Episode 5 ใครกันแน่ที่เปลี่ยนไป
1487 คำ
Episode 5
ใครกันแน่ที่เปลี่ยนไป
"อะ...องศา นายมาอยู่ที่นี่ได้ไง..." เสียงหวานใสของฉันเอ่ยขึ้นด้วยความสั่นเทาเมื่อเห็นว่าคนที่ฉันเพิ่งบอกเลิกไปตอนนี้กำลังยืนอยู่ตรงหน้าแถมเขายังมาบ้านฉันโดยที่ฉันไม่รู้ตัวอีกต่างหาก
"พี่องศา ช่วยหนูด้วย พี่ดากำลังจะทำร้ายหนู" ริต้าเอ่ยร้องให้แฟน(เก่า)ของฉันช่วยเธอ ฉันเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าทำไมริต้าถึงทำตัวยอมอ่อนให้ฉันทำร้ายเธอฝ่ายเดียวทั้งๆที่เธอเองก็เป็นคนที่สู้คนเหมือนกัน
ที่แท้เธอก็เรียกให้องศามาที่บ้านนี้เหมือนกัน... ยัยนี่ร้ายไม่เบาจริงๆ ไม่น่าประมาทอารมณ์ร้อนใส่เลย!
"หยุดทำบ้าๆซะทีรันดา ทำร้ายน้องสาวตัวเองนี่เหรอคนเป็นพี่" เสียงทุ้มเข้มขององศาเอ่ยสั่งสอนฉันมิหนำซ้ำเขายังเดินมาผลักฉันให้ออกห่างจากริต้าอีกด้วย
นี่เขากำลังปกป้องยัยนั่นอยู่เหรอ? ในสายตาของเขาฉันเหมือนคนที่กำลังทำผิดเต็มๆใช่ไหม
"ฉันจะทำยังไงกับน้องสาวฉันมันก็ไม่เกี่ยวกับนาย อยากมายุ่งกับคนของฉันก็ต้องเจอดีแบบนี้นี่แหละ" ฉันเอ่ยขึ้นอย่างไม่เกรงกลัว ในเมื่อฉันกลายเป็นตัวร้ายในสายตาขององศาแล้วก็ร้ายให้เต็มที่เนี่ยแหละ
"ฮึก... ริต้ายังไม่ได้ทำอะไรอะไรเลยนะคะพี่ศา ทั้งหมดมันเป็นอุบัติเหตุ ต้าพยายามอธิบายให้พี่ดาฟังทุกอย่างแล้วแต่พี่ดาเขาก็ไม่ฟังเลย" เสียงหวานใสของริต้าเอ่ยขึ้นอย่างน่าสงสาร เหอะ... เห็นแล้วมั่นไส้จนอยากจะตบสักฉากจริงๆ
"ฉันนึกว่าที่เธอเรียกฉันมาวันนี้ก็นึกว่าอยากจะคืนดีกัน ที่ไหนได้ เรียกให้มาดูพฤติกรรมทำร้ายน้องสาวตัวเอง" องศาเอ่ยขึ้นอย่างผิดหวังแววตาคมเข้มของเขาแข็งกร้าวไม่เหมือนเดิม องศาคนที่เข้าใจฉันเข้าข้างฉันทุกอย่างไม่มีอีกแล้ว
แล้วฉันก็ไม่ได้เรียกนายมาที่บ้านด้วย ทั้งหมดเป็นฝีมือของยัยริต้าคนเดียว
"นายกำลังเข้าใจผิดนะ นายก็รู้ว่าฉันทำแบบนี้ทำไม ฉันไม่ใช่คนไร้เหตุผล" ฉันบอกออกมาทั้งน้ำตา จู่ๆหยดน้ำใสๆก็รินไหลออกมาจากนัยน์ตาของฉันอีกครั้ง พอมององศาที่เปลี่ยนไปก็นึกเสียใจทุกที
"แต่เมื่อวานเธอเป็นคนที่ฉันไม่รู้จัก งี่เง่า ไร้เหตุผล แถมตอนนี้ก็ยังทำเรื่องบ้าๆอยู่อีกต่างหาก" องศาเอ่ยขึ้นอย่างหัวเสีย มิหนำซ้ำริต้ายังยืนแอบอิงอยู่ข้างองศาอย่างหวาดกลัวฉันอีกต่างหาก แสดงละครเก่งจริงๆยัยน้องสาวคนนี้
"นายก็กลายเป็นคนที่ฉันไม่รู้จักเหมือนกัน ปกป้องยัยริต้าขนาดนี้ รักมันขนาดนั้นเลยเหรอวะ!" ฉันเอ่ยตะหวาดองศาทั้งน้ำตา แต่เขามองฉันเหมือนว่าไม่รู้สึกรู้สาอะไรแถมมือหนาของเขายังจับมือของริต้าเอาไว้แน่นอีกต่างหาก
"สำหรับริต้าฉันเห็นเป็นแค่น้องสาว ถ้าฉันเห็นเธอทำร้ายริต้าอีก ฉันจะไม่คุยกับเธอตลอดไป"
"พี่ศา ใจเย็นๆนะคะ ทั้งหมดมันก็มาจากความผิดหนูเอง ถ้าหนูไม่ซุ่มซ่ามเรื่องแบบนั้นคงจะไม่เกิดขึ้น" ริต้าเอ่ยขึ้นอย่างรู้สึกผิดแม้ว่าในใจตอนนี้จะสะใจอยู่ก็ตาม
"นายพูดแบบนี้แสดงว่านายเลือกมันใช่ป่ะ?"
"เธอทำให้ฉันต้องตัดสินใจแบบนี้เองนะรันดา"
"ได้ นายจะเอาแบบนี้ใช่ป่ะ ได้เลย ไสหัวออกไปจากบ้านของฉันเลย ไป๊!!!" ฉันเอ่ยไล่ตะโกนองศาและริต้าทั้งน้ำตา ในเมื่อองศาเลือกมันฉันก็ไม่มีสิธิ์ไปห้ามอะไร แทนที่เขาจะปกป้องฉันและเข้าข้างฉันแต่เขากลับเลือกยัยเด็กที่พยายามจะแย่งเขาไปจากฉัน
"อย่ามาเสียใจทีหลังที่ไล่ฉันนะดา"
"ในเมื่อนายเลือกมันก็รักกันให้ตายไปจนไปอยู่ในนรกเลย"
หลังจากเกิดเรื่องวุ่นวายองศาก็ได้พาริต้าออกมาจากบ้านของฉัน ส่วนฉันนะเหรอก็กลับมาร้องห่มร้องไห้ที่ห้องนอนตัวเองไง ทำไมทุกอย่างมันถึงได้กลายเป็นว่าฉันเป็นคนผิดเต็มๆละเนี่ย ทั้งๆที่ฉันตั้งใจว่าจะมาเคลียร์ปัญหากับริต้าให้จบๆ แต่กลายเป็นว่าเรื่องของฉันกับองศาก็จบจริงๆ
ถ้าตอนนั้นฉันไม่ทำอะไรโผงผางแบบนั้นไปเรื่องแบบนี้มันก็คงจะไม่เกิดขึ้นรึเปล่านะ แต่ฉันอดใจที่จะไม่ตบยัยน้องสาวตอแหลได้จริงๆ ยิ่งเห็นหน้าก็ยิ่งหมั่นไส้
มีน้องที่ไหนคิดจะแย่งผู้ชายที่พี่สาวตัวเองรักน้องจากน้องเลวๆอ่ะ จริงป่ะ
จู่ๆเสียงริงโทนโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นมาทำให้ฉันกดรับสายทันทีเมื่อรู้ว่าเป็นใครที่โทรมา
[เป็นไงบ้างวะดา เคลียร์กับยัยริต้าได้ไหม] เสียงจากปลายสายเอ่ยขึ้นอย่างเป็นห่วง ยิ่งได้ยินแบบนี้น้ำตามันก็ไหลรินออกมาเป็นสายเลือด
"ไม่ดีเลยวะ... รู้ป่ะว่าตอนที่ฉันกำลังเคลียร์กับมัน อยู่ดีๆองศาก็มาที่บ้าน จากนั้นก็... เขาเลือกมันวะแก ฮึก" ฉันบอกออกมาทั้งน้ำตา ยิ่งคิดและพูดออกมามันก็เจ็บที่ขั้วหัวใจ
[เฮ้ย แกโอเคป่าว ให้ฉันไปอยู่เป็นเพื่อนไหม]
"ไม่เป็นไรแก ฉันอยากอยู่คนเดียวสักพัก ไว้เจอกันนะ" ฉันบอกออกมาอย่างตัดพ้อก่อนจะกดตัดสายอย่างไม่รีรอทันที ตอนนี้ฉันอยากอยู่คนเดียวแม้ว่าจะกำลังเสียใจมากก็ตาม แต่สิ่งที่ฉันอยากจะทำมากที่สุดในตอนนี้ก็คือการที่ทำให้ทุกคนเข้าใจฉันและเข้าใจว่ายัยริต้ามันไม่ใช่คนดีเลยสักนิดเดียว
สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาอีกครั้งและจากนั้นก็เปิดแอพที่ชื่อว่าอินสตราแกรมขึ้นมาและไม่รีรอที่จะกดไลฟ์สด
"สวัสดีค่ะทุกคน รันดาเองนะคะ หลายคนคงจะสงสัยแฮชแท็กในทวิตที่ว่า องศานอกใจแฟน ใช่ไหมละคะ วันนี้ดาจะมาอธิบายให้ทุกคนได้ฟังกันนะคะว่าเรื่องทั้งหมดมันเป็นยังไง" ฉันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เศร้าใจและใบหน้าของฉันมันก็เปอะเปื้อนไปทั้งคราบน้ำตา ไม่ว่าฉันพูดอะไรทุกคนจะต้องเชื่อแน่ๆ และที่สำคัญฉันพูดเรื่องจริงไม่ใช่เรื่องตอแหลเหมือนยัยริต้า
"เรื่องทั้งหมดมันก็เป็นแบบนี้ละคะ ริต้าพยายามแย่งแฟนไปจากดา ดาก็ไม่รู้หรอกนะคะว่าทำไมน้องดาทำแบบนี้อาจจะเพราะดาเป็นพี่ที่ไม่ดีพอก็ได้ ส่วนเรื่ององศานอกใจดาจริงไหม ดาเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่ที่ผ่านมาเขาเปลี่ยนไปมากไม่เหมือนตอนแรกที่คบกัน เขาเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม... ทั้งๆที่ดาพยายามทำเพื่อเขาแท้ๆ" ฉันบอกออกมาพร้อมกับยิ้มทั้งน้ำตาและก็ไม่ลืมที่จะเหลือบสายตาไปอ่านคอมเม้นที่หลายคนคอมเม้นเอาไว้ขณะที่ฉันกำลังไลฟ์อยู่
'สงสารรันดาจัง สู้ๆนะคะ ขอโทษที่เข้าใจผิดมาตลอด'
'น้องแบบนี้ตายๆไปซะก็ดี ส่วนผู้ชายก็ไม่หนักแน่นพอ'
'หาแฟนใหม่ค่ะ สวยขนาดนี้หาคนที่ดีกว่าเดิมได้แน่นอน'
"บางทีองศา อาจจะไม่ได้รักดาแล้วก็ได้ ดาคิดเสมอเลยนะคะว่าถ้าดาตายไปเขาจะเสียใจบ้างไหม ตอนนี้ดาก็เหมือนตายทั้งเป็น ไม่มีเขาอยู่เหมือนเดิมอีกแล้ว ถ้าดาตายไปมันก็คงจะดีกว่านี้มั้งคะ ถ้าเลือกได้ดาก็อยากกลับมาคบกับเขาเหมือนเดิม" ฉันบอกออกมาพร้อมกับยิ้มแห้งก่อนจะหันไปอ่านคอมเม้นต์อีกครั้งส่วนมากก็ให้กำลังใจฉันทังนั้นแหละ
"องศาเป็นผู้ชายที่ดารักที่สุดและคิดว่าจะแต่งงานด้วย พอเลิกกันดาก็ไม่เหลือใครอีกแล้ว ดาอยากตายค่ะ...." ฉันบอกออกมาพร้อมกับร้องไห้ยกใหญ่ก่อนจะกดปิดไลฟ์ในทันทีพร้อมทิ้งท้ายประโยคหนึ่งเอาไว้ว่า
'ถ้าไม่มีดาอยู่แล้ว ขอให้ทั้งคู่มีความสุขกันมากๆนะคะ"
- ผู้เขียน
