#7
1553 คำ
กอหญ้าที่นั่งมากับรถพยาบาล ตอนนี้ยืนรออยู่หน้าห้องฉุกเฉินที่หมอและพยาบาลนำคนเข้าไปในห้องฉุกเฉิน
Grrrr Grrrr กอหญ้าสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเสียงเครื่องมือสื่อสารของนักศึกษาที่เธอช่วยไว้ดังขึ้นมา
“…ขอเสียมารยาทนะคะ...” กอหญ้ากล่าวออกมาพร้อมกับหยิบเครื่องมือสื่อสารของเพื่อนนักศึกษาออกมา “คุณพ่อ...” กอหญ้ากรอกเสียงตามคำที่โชว์ตามหน้าจอ และเมื่อปลายสายขานรับ เธอแจ้งเรื่องราวให้ทราบโดยทันที...
และผลสรุปออกมาก็คือ เพื่อนนักศึกษาคนนั้น มีอาการแพ้อาหารทะเล และจากการซักถามเธอคงไปทานบางอย่างที่ไม่รู้ว่ามีหอยแมลงภู่เป็นส่วนผสมอยู่ด้วย จึงทำให้อาการกำเริบอย่างที่เห็น และตั้งแต่วันนั้น กอหญ้า กับ กิ๊ก ก็เป็นเพื่อนที่สนิทและเป็นที่ปรึกษาของกันและกันมาโดยตลอด
การสังสรรค์ เฮฮาของเหล่านักศึกษาที่ไม่ใช่มีเพียงกลุ่มของพวกเธอ เพราะคลับแห่งนี้ในคืนนี้เต็มไปด้วยกลุ่มวัยรุ่นมากมาย กอหญ้า และ กิ๊ก ก็สนุกไปกับเพื่อนๆที่ทั้งร้องและเต้นกันตามประสา
“กิ๊ก...หญ้าไปห้องน้ำก่อนนะ” กอหญ้าหันไปกระซิบกับเพื่อนสาว
“ฉันไปเป็นเพื่อน”
“ไม่เป็นไร...ห้องน้ำไกล้แค่นี้เอง...ฝากกระเป๋าด้วย” กอหญ้าเดินออกไปจากกลุ่ม เพื่อไปยังห้องน้ำ “...ว้า!...คนเยอะจังเลย...” กอหญ้าพึมพำออกมา เพราะห้องน้ำหญิงแถวยาวมาก
“คุณผู้หญิงไปเข้าทางฟากโน้นก็ได้ค่ะ คนไม่เยอะเท่านี้” แม่บ้านประจำห้องน้ำบอกกับกอหญ้าที่ยืนเข้าแถวเป็นคนสุดท้ายอยู่ตอนนี้
“ขอบคุณค่ะ” กอหญ้าขยับเดินไปตามทางที่แม่บ้านบอก กอหญ้าพยายามที่จะเดินให้มั่นคง เพราะเธอดื่มไปแค่สองแก้วเอง ตั้งแต่เข้ามาในนี้เกือบสองชั่วโมงและนี้ก็ไกล้เที่ยงคืนแล้ว แต่เมื่อเธอไม่ใช่นักดื่ม เธอจึงจัดในพวกคออ่อนสุดๆเลย และทางเดินนี้ก็ค่อนข้างโล่งขึ้นเมื่อเธอเดินห่างจากห้องน้ำด้านนั้น แถวนี้เป็นโซนวีวีไอพี ที่เป็นห้องๆ ที่ค่อนข้างส่วนตัวนั้นเอง ผู้คนจึงไม่ผลุกผล่าน กอหญ้าเดินผ่านประตูห้องเหล่านั้นที่เรียงกันห้าห้อง และเธอก็เห็นป้ายบอกว่าถึงจุดหมายที่เธอต้องการ
กอหญ้าที่จัดการตัวเองเรียบร้อย เมื่อเธอเดินออกมา ทางที่เธอเดินตอนขามามันโล่งในตอนแรก แต่ตอนนี้มีกลุ่มวัยรุ่นที่เหมือนวิ่งหนีอะไรมาทิศทางมาทางเธอ
“เสียงอะไรว๊ะ!....” คริสต์และกัณฑ์ที่ได้ยินเสียงโวกเวก จากด้านนอกต่างหันไปดูผ่านกระจกที่เห็นเพียงด้านเดียว
“อ็าว!!!...มีเรื่องกันจนได้....คริสต์แกรออยู่ในนี้นะ เดี๋ยวฉันออกไปเคลียข้างนอก...” กัณฑ์พูดจบก็เดินออกไปทันที
….พรวด!!!!....ตุบตับ!!!....โครมคราม!!!!.....
“โอ้ย!...” กอหญ้าร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อเธอถูกชนจากคนที่วิ่งมา กอหญ้าขยับร่างบางของตนชิดกำแพง เพื่อหลบหลีกกลุ่มคนที่วิ่งกรูกันออกมา
“เพล้ง!.../...ว้าย!!!...โอ้ย!...” กอหญ้าที่หลบ ขวดแก้วที่ลอยตามมาจากทิศทางคนอีกกลุ่มที่วิ่งกันมาอย่างหวุดหวิด มือบางที่ยันกับผนังสัมผัสได้ถึงที่จับประตู กอหญ้าขยับทันที
“โอ้ย!!!!....” กอหญ้าร้องออกมาอีกครั้ง เมื่อมือเล็กบิดที่จับประตู ประตูก็เปิดจากฝีมือเธอ แต่ในขณะที่เธอกำลังจะขยับและเข้าไปหลบในห้องนั้น เธอก็ถูกชนจากคนที่วิ่งมาอย่างแรง จนเธอเซถลาล้มลง ตัวกระแทกประตูเปิดกว้างขึ้น
“ว้าย!!!..../...อุ๊บ!.../...เพล้ง!....ปึก!” สี่เสียงที่ดังไล่ๆกัน กอหญ้าร้องออกมาอย่างตกใจ เรียกคนที่อยู่ด้านในห้องพุ่งตัวเข้าหาพร้อมดึงร่างบางออกจากจุดที่ขวดแก้วกำลังจะพุ่งมาใส่อย่างทันท่วงที คริสต์ที่ช่วยหญิงสาวได้แล้วใช้เท้าดันประตูปิดลงทันทีอย่างรวดเร็ว
คริสต์ที่คิ้วขมวดถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อประตูปิดลง แต่เสียงจากด้านนอกยังดังอยู่ เพราะในห้อง วีวีไอพี ทุกห้องมีลำโพงที่รับเสียงจากด้านนอก
ทางด้านกิ๊กที่ถูกกลุ่มเพื่อนๆ ลากออกมาจากคลับที่จู่ๆ เกิดเหตุการณ์ ทะเลาะวิวาทของกลุ่มวัยรุ่นที่ดื่มมากเกินและขาดสติ จากกลุ่มเล็กๆขยายเป็นกลุ่มใหญ่อย่างรวดเร็ว การ์ดของผับที่กรูเข้ามาห้ามก็ยังช้าไป เมื่อสถานการณ์เลยเถิด
“หญ้า!...หญ้ายังอยู่ข้างใน” กิ๊กที่ร้องออกมา สายตามองหาเพื่อนสาวในขณะที่เพื่อนๆ ต่างก็ลากเธอออกจากที่นั้น
“หญ้ามันเอาตัวรอดได้!...แต่ตอนนี้พวกเราต้องออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด” เพื่อนชายหนึ่งในกลุ่มเอ่ยออกมา เพราะทุกคนต่างรู้จักกอหญ้าดี ว่าหญิงสาวเป็นอย่างไร....
“นายเอาไงดีครับ?” การ์ดหนึ่งในทีม ถามกัณฑ์ที่ยืนดูสถาการณ์จะแย่ลง เพราะมีเสียงปาขวด ปาแก้ว
“แจ้งความเลย!” กัณฑ์ตัดสินใจในที่สุด เพราะถ้าช้ากว่านี้อาจมีเสียเลือดเสียเนื้อมากกว่านี้ และสิ้นเสียงนั้นการ์ดก็ทำตามนั้นอย่างรวดเร็ว “...คริสต์!...” กัณฑ์ที่คิดถึงเพื่อน จึงขยับเร่งฝีเท้ากลับไปยังห้องที่ตัวเองพึ่งออกมา เพื่อจะต้องรีบพาเพื่อนรัก ออกจาที่นี่ก่อนที่เจ้าหน้าที่จะมา เพราะตอนนี้คริสต์จะต้องไม่อยู่ในสถานการณ์ที่เสียต่อภาพพจน์ ถึงแม้คริสต์จะไม่ใช่คนก่อเรื่องก็ตาม
“คริสต์!!!...” กัณฑ์ที่ผลักประตูเข้ามาพร้อมกับการ์ด “...แกต้องออกจากที่นี่...เดี๋ยวเจ้าหน้าที่กำลังเข้ามา...อ้าว!...เฮ้ย!!!...ใครว๊ะ?” กัณฑ์ที่จะเข้ามาพาเพื่อนออกจากที่นี่ ก็เจอกับหญิงสาวที่สวมเกาะอกสีดำกับกางเกงยีนต์สีเข้มเข้ารูป นอนไม่ได้สติอยู่บนโซฟาตัวยาว
“ไม่รู้ว๊ะ!...น่าจะโดนลูกหลงจากเหตุการณ์ข้างนอก”
“แกต้องรีบออกจากที่นี่นะ!...แล้วเอาไงกับผู้หญิงคนนี้” คริสต์หันไปมองใบหน้าหวานที่สลบไม่ได้สติ เธอคงตกใจมากจนหมดสติ
“คงต้องเอาไปด้วย...ฟื้นแล้วค่อยว่ากัน” คริสต์ที่ตัดสินใจแล้วก็ขยับช้อนตัวอุ้มร่างบางเข้าสู่อ้อมแขน กัณฑ์พยักหน้าให้ลูกน้องเมื่อเพื่อนพร้อมแล้ว
คริสต์อุ้มกอหญ้าที่ไม่ได้สติเดินไปยังทางออกหลังร้าน ที่รถของกัณฑ์จอดอยู่ กัณฑ์ขอกุญแจรถของคริสต์ที่จอดอยู่ด้านหน้าและส่งกุญแจคอนโดของตัวเองให้กับคริสต์
“คืนนี้แกไปพักที่คอนโดฉันก่อน ส่วนรถของแกเดี๋ยวฉันให้เด็กขยับไปจอดที่อื่น...ขอโทษด้วยว๊ะ!...” คริสต์ที่เข้ามานั่งเบาะหลังโดยมีกอหญ้าอยู่ในอ้อมแขน บอกกัณฑ์ว่าไม่เป็นไร “...พาคุณคริสต์ไปส่งที่คอนโดฉัน...” ประโยคหลังกัณฑ์หันไปเอ่ยกับลูกน้องของตนที่ประจำหลังพวงมาลัย
“ขอบใจ...” คริสต์เอ่ยบอกลูกน้องของเพื่อนที่ขึ้นมาช่วยเปิดประตูห้องเจ้านายของตน คริสต์ที่ในอ้อมแขนมีร่างบางที่ยังไม่ได้สติเดินไปยังห้องนอนที่เป็นบานประตูเปิดแบบอัตโนมัติ ค่อยๆวางร่างบางบนเตียงนอนขนาดใหญ่ คอนโดย่านสุขุมวิทแห่งนี้เป็นหนึ่งในหลายๆห้องของกัณฑ์ที่เพื่อนเขาซื้อไว้ใช้ยามที่พักผ่อนแล้วแต่ว่าเวลานั้นกัณฑ์จะอยู่ส่วนไหนของกรุงเทพมหานครก็จะเข้าพักห้องคอนโดที่ตัวเองสามารถเดินทางถึงที่ใช้เวลาสั้นๆ ในเมืองหลวงที่มีภาวะรถติดที่ติดอันดับต้นๆของโลกเลยว่าได้....
คริสต์จดจ้องใบหน้าหญิงสาวที่ตอนนี้ถึงแม้เปลือกตาจะปิดสนิท แต่คิ้วหนาต้องขมวดเข้าหากันทันทีเมื่อมีแสงสว่างและเวลาเพียงพอในการพิจารณาใบหน้าหวานที่จมูกโด่งเกินกว่าจะเป็นเอเชีย แต่แน่นอนจมูกนี้ได้มาอย่างธรรมชาติ ริมฝีปากที่ถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีโทนที่เข้ากับผิวหน้า
“…ทำไมถึงรู้สึกคุ้นๆ...แต่ทำไมนึกไม่ออก!” ที่คริสต์ต้องบ่นพึมพำและสงสัยเพราะคนอย่างเขาไม่ใช่คนที่จะลืมอะไรง่ายๆ โดยเฉพาะเพศตรงข้ามที่จัดว่าเป็นคนที่สวยคนหนึ่งทีเลย สำหรับหญิงสาวตรงหน้า สายตาคมเข้มไล่มองไปเรื่อยๆ ยังเนินผิวที่อยู่เหนือเกาะอกสีดำที่เธอสวมใส่ บ่งบอกถึงหญิงสาวมีสุขภาพดีเพราะผิวของเธอเนียนละเอียดเธอไม่จัดเป็นคนผิวขาวซะทีเดียว แต่ก็ไม่ถึงขั้นสีแทนหรือสีน้ำผึ้ง แต่ต้องยอมรับว่าผู้หญิงคนนี้รูปร่างดีมาก เธอมีช่วงขาที่ยาวเอวคอด เธอไปอยู่ไหนมานะ! คริสต์คิดในใจ
คริสต์ส่ายหน้าก่อนตัดสินใจเข้าห้องน้ำ ผ่านไปยี่สิบนาทีคริสต์ออกมาด้วยชุดใหม่ที่เขาจัดการตัวเองเรียบร้อย เพราะคอนโดของเพื่อนเขาคนนี้คริสต์รู้ดี เพราะเขาเคยมาบ่อยๆ สังสรรค์กันตามประสาเพื่อน
- ผู้เขียน
