ตอนที่ 15
น้ำหวานเจ้าโปรด
บรรยากาศอึกทึกของตลาดสดในตอนเช้าเป็นอะไรอันคุ้นเคยดีอยู่แล้วสำหรับเมรัยสาวน้อยที่ชอบทำอาหาร สาวเจ้าเลือกซื้อของตามความต้องการของตัวเองโดยไม่ค่อยได้ระวังตัวนัก เพราะความคุ้นชินกับพื้นที่ดี อุ้งมือเรียวเล็กยังคงเลือกหยิบผักสดจากแผงแม่ค้าผู้เรียกได้ว่าเป็นเจ้าประจำ โดยไม่ทันได้สังเกตหรือระวังสิ่งรอบข้างเอาเสียเลย จนกระทั่ง.....
"หลบๆๆๆ"
เสียงโหวกเหวกดังลั่นดังฝ่าฝูงคนผู้เลือกซื้อของอยู่ ก่อนจะเห็นเป็นรถเข็นผักที่วางซ้อนสิ่งของจนสูงบังทาง ถูกเข็นเร็วรี่เข้ามาพอดี เมรัยผู้เพิ่งจะรับรู้ได้ว่ากำลังจะถูกปะทะ ก็พลันขยับตัวหลบอย่างคล่องแคล่ว แต่กระนั้นก็ยังเสียหลักหวิดจะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่อยู่ดี หากไม่ได้อุ้งมือของใครคนหนึ่งดึงฉุดรั้งเอาไว้เหมือนกับฉากโรแมนติก ในหน้านิยายรักหวานแหวว
"ขอบใจจ้ะ แหมนี่ถ้าไม่ได้นาย ฉันคงได้ลงไปจูบกับหัวผักกาดตรงนั้นแล้วละ" เมรัยเอ่ยบอกน้ำเสี
