“ทำอะไรลูกสาวฉันหรือยัง” อ่าาา พ่อฉันถามอะไรเนี้ย ฉันไม่รู้จะทำหน้ายังไงแล้ว นั่งไม่ติดเบาะแล้ว
“ครับ” นี่ก็ยอมรับสะด้วย “ถ้าพ่อไม่สบายใจผมให้ป๊ากับม๊ามาสู่ขอชะเอมก็ได้ครับ” ฉันเบิกตากว้างเมื่อพี่เอิร์ธพูดออกมา
“ดี ลูกผู้ชายกล้าทำก็ต้องกล้ารับ” ฉันหันไปหาพ่อที่พูดออกมาจนฉันไม่เข้าใจ
“ฉันชอบไอลูกเขยคนนี้ ส่วนเรื่องสู่ขอก็ไปตกลงกันเอง ฉันไม่ได้หัวโบราณขนาดนั้น” ฉันตกใจที่พ่อพูดออกมา ฉันนึกว่าพ่อฉันจะไม่เข้าใจเรื่องนี้สะอีก
“อะไรขนาดนั้นคะลูกสาวแม่ พ่อเขาแค่ทดสอบลูกเขยเขาเท่านั้นแหละ ทำหน้าตกใจอะไรขนาดนั้น” แม่ฉันที่จับมือฉันตลอดก็เอ่ยแซวแล้วขำกับท่าทางของฉัน
“แม่อะ” ฉันหันไปบอกแม่ที่แซวฉัน
“ผมเคยถามชะเอมแล้ว แต่ชะเอมบอกว่ารอไปก่อนครับ” พี่เอิร์ธพูดต่อ เขาไม่จำเป็นต้องพูดทุกอย่างก็ได้ ฉันล่ะเหนื่อยใจจริงๆ
“แม่ว่าดูๆ กันไปก่อนก็ดีนะ” แม่ฉันพูดพร้อมกับลูบหัวฉัน
“ครับ” คนตัวโตหน้าจ่อยเลย
