EP.56 อย่าสำคัญตัว
“พาไปทำไมงั้นเหรอ เธอคิดว่าผู้หญิงอย่างเธอทำอะไรได้บ้างล่ะเพชรไพลิน” เขาพูด พลางเหลือบตามองไปที่คอเสื้อผู้ป่วย คอค่อนข้างกว้างและหลวมจึงเผยให้เห็นเนินอกขาวน่าสัมผัส
“ทุเรศที่สุด” หญิงสาวรีบกุมคอเสื้อเอาไว้ ใบหน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย
“ใครกันที่ทุเรศเพชรไพลิน เธอถนัดนักไม่ใช่เหรอเรื่องขึ้นเตียงกับผู้ชายน่ะ ฉันก็จะพาเธอไปรัฐรามานในฐานะนางบำเรอของฉัน อย่าลืมสิว่าค่าตัวเธอฉันจ่ายให้แม่เลี้ยงของเธอไปแล้วถึงสิบล้านบาท แต่ฉันยังไม่ได้นอนกับเธอเลยสักครั้ง อย่างนี้ไม่ค้ากำไรเกินควรไปหน่อยเหรอ” เขาบีบที่ปลายคางแรงขึ้นจนใบหน้าสวยผิดรูป
“ถ้าท่านชีครู้สึกดีที่ได้รังแกคนไม่มีทางสู้ก็เชิญเถอะค่ะ ฉันคงไม่มีความสามารถพอที่จะสู้รบปรบมือกับท่านชีคได้ ถ้ารู้สึกชนะเพียงเพราะได้ย่ำยีฉัน...ก็เชิญ” ดวงตาแดงก่ำมองชีคหนุ่มด้วยความโกรธ เธอสบตากร้าวอย่างไม่ยอมแพ้
ชีคแห่งรัฐรามานถึงกับผงะ ด้วย
