คฤหาสน์ของปีเตอร์
รถสปอร์ตคันหรูวิ่งเข้ามาจอดเทียบบริเวณหน้าบ้าน ปีเตอร์ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษโดยการเดินอ้อมมาเปิดประตูรถให้พิรชา
"ลงมาสิ หรือจะให้อุ้ม" เขายื่นหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้จนลมหายใจรดปลายจมูก
"อุ้มก็ดีค่ะ ปวดขา อยากอ้วกด้วย" เธอพูดเสียงห้วน ดวงหน้าสวยบึ้งตึง
"ถามจริงเถอะ ผมสังเกตุเห็นคุณพะอืดพะอมตั้งแต่อยู่หลังแคทวอล์คแล้ว เป็นอะไรมากหรือเปล่า" ปีเตอร์เป็นห่วงเธอจริงๆ
"เป็นมากค่ะ" เธองอนเขาเหมือนเด็ก
"เป็นอะไรล่ะ" เขานั่งยองๆ ลงเพื่อคุยกับเธอ
"ก็เป็นมากตรงที่คุณกับคุณเอลิเซีย ไปกันถึงไหนต่อไหนกันไม่ทราบไงคะ" คนท้องก็จะถามอะไรเอาแต่ใจหรือน้อยใจประมาณนี้
"อ๋อ หึงว่างั้น" ปีเตอร์หัวเราะพอใจกับอาการแสนน่ารักของเธอ
"ก็ใช่ไงคะ ฉันจะไม่ยอมอีกต่อไปแล้วนะคะ" ใบหน้าเรียวเชิดอย่างเอาแต่ใจ
"นี่ คุณจะบ้าหรือยังไง ผมมีคุณอยู่ทั้งคน จะให้ไปมีใครได้อีกล่ะ เด็กบ้า" ปีเตอร์กุมมือเธอไว้ เขาด
