เสื้อผ้าในตู้บานใหญ่ถูกคว้ามาสวมอย่างลวกๆ ดวงตาคมกริบจ้องมองด้วยแววตาแข็งกร้าวไปยังหญิงสาว ซึ่งยังคงนอนเปลือยกายอยู่กลางเตียงใหญ่
“พอใจในชัยชนะของเธอไหมนารา” ริคคาร์โด้กัดฟันกรอดเค้นเสียงถามห้วนจัด
นาราภัทรคู้เข่าเข้าหากัน พลิกตัวหันหลังให้กับเจ้าพ่อไร้หัวใจ กลั้นเสียงสะอื้นไว้ในลำคอ เอ่ยตอบเสียงแข็งให้เจ้าของคำถามรู้ว่าเธอไม่แคร์เขา
“พอใจ พอใจมากที่ทำให้คนอย่างดอนริคคาร์โด้รู้จักคำว่าแพ้!”
“บัดซบ! เชิญนอนกอดชัยชนะของคุณไปเลย ผมจะไปหาคู่ขา ที่เขาเล่นบทรักได้ถึงพริกถึงขิงมากกว่าคนอย่างคุณ”
เจ้าพ่อหนุ่มสบถลั่น กระแทกเท้าเดินออกจากห้องโดยไม่ลืมกระแทกประตูปิดดังลั่น จนสั่นไปทั้งบาน พอออกมาจากห้องได้แล้วก็ตะโกนเรียกหาลูกน้องคนสนิทในทันที
“โรมัน เอารถออก ฉันต้องการผู้หญิงคนที่เต็มใจสนองอารมณ์ของฉัน มากกว่าคนที่นอนแข็งทื่อทำตัวเป็นท่อนไม้”
แม้เจ้าพ่อไร้หัวใจจะออกไปจากห้องแล้ว แต่เสี
