กลัว
1315 คำ
คารอสดึงดุ้นยักษ์ออกมาด้วยใบหน้าทีเหยเก ตอนนี้รินดาหอบแฮ่ก แฮ่กก เพราะเธอเพลียจากการเสร็จไปหลายน้ำ อันที่จริงคารอสอยากจะทำต่อ แต่ว่าเป็นห่วงรินดา เลยรีบอาบน้ำ แต่งตัว แล้วพาเธอเข้านอน
6:00 น
“ รินดา รินดา ตื่นได้แล้วคะ เช้าแล้ว “ คารอสพูดพร้อมก้มหน้าลงไปหอมแก้มสาวร่างอวบที่กำลังพักผ่อน
“ อื้อออ กี่โมงแล้วคะ “ รินดาพูดเเต่ตาของเธอยังหลับอยู่
“ 9 โมงแล้วคะ “
“ ห๊ะ 9 โมงแล้วเหรอ “ รินดารีบเด้งตัวขึ้นมา
“ ล้อเล่นคะเพิ่ง 6 โมงเอง “
“ หื้มมมม กล้าหลอกรินดาเหรอ “ รินดารีบคว้าหมอนข้างขึ้นมาฟาดคารอส
ตุบ ตับ ตุบ ตับ !
“ โอ๊ยยย โอ้ยยย ! รินดาคะ เบา ๆ หน่อยคะเดียวลูกได้รับอันตราย “ รินดารีบหยุดการกระทำนั้นลงทันที
“ ก็ใครสั่งให้มาหลอกรินดาละคะ “
“ ก็ถ้าไม่หลอกรินดาก็ไม่ตื่นสิคะ “ คารอสดึงแขนรินดามากอด
“ นี่ ! เบา ๆ หน่อยสิ ไหนบอกว่ากลัวลูกจะได้รับอันตรายไง “
“ โอ๋ ๆ ๆ เค้าขอโทด เค้าลืมตัว “
ฟอดดดดด~
คารอสฉวยหอมแก้มรินดาอีกครั้ง
“ แล้วเราไปอาบน้ำกันได้ยังคะ “
“ ไปสิคะ แต่ ตอนเช้าแบบนี้ ขอดื่มนมอุ่น ๆ หน่อยได้ไหมคะ “ คารอสใช้ปลายจมูกไซร้ไปที่คอของรินดา แล้วไซร้ลงมาเรื่อย ๆ จนถึงหน้าอกอันอวบอึ๋มของเธอ
“ อื๊มมม~ “ เสียงรินดาครางในลำคอ
คารอสถอดเสื้อรินดาออกจนเหลือเพียงร่างที่เปลือยเปล่า
“ อ้าส์~ คารอสพอก่อน เดี๋ยวไปโรงเรียนไม่ทัน “ รินดาพลักหัวคารอสออก
“ อื้มม~ ก็ได้คะ “
ทั้งคู่ก็อาบน้ำแต่งตัว ลงไปทานข้าวเช้า แล้วก็นั่งรถไปเรียน โดยมีคารอสเป็นคนขับ
ระหว่างอยู่ในรถ
“ ม๊ากับป๊ายังไม่กลับมาอีกเหรอคะ ? “
“ ใช่ ม๊ากับป๊าไปทำธุระหลายวัน มีอะไรรึป่าวคะ “
“ อ๋อ ป่าวคะ รินดาแค่อยากรู้ “ คารอสก็ขับรถมาเรื่อย ๆ จนถึงโรงเรียนตอนนี้ทั้งคู่ต่างคนต่างแยกย้ายไปเรียน
@ห้อง ม6/1
“ แหม ๆ ๆ มากับผัวอีกแล้วนะค้าา “ ลิเดียร์เบะปากใส่รินดา
“ ก็คนมันสวยอะ “
“ แหวะ ! “ แอนนี่และลิเดียร์พูดพร้อมกัน
“ เมื่อวานกูขอโทษนะรินดา ที่พูดเรื่องพลอยใสเสียงดัง กลับบ้านไปทะเลาะกันป่าวหวะ “
“ ไม่จ๊ะ มีแต่จัดกันอย่างหนัก “
“ ทำความเข้าใจกันแล้วใช่มะ “ ลิเดียร์เอามือทั้งสองมาประสานกันแล้วเท้าคางเพื่อรอฟังคำตอบ
“ อืออ “ รินดายักคิ้วให้เพื่อน
“ เฮ้อออ โล่งอก คิดว่าจะทำให้ผัวเมียเขาตีกันซะแล้ว “
พอแอนนี่พูดจบอาจาร์ยก็เดินเข้ามา ทั้งสามคนก็รีบหันหน้าไปตั้งใจเรียน
พักกลางวัน
ทั้งสามคนก็กำลังเดินไปกินข้าว แต่ต้องเดินผ่านห้อง ม6/3
“ มึง ๆ คารอสแมร่งโคตรหล่อเลยวะ กูจะจับมาเป็นผัวให้ได้เลยคอยดู “
“ เห้ยมึง แต่กูได้ข่าวมาว่าคารอสคบกับรินดาห้อง 1 อยู่นะเว้ย “
“ เออใช่ ! กูเห็นคารอสรับมาโรงเรียนด้วยทุกวันเลย มึงอย่าไปยุ่งดีกว่าวะ รินดามันไม่ธรรมดาหรอกนะเว้ยย “
“ หึ ฉันไม่กลัวมันหรอก ฉันนี้เหระจะตบมันเอง “
“ ใครจะตบเพื่อนกู เหรอคะ “ ลิเดียร์เอ่ยขึ้น ตอนนี้พวกที่นั่งนินทารินดาอยู่ถึงกับอ้าปากค้าง
“ ฉันเองเหระ “ คนที่ชอบคารอสออกตัวแรง ในขณะที่เพื่อนคนอื่น ๆ ได้แต่นั่งเงียบ
“ หึ ! เธอคงเป็นเด็กใหม่สินะ “ แอนนี่พูดขึ้นพร้อมเดินเข้าไปหาคนปากดี
“ ฉันไม่เสียเวลามาตบกับพวกแกหรอกนะ ฉันจะตบกับอีรินดา “
เพลี้ยยยยยยยย !
“ มึงกล้าเรียกเพื่อนกูว่าอีเหรอ มึงมานี่ “ ลิเดียร์กระชากหัวคนปากดีตรงหน้า ไปโขกกับฝาผนังห้องเรียน “ คนปากดีไม่อยู่เฉยจับแขนแอนนี่ไว้แล้วตบเข้าไปที่หน้าอย่างจัง
เพลี้ยยยย !
“ มึงคิดว่ากูจะกลัวมึงเหรอห๊ะ “ รินดาทนไม่ไหว จะเดินเข้าไปช่วยเพื่อน แต่โดนลิเดียร์ห้ามไวเพราะรินดากำลังท้องอยู่
“ กูจัดการมันเองรินดา “ ลิเดียร์เดินเข้าไปกระชากหัวคนปากดีอย่างแรก จนเสียหลักล้มลงมากระแทกกับพื้น
ปลักกกก !!
ลิเดียร์ใช้เท้าเตะเข้าไปที่ปากอย่างจังจนปากแตก
“ อย่ามาปากดีกับพวกกูนะ “ แค่นี้ยังไม่พอแอนนี่เดินเข้าไปขึ้นคร่อม แล้วตบเข้าไปที่หน้า 3-4 ที
“ จำเอาไว้ ทีหลังอย่ามายุ่งกับพวกกู ถ้าไม่รู้จักพวกกูดีพอ ก็อย่ามาปากดี “ แล้วทั้งสามคนก็ลุกออกจากห้องไป เพื่อน ๆ ที่นั่งมองอยู่ก็วิ่งเข้ามาช่วย
“ มึงเป็นไรมากไหมวะ “
“ ทำไมไม่เข้ามาช่วยกูกันวะ “ คนปากดีเอ่ย
“ พวกกูไม่กล้า ดีแล้วที่รินดาไม่ตบเอง ไม่งั้นมึงเจ็บหนักกว่านี้แน่ “
“ เออ แปลกวะทำไมรินดาไม่ตบเองวะ ปกติไม่ค่อยให้เพื่อนลงมือเลยนะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของเพื่อนหรือเรื่องของตัวเองก็ตาม “ เพื่อนอีกคนเอ่ยขึ้น
“ หึิ! ถึงยังไงกูก็ไม่จบเรื่องนี้ง่ายแน่ “ คนปากดีเอ่ย
ติ๋ง ติง ติ๊ง ตึ่ง ตึ่ง ตึ๋ง ตึ๊ง ตึง เสียงออดเลิกเรียน
รินดาและเพื่อน ๆ กำลังนั่งคุยกันเรื่องเมื่อตอนกลางวันที่โต๊ะม้าหินอ่อนตัวประจำ
“ กูละเกลียดจริง ๆ พวกปากดี อย่าได้คารอสแต่ไม่ดูเบ้าหน้าตัวเองเลย เหอะ คิดแล้วยังจะกลับไปตบอีกสักทีสองที “
“ เออจริง ! อีดอกหน้ายังกับข้อศอกหมา แต่ดัดจริตตั้งชื่อตัวเองว่าเชอรี่ “
“ เห้ยมันชื่อเชอรี่จริงเหรอวะ อีห่าไม่ดูเบ้าหน้าตัวเองเลย ว่าแต่มึงรู้ได้ไงว่ามันชื่อเชอรี่ “
“ เอาหูมานี้ตอนมันเข้ามาใหม่ ๆ ข่าวดังจะตาย ก็มันนะแอบกินพ่อเลี้ยงตัวเอง แม่มันจับได้เลยไล่มันออกจากบ้าน ที่มันมาอยู่มาเรียนที่นี้ได้เพราะพ่อเลี้ยงมันส่งมา “
“ หือออ ! แมร่งหน้าด้านหวะ แย่งได้แม้กระทั่งผัวแม่ “
“ หึ้ยยย รินดามึงเป็นไรดูซึม ๆ วะ ไม่พูดไม่จากับพวกกูสักคำเลย “
“ กูกลัววะ “ รินดาทำหน้าเครียด
“ มึงจะกลัวมันทำไมวะ มึงไม่เคยกลัวใครนะเว้ย แล้วมึงก็กลัวไม่ได้ด้วย เสียชื่อรินดาหมด“
“ กูไม่ได้กลัวแบบนั้น กูกลัวมันแย่งคารอสไปจากกู “
“ โอ้ยยย ! เอาอะไรมาคิดคะหน้าตามันยังกับข้อศอกหมาขนาดนั้น “
“ ใช่กูเห็นด้วยกับไอลิเดียร์ แล้วอีกอย่างคารอสก็ดูรักมึงมาก ๆ นะเว้ย “ พูดไม่ทันขาดคำคารอสก็เดินมา
“ กลับบ้านกันเถอะคะรินดา “ คารอสยิ้มให้สาวร่างอวบตรงหน้า แต่เธอกลับทำหน้าเครียดใส่
“ รินดาเป็นไรรึป่าวคะ ไม่สบายรึป่าว “ คารอสเอามือไปทางที่หน้าผากของรินดา
“ ก็ไม่ร้อนหนิคะ “
“ กลับบ้านกันเถอะคารอส รินดาไม่อยากอยู่แล้ว “ เธอลุกขึ้นแล้วเดินนำคารอสไป “
คารอสหันหน้าไปมองเเองจี้และลิเดียร์ เชิงถามว่ารินดาเป็นไร ทั้งคู่ส่ายหัวให้คารอสเชิงบอกว่าไม่รู้
- ผู้เขียน
