คริสต์ ‘ค้าง’ หมัดที่กำลังจะปล่อยลงไปสัมผัสใบหน้า คนที่เป็นรองตนอยู่ เมื่อเสียงตะโกนดังลั่นของหญิงสาวที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดี ‘กอหญ้า’
กอหญ้าวิ่งเข้ามาผลักร่างของคริสต์ที่ค้าง ‘อึ้ง’ กระเด็นออกจากร่างคนที่เธอเอ่ยถึงอย่างแรง ด้วยดวงตาที่พร่ามัวด้วยหยาดน้ำตา
“พ่อ...” กอหญ้าร้องไห้ เรียก อันโตนิโอ ไม่หยุด พร้อมกับมือที่เช็ดเลือดบนใบหน้าอันโตนิโอ “ฮืออออ....” กอหญ้าร้องไห้โฮออกมา เธอหันหลังกลับไปที่คริสต์ที่นั่งอึ้งอยู่อย่างนั้น สายตามองค้างภาพกอหญ้าที่ร้องไห้
ตับ ตุบ ผลั๊ว ฉาด!!!! ฮือออออ.... เสียงสิ่งของที่วางอยู่ใกล้มือกอหญ้า เธอคว้าทุกอย่างที่หยิบได้ ปาใส่คริสต์ไม่ยั้ง พร้อมกับกระโจนตัวเข้าฟาดใบหน้าคริสต์ ครั้งแล้วครั้งเล่า โดยที่คริสต์ไม่ปกป้องตัวเองเลยสักนิด จนน้ำสีแดงค่อยๆไหลลงมาเป็นทางจากทางศีรษะเขา เมื่อเขาน่าจะโดนอะไรสักอย่างที่กอหญ้าไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเธอหยิบอะไรปาใส่เขาบ้าง
“ห
