธก็เจอกันบ้างที่โรงอาหาร พวกพี่เขาชอบมานั่งด้วย บอสก็คุยกันปกติ ฉันจะกลับบ้านไปเจอบอสทุกเดือน คิดถึงพ่อกับแม่ด้วย วันนี้ก็เป็นวันที่ฉันอายุครบ 20 ปีบริบูรณ์แล้ว

“วันนี้วันเกิดมึงแล้วหนิเอม ไปฉลองกันมั้ย” จีน่าเพื่อนรักของฉัน จำวันเกิดฉันได้ด้วย

“เออจริงด้วย ไปฉลองกันที่ผับ E มั้ย” เลย์เสนอความเห็น

“ไปค่าาา พวกกูนี่รอมึงอายุ 20 ปีบริบูรณ์เลยนะอยากเข้าผับจะตายแล้ว” บิวตี้พูดขึ้น ใช่ค่ะ พวกมันชอบถามว่าเมื่อไหร่ฉันจะอายุครบ 20 เพราะมีแค่ฉันคนเดียวที่อายุยังไม่ครบ 20 คนอื่นครบกันหมดแล้ว ฉันก็เคยเข้าอยู่นะ แต่เป็นผับที่บ้าน แอบพ่อกับแม่เข้า เพื่อนฉันตอนมัธยมพ่อมันเปิดผับเลยเข้าได้ แต่ไม่บ่อยมากหรอก กลัวพ่อกับแม่จับได้

“เออ ไปก็ได้กูก็อยากเข้าเหมือนกัน ไม่เคยเข้าไปเลยว่ะ” ฉันบอก ฉันอยากจะลองเข้าผับของที่นี้เหมือนกันว่าผู้จะงานดีมั้ย

“เริ่ดสุดๆ ค่ะชะนี” บิวตี้พูดขึ้นมา

“กูไม่พลาดอยู่แล้ว วันเกิดที่รักกูทั้งที ไม่ไปได้ยังไง” ฟาสชอบพูดกับฉันแบบนี้ ฉันเริ่มชินแล้ว

“ได้ข่าวว่าผับนั้น ผู้งานดีอยู่เด้อ กูไม่มีทางพลาด” จีน่าพูดขึ้น พวกเราก็เป็นแบบนี้แหละ นิสัยเหมือนกันเลยอยู่ด้วยกันได้

“งั้นคืนนี้ 3 ทุ่มเจอกัน เอมเดี่ยวกูไปรับ” เลย์บอกฉัน เพราะในกลุ่มฉันไม่มีรถอยู่คนเดียว

“โอเค ตกลงตามนี้แล้วกันนะ” ตื่นเต้นเหมือนกันแฮะ วันเกิดปีนี้ไม่เหมือนกับปีที่ผ่านมาเลย แต่ก่อนฉันจะฉลองกับพ่อแม่แล้วก็น้องที่บ้าน แค่กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันธรรมดานี่แหละ แต่ก็มีความสุขมาก แล้วก็มีไปเจอบอสบ้าง บอสไม่เคยมาบ้านฉันหรอก ฉันก็ไม่เคยไปบ้านบอส แต่ปีนี้ฉันกลับบ้านไม่ได้ เพราะไม่กี่วันฉันจะสอบแล้วเลยไม่ว่างกลับบ้าน แต่หลังจากสอบเสร็จฉันว่าจะกลับแหละ คิดถึงพ่อแม่สุดๆ แล้ว

เมื่อตกลงกันเสร็จฉันก็กลับคอนโด กลับมานอนพักเอาแรงก่อน คืนนี้ฉันจะเต็มที่เลย ฉันโทรไปรายงานบอสแล้วว่าฉันจะไปผับ บอสก็ไม่ได้ว่าอะไร

1 ทุ่ม ฉันตื่นมาเพราะนาฬิกาปลุก เข้าไปอาบน้ำแต่งตัว ฉันก็แต่งตัวธรรมดานี่แหละ กางเกงยีนส์ขายาว เสื้อครอป แล้วก็รองเท้าผ้าใบคู่ใจ แต่งหน้าอ่อนตามประสาฉัน เสร็จแล้วเลย์ก็มารับพอดี

ตอนนี้ฉันอยู่หน้าผับแล้ว ผับที่นี้หรูแล้วก็ใหญ่มาก คนก็เยอะมากด้วย ฉันเดินเข้าผับกับเลย์มีแต่คนมองทั้งหญิงทั้งชายเต็มไปหมด ก็แหง่สิ เลย์หล่อสะขนาดนี้ ใครบ้างจะไม่มอง ฉันเดินไปที่โต๊ะพวกเพื่อนฉันก็มากันครบแล้ว

“วันนี้ที่รักสวยจังเลย มานี้ๆ มานั่งตรงนี้” ฟาสพูดขึ้นมาพร้อมกับยิ้มกวนตีน ตบที่นั่งข้างๆ ตัวเอง เหนื่อยใจกับเพื่อนจริงๆ เลย

“กูก็สวยทุกวันแหละ แต่จีน่ามึงแซ่บมากค่ะเพื่อน ยกนิ้วรัวๆ” จีน่าแต่งตัวชุดสายเดี่ยวสีดำกับกางเกงยีนส์ ขับกับผิวขาวของมัน สวยมากฉันเทียบไม่ติดเลย

“กูให้มึงแต่งแบบกูก็ไม่เอา ผู้หญิงอย่างเราต้องแซ่บค่ะ ถึงจะเอาผู้ชายให้อยู่หมัด” จีน่าพูดด้วยความมั่นใจ ฉันเชื่อมันเลย แต่มันก็แซ่บจริงนั่นแหละ

“อย่ามัวแต่คุยชะนี มาๆ ชนค่ะ สุขสันต์วันเกิดน่าาา ชะนีน้อย นี่ของขวัญกู” บิวตี้พูดขึ้น มีของขวัญมาด้วย น่ารักจริงๆ เพื่อนฉัน

“อะ นี่ของกู” ฟาสก็ยื่นถุงอะไรสักอย่างมาให้ฉัน

“ส่วนนี่ ของกูค่ะเพื่อน” จีน่าก็ยื่นของขวัญให้ฉัน ฉันเลยหันไปมองเลย์ด้วยความคาดหวังว่าของขวัญกูล่ะ ไม่ได้บังคับเลยจริงๆ

“ส่วนของกู ไม่มี แต่วันนี้กูเลี้ยงเอง เต็มที่ ไม่เมาไม่กลับ” เลย์พูดขึ้น ฉันนี่ยิ้มเลย ได้ทั้งของขวัญ ได้ทั้งกินฟรี

“ขอบใจมากนะพวกมึง มาๆ ชนให้กับอายุ 20 ปีของกู” แล้วพวกเราก็นั่งกินกัน แล้วก็มีคนมาทักกลุ่มพวกฉัน

“อ้าว ทำไมมาไม่บอกกันเลยว่ะ ไปนั่งกับพวกพี่ดีกว่า พวกพี่อยู่ชั้นสอง มากันครบทุกคนเลย” เป็นพี่ดินที่เข้ามาทักพวกฉันให้ไปอยู่รวมโต๊ะ ชั้นสองน่าจะ VIP เลยนะเนี้ย แพงน่าดู

“เอาไงพวกมึง กูแล้วแต่พวกมึงอะ” เลย์หันมาถามความเห็นพวกฉัน แล้วพวกเราก็พากันพยักหน้า คนเยอะๆ ก็สนุกดี จากนั้นเราก็พากันย้ายโต๊ะขึ้นไปชั้นสอง

“อ้าว พวกเราก็มาด้วยเหรอ มาๆ นั่งๆ” พี่รอนที่เห็นพวกฉันเดินมาพร้อมกับพี่ดินก็เอ่ยทักขึ้น

“คิดยังไงเนี้ยถึงมากันครบแก๊งเลยวันนี้” พี่รอนพูดพลางส่งยิ้มให้กับจีน่า ยังไงกันสองคนนี้ ดูยัยจีน่าแล้ว ไม่ได้ยิ้มให้พี่รอนเลย ไม่มองหน้าด้วยซ้ำ

“วันนี้วันเกิดเอมมันพี่ พวกเราก็เลยมาฉลองกัน” ฟาสพูดขึ้นเพื่อคลายความสงสัยของพี่รอน

“จริงเหรอ สุขสันต์วันเกิดนะน้องเอมคนสวย” พี่ดินพูดพลางส่งยิ้มเจ้าชู้มาให้ หึ้ยย ไม่ชอบเลยไอรอยยิ้มแบบนี้อะ

“ไอดิน พอเลยไอสัส น้องมีแฟนแล้วก็ยังจะยิ้มแบบนั้นอีก สุขสันต์วันเกิดนะน้องเอม” พี่พีขึ้นมาห้ามพี่ดิน เมื่อเห็นสายตาของพี่ดินที่มองมาที่ฉัน

“ขอบคุณนะคะพวกพี่” ฉันยิ้มให้กับพวกพี่เขา แต่จะมีคนนึงไม่ได้พูดอะไร ทำหน้านิ่ง เก๊กตามแบบฉบับเขาแหละ พี่เอิร์ธไง ไม่รู้ว่ายิ้มเป็นมั้ย

แล้วพวกเราก็ดื่มกัน ตอนนี้ฉันมึนๆ แล้วแต่ยังไม่ถึงกับเมา ฉันนั่งมองโทรศัพท์ของตัวเอง มองสายคนที่ฉันรอมาทั้งวัน บอสไง วันนี้บอสไม่โทรมาบอกสุขสันต์วันเกิดฉันเลย พ่อกับแม่น้องฉันโทรมาตั้งแต่เช้าแล้ว บอสจะจำวันเกิดฉันได้มั้ยนะ

“กูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” จีน่าพูดขึ้น

“งั้นเดี่ยวกูไปเป็นเพื่อนด้วย ข้างล่างคนเยอะ” บิวตี้พูดขึ้นแต่ตอนนี้กำลังเป็นบอลหนุ่มแมนอยู่

“กูก็ปวด ไปด้วย” ฉันบอกกับพวกมันสองคน

แล้วพวกเราก็พากันไปเข้าห้องน้ำ ตอนนี้ทั้งโต๊ะอยู่กันครบเลย ยกเว้นพี่เอิร์ธ บอกไปเข้าห้องน้ำ แต่ก็หายไปนานแล้ว

พอถึงห้องน้ำเราก็แยกกันเข้าห้องน้ำ พอฉันออกมาบิวตี้กับจีน่ายังไม่ออกมาเลย ฉันเลยอยู่รอหน้าห้องน้ำ สักพักฉันเหมือนเห็นอะไรสักอย่างในมุมมืด พอตั้งใจดูดีๆ นั้นพี่เอิร์ธหนิ กำลังจูบกับผู้หญิงคนนึง เหอะ!! แล้วบอกไปเข้าห้องน้ำ สักพักจีน่ากับบิวตี้ก็ออกมาจากห้องน้ำเราก็พากลับโต๊ะ ตามด้วยพี่เอิร์ธตามเข้ามานั่งที่โต๊ะ

“ไปห้องน้ำมาสะนานเลยนะมึง” พี่พีพูดขึ้นเมื่อพี่เอิร์ธนั่งที่โต๊ะ เหอะ ไม่ใช่แค่เข้าห้องน้ำอย่างเดียวไงมันเลยนาน

“เรื่องของกู เสือก” พี่เอิร์ธคนขรึม พูดนานๆ ที พูดทีก็พูดแค่นี้แหละ กลัวดอกพิกุลร่วงมั้ง