#15

1588 คำ

“เหรอ...เดี๋ยวเธอไปเอาชุดจานมาจัดเพิ่มอีกหนึ่งที่” เมื่อเขมิกาเข้ามาในห้องอาหาร เธอแปลกใจกับแขกของที่นี่แต่ก็ไม่แสดงอะไรออกมา ทำให้บรรยากาศมื้อเที่ยงของที่นี่เปลี่ยนไปในทางที่ดี เพียงแค่มีหญิงสาวหน้าหวานแว่นหนาที่มาร่วมรับประทานอาหารแบบจำยอมในตอนแรก  ตอนนี้ทุกคนออกมานั่งที่เฉลียง เมื่อคุณหญิงศศิธรให้เด็กมาจัดโต๊ะของหวานและผลไม้ที่ริมสวน คริสต์ปล่อยให้ผู้หญิงคุยกันไป โดยที่เขายืนพิงเสาสายตามองไปที่สวนสลับกับมามองกอหญ้าที่นั่งคุยกับคุณหญิงศศิธรและเขมิกาในเรื่องทั่วๆไป  ปล่อยเวลาไปเรื่อยๆ “คุณกอหญ้ายอมตกลงเหรอยัง?” เขมิกาที่เดินเข้ามาคุยกับคริสต์ที่เงียบมาตั้งแต่มื้อเที่ยง  “ผมยังไม่ได้คุยกับเธอเลย...” เขมิกาเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ  “แล้วที่พาเขามาที่บ้านแบบนี้หมายความว่าไง?” “ไม่มีความนัยอะไรทั้งนั้น...ผมหิวข้าว คิดถึงแม่” “เหรอออออ...” เขมิกาตอบพร้อมกับมองตาคริสต์ อย่างรู้ทัน คริสต์ทำเฉไฉ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม