แผนรักแผนร้าย
1498 คำ
@ห้องนอน
คารอสรู้สึกดีมาก ที่รู้ว่าคู่หมั้นของเขานั้นคือรินดา แต่ก็ยังรู้สึกผิดไม่รู้ว่าจะบอกกับพลอยใสยังไงดี
“ เฮ้ออ ! ค่อยบอกเลิกพลอยใสทีหลังก็แล้วกัน “
ฟึบบ~
คารอสล้มตัวนอน ตอนนี้คารอสได้แต่คิดถึงเรื่องราวระหว่างเขากับรินดา
“ รินดายั่วเก่งเป็นบ้า แกล้งเป็นคนซื่อบื้อต่อดีกว่า “ คารอสพูดพลางยิ้มไปด้วย
7:00 น
เช้าวันนี้คารอสไปเรียนตามปกติ แต่ไม่ปกติตรงที่ว่า รินดานั้นชวนไปหาอะไรดื่ม และยังไปส่งเขาที่บ้าน
@คฤหาสน์ของคารอส
“ ฮะ แฮ่ม ! วันนี้มากับคนอื่นได้ด้วยเหรอ “ ป๊าคารอสถามด้วยความสงสัยเพราะเขารู้ดีว่าลูกชายเขานั้นชอบความเป็นส่วนตัว แม้แต่เพื่อนสนิท ๆ กันยังไม่เคยเห็นมาส่งเลย
“ คนอื่นอะไรกันป๊า ก็คนในครอบครัวเราไง “ คารอสพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ คนในครอบครัวอะไรกัน ?! ญาติเราอยู่ต่างจังหวัดกันหมด “
“ ก็คู่หมั้นไงป๊า ว่าที่แม่ของลูกผมในอนาคต “
“ ห๊ะ! คู่หมั้น ? หนูรินดาหนะเหรอ “
“ ป๊า จะตกใจอะไรขนาดนั้นเนี่ย “
“ แกคิดจะทำอะไรของแกห้ะ คารอส ! “ ป๊าคารอสถามเพราะคิดว่าลูกชายตัวแสบของเขานั้นต้องคิดทำอะไรไม่ดีแน่ ๆ
“ ป่าวสักหน่อยป๊า ผมคิดว่าผมน่าจะหลงรักเธอเข้าแล้วหละ “ หน้าคารอสเริ่มแดงขึ้น
“ แล้วหนูพลอยใสหละ แกตัดใจได้แล้วเหรอ เห็นรักนักรักหนา ป๊าไม่เชื่อเเกหรอกนะ “
“ ไอรักมันก็จริงป๊าแต่ตอนนี้ ผมรู้สึกเฉย ๆ กับพลอยใสไปแล้วอะ ป๊าว่าผมจะดูเลวไหมถ้าผมบอกเลิกเธอ ผมสัญญากับเธอไปแล้วด้วยว่าจะทำให้งานหมั้นเกิดขึ้นไม่ได้ แต่ผมดันไปหลงรักคู่หมั้นตัวเองซะงั้น “ คารอสพูดด้วยสีหน้าที่จริงจังปนเครียดว่าจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี “
“ ป๊าว่าแกรีบบอกความจริงไปดีกว่า ถ้าหนูพลอยใสมารู้ทีหลังคงจะเจ็บมากกว่านี้ ดู ๆ แล้วเขาก็รักแกมาก “
“ ก็จริงนะป๊า แต่ปัญหาอีกอย่างคือรินดาก็ยังไม่รู้ว่าผมเป็นคู่หมั้นของเธอ แถมผมแกล้งเป็นคนซื่อบื้อด้วย ผมจะบอกความจริงกับรินดาไปเลยดีไหม ดูเหมือนเขาก็จะชอบผม เอาไงดีป๊า “ คารอสทำหน้าเครียด
“ เอางี้ดีไหม แกก็แกล้งหนูรินดาต่อไป จะได้รู้ว่าหนูรินดาเป็นคนยังไงด้วย “
“ ก็ดีนะป๊า วันพรุ่งนี้นัดคุยเรื่องงานหมั้นเลยได้ไหม เป็นวันหยุดพอดี ผมอยากเจอเธอด้วย “
“ ได้ พรุ่งนี้ก็เป็นวันเกิดครบรอบ 70 ปีของย่าแกพอดี ยังไงครอบครัวหนูรินดาคงต้องไปอยู่แล้วละ “
“ ผมไปเตรียมตัวก่อนนะป๊า “ แล้วคารอสก็ลุกเดินขึ้นห้องไป
@ห้องคารอส
“ อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้เร็ว ๆ จัง “ พูดเสร็จคารอสก็เดินไปเก็บข้าวของเพื่ออกเดินทางพรุ่งนี้
6:00 น
“ เอ้าาา !เร็ว ๆ คารอสรีบเอาของขึ้นรถจะได้ถึงบ้านคุณย่าไว ๆ “
“ ครับป๊าา รีบกว่าผมอีกนะ “
“ ก็ธรรมดา ลูกชายฉันกำลังจะมีเมียแล้วนี่ “
“ ป๊าก็พูดไป ว่าแต่ จะเอาหลานวันไหนดีครับ “ คารอสทำหน้าทะเล้น
“ เอาเร็ว ๆ นี้เลย “ ป๊าคารอสทำหน้าทะเล้นกลับ
เพลี๊ยย ! เพลี๊ยยย!
ป๊าและคารอสถูกตบเข้าที่หลังอย่างจัง
“ นี่เหนะ! พูดอะกันก็ไรไม่รู้ทั้งพ่อทั้งลูก แม่ขอหลานพรุ่งนี้เลยคารอส “ แม่ทำหน้าทะเล้นอีกคน
“ หึ แล้วมาว่าแต่ผม คุณนะยิ่งกว่าผมอีก “
“ ฉันก็อยากมีหลานเร็ว ๆ เหมือนกันนี่หน่า แก่จนปูนนี่ละ “
“ พอเลย ๆ ทั้งป๊าทั้งม๊านั้นเหระ มั่วแต่เล่นกันอยู่ได้ รีบไปกันเถอะครับ ผมจะรีบไปทำหลานให้แล้ว “
ป๊าม๊าคารอสหันหน้ามามองกันแล้วพูดพร้อมกันว่า
“ หราาาาาาาา “
แล้วรีบเดินขึ้นรถออกเดินทาง
@คฤหาสน์ คุณหญิงย่าพิศมัย ชัชวาลไพศาล
“ สวัสดีครับท่านพิภพ คุณหญิงท่านรออยู่ที่ห้องรับแขกครับ เชิญทางนี้ครับ “ บอดี้การ์ดกล่าวขึ้น ป๊าม๊าและคารอสเดินตามไป
@ห้องรับแขก
“ สวัสดีครับ/คะ คุณแม่ “
“ สวัสดีครับคุณย่า “
“ มากันไวจังเลยนะ “
“ พอดีตาคารอส อยากรีบมาหาว่าที่คู่หมั้นของเขาไว ๆ หนะครับ ตอนแรกบอกไม่อยากหมั้น ไป ๆ มา ๆ ไปหลงรักคู่หมั้นตัวเองซะงั้น “ คารอสสะกิด
“ ป๊าครับ พอแล้ว “
“ อ่อออ เป็นแบบนี้เองสินะ ฉันเองก็แก่แล้วอยากอุ้มหลานไว้ ๆ เรื่องนี้ฉันไม่ซีเรียสหรอก เร่งมือทำหน่อยนะคารอส “
“ เอ่ออ ครับคุณย่า “ คารอสหน้าแดง
“ ย่าหนะจัดห้องเตรียมไว้ให้คารอสและหนูรินดาเรียบร้อยละ ยังไงคืนนี้ลงมือทำได้เลยก็ดีนะ “ คุณย่าเหล่ตามองคารอส
“ ผมว่ารินดาจะลงมือทำผมมากกว่านะครับคุณย่า เธอหนะ ร้ายยยมาก “
“ ย่าก็พอรู้อยู่ ว่าหลานของย่าคนนี้หนะดื้อ หัวแข็ง ไม่เคยฟังใคร ย่าเลยจับหมั้นซะเลยจะได้หายดื้อสักที “
“ ครับย่า ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำแปปหนึ่งนะครับ “
คารอสลุกขึ้น ไปเข้าห้องน้ำ
ผ่านไป 5 นาที พอทำธุระเสร็จเขาก็เดินกลับมาที่ห้องรับแขก
“นั้นไงมาพอดีเลย ลูกเขยแก พอดีเมื่อกี้คารอสไปเข้าห้องน้ำมาหนะ มานั่งนี้สิคารอส“ คารอสเดินไปนั่งข้าง ๆ ย่า
วันนี้รินดาแต่งตัวสวยมาก ทำเอาคารอสเขิลจนหน้าแดง
“เจ้าคารอสเป็นไร ทำไมหน้าแดงแบบนั้นหละ แกไม่สบายรึป่าว ? “ ป๊าคารอสแกล้งถาม
“ เอ่อออ คือว่าาา คือว่าผมร้อนนิดหน่อยครับป๊า “
“ ร้อนอะไรกันนนน ย่าก็เปิดแอร์แรงสุดแล้วนะ “ ย่าถามแบบคนรู้ทัน คารอสแกล้งทำเป็นคนซื่อบื้อ ไม่ยอมตอบอะไร
“ เขิลเค้าใช่ไหมคารอส ทำไมไม่บอกคุณย่าไปละ “ ตอนนี้คารอสเริ่มเขิลจนเก็บอาการไม่อยู่
“ อ้าววว รินดารู้จักกันเหรอ “ ย่าเอ่ยถามขึ้น ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าทั้งคู่รู้จักกัน จะได้เนียน ๆ
“ รู้จักคะ พอดีว่าเรียนอยู่ที่เดียวกัน “ รินดายิ้มมมมม คารอสเขิลลลล><
“ ดีเลย ๆ จะได้สนิทกันไว ๆ “
“ ว่าแต่ จะได้แต่งตอนไหนเหรอคะคุณย่า พรุ่งนี้เลยไหมรินดาพร้อมเเล้ว “
“ แหม่ ! รินดารุกอย่างเดียวเลยนะ คารอสเขากลัวแกหมดแล้วมั้งเนี่ย รอให้จบ ม6 ก่อนสิ ย่าไม่ได้รีบร้อนอะไร “
( เหรอคะคุณย่า ใครเป็นคนบอกนะว่าอยากได้หลานเร็ว ๆ )
“ ย่าไม่รีบ แต่รินดารีบนิคะ “ รินดาพูดพร้อมทำหน้าทะเล้น อยู่ ๆ ม๊ารินดาก็รีบพูดแทรกขึ้น
“ หึหื้มมม! ป๊าาา เมื่อคืนจำได้ไหมคะว่าหมาที่ไหนมันพูดว่า ต่อให้เป็นใครหน้าไหน หล่อแค่ไหน รินดาก็ไม่เอาหรอก ! “ ม๊าของรินดาพูดเชิงล้อเลียน
“ ลูกสาวคุณน่ารักดีนะคะ เป็นคนตรง ๆ ดี ฉันชอบคะ “ ม๊าของคารอสเอ่ยขึ้น รินดายิ้มแล้วหันไปมองคารอสอย่างผู้ชนะ
“ เอาละหมดเวลาคุยกันแล้ว ตอนนี้ย่าว่าเรามาตกลงเรื่องงานหมั้นกันเลยดีกว่า “ เมื่อคุยกันเสร็จคุณย่าก็กระซิบข้างหูคารอสว่า
“ คืนนี้อย่าลืมทำหลานให้ย่าละ “
จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายเอาของขึ้นไปเก็บบนห้องเพื่อเตรียมตัว สำหรับงานวันเกิดย่าในคืนนี้
ตัดมาที่คารอสเพิ่งได้เสียกันไปเมื่อคืน
ณ โต๊ะอาหาร
ทั้งสอง เดินจับมือกันลงมา
“ ฮะ แฮ่มมม ไม่ทราบว่าจะ sweet กันอีกนานไหมจ๊ะ ย่ารอแกสองคนจนจะเป็นลมอยู่แล้ว “
รินดา คารอสหันไปมองหน้ากันแล้วยิ้ม
“ โอ๋ ๆ ๆ คุณย่ารินดาปวดหัวนิดหน่อย เลยตื่นช้าหนะค่ะ งั้นเรารีบกินกันดีกว่านะคะ “
“ อื้มมม มันเป็นแบบนี้เองสินะ “ คุณย่าพูดอย่างรู้ทัน ตอนนี้ทุกคนบนโต๊ะอาหารไม่พูดอะไรก็ได้แต่ยิ้ม เพราะทุกคนรู้อยู่แล้วว่าเมื่อคืนเกิดไรขึ้น ยกเว้นรินดาที่ไม่รู้อะไร😆😆
“ อ๊ออ แล้ววันนี้คารอสเข้าไปศึกษาดูงานที่ไร่ส้มด้วยนะ พารินดาไปด้วยก็ดีจะได้ช่วย ๆ กันดู “ จริง ๆ แล้วย่าก็ไม่ได้ให้เข้าไปศึกษาดูงานอะไรหรอก ก็อยากให้หลาน ๆ ทั้งสองไป sweet กันนั้นเหระ
“ ครับคุณย่า “
- ผู้เขียน
