พิรชาขยับตัวเล็กน้อยหากแต่ยังไม่ลืมตา เธอวาดแขนไปมาเพื่อบิดขี้เกียจและหาวตามอีกทีหนึ่ง ชุดนอนที่เป็นเพียงเสื้อคลุมหลุดออกจากหัวไหล่ทำให้มองเห็นหัวนมอมชมพูน่าดูด ปีเตอร์อดไม่ได้ที่จะนั่งลงข้างๆเธอบนเตียงของเขา
"ตั้งใจจะอ่อยผมว่างั้น" เขาพูดขณะที่มือหนาจับคางแหลมน่ารักของเธอให้หันมาเผชิญหน้า เสียงของเขาทำให้พิรชาลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็ว ทีแรกเธอคิดว่าฝันไป พอลืมตาขึ้นมาเท่านั้นแหละเป็นเรื่องจริง!
"ไปไกลๆฉันนะ ไอ้คนบ้า!" เธอผลักเขาออกห่างและรีบคว้าเสื้อคลุมขึ้นมาปกปิดเนินอกอิ่มของตนเอาไว้
"ไอ้คนบ้าที่คุณว่านี่ก็คือผัวของคุณนั่นแหละ" เขาหัวเราะอารมณ์ดี
"ใครผัว คุณข่มขืนฉัน แถมยังลักพาตัวฉันมาอีก ฉันจะแจ้งความ ไอ้คนเลว" เธอพูดด้วยอารมณ์โกรธ ความจริงแล้วเธอน้อยใจเขามากกว่า
"ใครข่มขืนคุณ ผมเห็นคุณเอาแต่ร้องครางแถมกอดผมไว้ซะแน่นจนเสร็จด้วยกันทั้งคู่ แบบนี้เขาเรียกว่าสมยอม"
"ไอ้คนบ้า" เธอเขินหน้าแดง คิดๆแล้วก็จริงเนอะ
"แต่เมื่อคืนฉันเมา แล้วคุณก็ลักพาตัวฉันมาทำอะไรต่อมิอะไรแบบนี้ ฉันไม่มีวันยอมหรอกนะ!"
"ไม่ยอมแล้วจะทำยังไง" เขาถามยั่วโมโห
"ฉันจะกลับบ้าน"
"ฝันไปเถอะ คุณเป็นเมียของผมและผมก็ไม่เคยใช้คำว่าเมียกับใครมาก่อน ผมจะไม่มีวันปล่อยคุณไปอ่อยผู้ชายคนไหนอีกแล้ว อีกอย่างคุณควรจะดีใจที่ผมยอมมีเซ็กส์กับคุณครั้งที่สอง เพราะผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมาของผมไม่เคยได้อะไรแบบนี้หรอก"
"ไอ้คนบ้า สารเลว ฉันจะไป ไปตอนนี้ด้วย" ไม่พูดเปล่าเธอลุกขึ้นจากเตียงและวิ่งออกไปทางประตูห้อง ปีเตอร์สาวเท้าสองสามเก้าก็ถึงคนร่างเล็กที่กำลังพยายามเปิดประตูหากแต่ไม่เป็นผล
"เมื่อคืนคุณบอกวาคุณรักผม จริงหรือเปล่า"
"ไอ้คนบ้าฉันไม่เคยพูดหรือรู้สึกบ้าๆอะไรแบบนั้นกับคุณหรอกนะ เลวๆแบบคุณไม่มีใครเขารักลงหรอกนะ" วาจาเชือดเฉือนพ่นออกมาจากริมฝีปากบางที่เขาหลงไหลนั้น ทำให้เขารู้สึกแปลบๆที่หัวใจก่อนจะเปลี่ยนเป็นความโกรธ
"ผมเลวขนาดนั้นเหรอ การที่ผมต้องการคุณมันแปลว่าผมเลวขนาดนั้นเลยเหรอ" เขาจับไหล่ทั้งสองข้างของเธอเขย่าไปมาเพื่อขอคำตอบ
"ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันเจ็บ" เขาดึงร่างบางเข้ามากอด จมูกโด่งซุกเข้าไปในเรือนผมสลวยที่ส่งกลิ่นหอมกลุ่นละมุนน่าหลงไหล
"คุณทำให้ผมแทบคลั่งที่คุณดื่มจนเมามากมายขนาดนั้น จำไว้นะอย่าทำแบบนั้นอีก"
"ทำไมเหรอคะ" อกกว้างที่กอดเธอไว้อย่างอ่อนโยนทำให้เธอมีน้ำเสียงที่ดูแผ่วลง
"เพราะผมต้องการคุณอีกแล้ว นะคนดี" เขาค่อยๆดันร่างบางไปที่เตียงในขณะที่ยังคงกอดเธอไว้ เรือนร่างแนบชิดทำให้พิรชารู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างตรงเป้ากางเกงของเขา
"อย่านะคะ คือฉันยังไม่ได้กินยาคุมเลยตั้งแต่เมื่อวันก่อน"
"ผมให้หมอมาตรวจร่างกายและก็ให้ฉีดยาคุมให้คุณเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนี้ไปคุณต้องไปพบหมอทุกสามเดือน"
"คุณมันบ้าและเอาแต่ใจที่สุด กล้าดียังไงที่คิดจะทำอะไรๆกับร่างกายของฉันก็ได้"
"ก็เพราะผมเป็นผัวของคุณไง หรือจะต้องให้ทบทวนความจำ" ไม่พูดเปล่าริมฝีปากหนาบดจูบลงบนริมฝีปากเรียวเล็กปราศจากการแต่งแต้มใดๆ เขาสอดลิ้นอุ่นเข้าไปในโพรงปากนุ่มอย่างง่ายดาย เธอดันอกกว้างออก
"อย่าทำแบบนี้นะ ให้ทุกอย่างมันจบแค่ตรงนี้เถอะค่ะ ฉันไม่อยากเจ็บปวดไปมากกว่านี้"
"ไม่มีวัน!" ปีเตอร์ช้อนร่างบางให้นอนลงบนเตียงนุ่มอย่างง่ายดาย เขาดึงเสื้อคลุมเพียงผืนเดียวของเธอออก แลเห็นรอยแดงที่เขาทำสัญลักษณ์คิสมาร์กไว้ ปากหนาครอบดูดหัวนมอมชมพูชูชันและเต่งตึง เขาบีบคั้นเบามือเพราะกลัวผิวขาวละเอียดของเธอจะช้ำ
"ผมไม่เคยชอบทำออรัลเซ็กส์ให้ใครเท่าคุณมาก่อน และคุณหวานเหลือเกินที่รัก" พูดจบเขาก็มุดลงไปสำรวจเนินสวรรค์ที่เขาลุ่มหลงนั่น ลิ้นอุ่นตวัดเลียไปทั่วทำให้พิรชาศิโรราบต่อลีลาอันเร่าร้อนของเขาอีกครั้ง ปีเตอร์เน้นปลายล้นร้อนที่เม็ดเสียวของเธออนู่เนิ่นนาน เธอตัวเกร็งและปล่อยเสียงครางออกมาอย่างต่อเนื่อง ปากหนาดูดดื่มสลับกับเลียบริเวณง่ามขาของเธออย่างโหยหา มือหนาเอื้อมมือมากุมเต้านมเต่งตึงของเธอไว้พร้อมทั้งยังใช้นิ้วโป้งเขี่ยหัวนมเธอไปมาให้เธอเพื่อเพิ่มความเสียวทำให้พิรชารู้สึกชาไปทั้งตัว เธอปิดเปลือกตาทว่าส่งเสียงครางไม่หยุดหย่อน ปีเตอร์ตวัดลิ้นขึ้นลงเป็นจังหวะที่ถี่ขึ้นเมื่อเธอเริ่มตัวเกร็ง ร่างบางเกร็งกระตุกอยู่ชั่วครู่พร้อมทั้งส่งสียงคราง
"อ้าา อ้าาาาาาา ปีเตอร์ ได้โปรด..."
"ได้โปรดอะไรครับคนดี" เขาพูดพลางยืนขึ้นจากการดูดดื่มเกสรที่แสนหวานนั่น เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นแท่งแข็งแรงที่ตอนนี้แข็งตัวเต็มที่พร้อมเสียบให้เธอได้รู้สึกเสียวสะท้านอีกครั้ง เขาทั้งใหญ่และยาว มิน่าล่ะพิรชาถึงได้รู้สึกเจ็บนักเวลาที่มีเซ็กส์กับเขา เธอส่ายหน้าเขินอายแทนคำตอบ
"คุณเป็นของผมคนเดียว ทำไมคุณถึงทำให้ผมรู้สึกต้องการคุณตลอดเวลาแบบนี้ ฮึ?" เขาถามแบบไม่คาดหวังคำตอบนัก ปีเตอร์จับเอวบางให้นอนตะแคงก่อนจะจับขาเรียวของเธอยกขึ้นตรง เขาคร่อมอยู่ระหว่างขาของเธอและจับแท่งที่แข็งและยาวของตนค่อยๆเสียบเข้ารูของพิรชาอย่างเชื่องช้าเพราะเธอยังคงฟิตเหลือเกิน
"อ้าา เจ็บ" เธอครางเบาๆอย่างน่าเอ็นดู ยิ่งเธอครางหนักเท่าไหร่เขายิ่งพอใจมากเท่านั้น ปีเตอร์หยัดสะโพกเข้าออกอยู่ราวๆสิบนาทีในท่านี้ซึ่งเธอดูชอบมากเป็นพิเศษ เขาค่อยๆจับเอวบางให้ยกก้นขึ้นโดยที่ตนเปลี่ยนอริยบทเป็นยืน เขาหยัดสะโพกเข้าออกอย่างต่อเนื่องและซอยถี่ขึ้นเรื่อยๆ พิรชาร้องครางตามแรงกระแทกนั้น
"ได้โปรด อ้าาาา อ้าาาาา อ้าาาาาาาา" ปีเตอร์ครางอย่างสุดเสียงเมื่อตนเร่งจัวหวะซอยที่หนักหน่วงขึ้น เขายัดแท่งแข็งแรงเข้าไปจนสุดก่อนจะกระตุกปล่อยน้ำให้แตกกระจายเข้าไปในร่างกายเธอ เขารู้สึหลงไหลเธออย่างอธิบายไม่ถูก พิรชาหมดแรงอีกครั้ง เขาเข้าไปทำความสะอาดเนื้อตัวและเช็ดตัวจนแห้งก่อนจะออกจากห้องน้ำมาด้วยร่างเปลือยเปล่าและมานอนลงข้างๆพิรชา
"นี่ก็เกือบสิบโมงแล้ว คุณหิวมั้ย" เขาใช้มือแข็งแรงค้ำศีรษะกับที่นอนไว้แล้วโน้มลงมากระซิบที่ข้างหูเธอ
"ระหว่างเรา จะเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆเหรอคะ"
"แล้วคุณต้องการจะให้เป็นแบบไหนล่ะครับ หรือคุณต้องการเงินเท่าไหร่ แค่บอกผมจะให้เจคโอนเงินเข้าธนาคารให้คุณ" เขาพูดอย่างไม่คิดอะไร แต่เธอคิด
"ฉันไม่ต้องการเงินหรอกค่ะ ฉันแค่ต้องการไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด" เธอลุกขึ้นจากที่นอน
"ไม่ได้! ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่มีทางปล่อยคุณไป"
"แต่คุณมีผู้หญิงอีกตั้งมากมายที่รอคิวเข้ามา ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะคะ คุณคงพอใจในสิ่งที่คุณได้จากฉันไปแล้ว เชิญคุณไปเลือกผู้หญิงคนใหม่ตามวิธีของคุณเถอะค่ะ ฉันลาก่อน" ปีเตอร์ขมวดคิ้ว
"นี่คุณ! ถ้าคุณอยากเห็นผมคลั่ง ก็เชิญเดินออกไปเลย" พิรชาน้ำตาคลอ