“ไม่ใช่ค่ะ... ฟ้าไม่ได้มีความคิดนั้นเลย”
“หึ... งั้นเธอก็จะบอกกับฉันว่า เธอรักฉันหัวปักหัวปำก็เลยเลือกฉันมาเป็นสามี ว่างั้น?”
“ฟ้า...”
หล่อนเม้มปากแน่น ดวงหน้าซีดเผือด กระบอกตาร้อนผ่าว ลำคอตีบตันปวดร้าว
“ว่าไงล่ะ ตอบฉันมาสิ” เขาคาดคั้นต่อด้วยน้ำเสียงเลือดเย็น
“ฟ้า... รักพี่ใหญ่ค่ะ”
ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าฟ้าลดาจะต้องมาไม้นี้ จะต้องพูดคำงี่เง่าแบบนี้ออกมา แต่หัวใจหนุ่มก็อดที่จะไหววูบไม่ได้
มันก็แค่คำลวง อย่าหลงกลเด็ดขาด!
“แต่ฉันไม่เชื่อ”
น้ำตาเม็ดโตๆ ร่วงจากขอบตา ไหลลงอาบแก้มนวล แต่เจ้าของแก้มยกมือขึ้นเช็ดจนแห้ง
“ฟ้า... ลงตรงนี้เลยก็ได้ค่ะ”
มือเล็กควานหาที่เปิดประตู และกำลังจะก้าวลงไป แต่แขนเรียวถูกคว้าเอาไว้เสียก่อน ด้วยอุ้งมือร้อนผ่าวของคนใจร้าย
“ฉันหิวข้าว”
หล่อนช้อนตามองเจ้าของคำพูดอย่างไม่เข้าใจความหมายเลย
“และฉันก็ไม่ชอบนั่งกินข้าวคนเดียว”
อ๋อ อคิราห์หิวข้าวนี่เอง
“พ
