ทึกทักว่ารักกัน

ขึ้นเตียง

“ไม่ใช้ถุงหรือคะ” เธอถามเขาออกมาหลังจากที่ริมฝีปากเป็นอิสระ

“ไว้โอกาสหน้า วันนี้ถ้าคุณจะท้องก็คงท้องไปตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว” เขาพูดเห็นแก่ตัว ดันกระแทกตัวใส่ร่องรักของเธอเนิบนาบ ปุณฑราหลับตาพริ้มตอนนี้ความอึดอัดลดลงไปเกือบครึ่ง เธอรู้สึกถึงร่างกายตัวเองที่ตอบสนองเขา หญิงสาวเสียววาบไปทั้งหน้าท้อง ความเสียดเสียวที่เกิดขึ้น บอกไม่ถูกว่าเป็นเช่นไร ตอนนี้เธอเผลอตัวร้องครางออกมาตามจังหวะที่เขาชักขยับ ซอมพอใช้วงแขนโอบรัดรอบลำคอของเขาทันทีที่ชายหนุ่มยกขาเธอขึ้นอีกขา ตอนนี้เธอใช้ขาตวัดรัดรอบตัวของไวทินเอาไว้

ชายหนุ่มใช้มือทั้งสองข้างบังคับยกเอวเธอให้สะโพกขยับขึ้นลง

“อะ ๆ...” เสียงเธอร้องออกมาอย่างไม่อาย ตอนนี้ใบหน้าแดงเข้มขึ้น ลมหายใจพ่นแรง ร่องรักร้อนรุ่มหดตัวรัดท่อนเนื้อที่ชักเข้าออกอย่างสนุก เสียงเขาร้องออกมาอย่างสุขสมใจ สองร่างประสานเสียงร้องระงมไปทั้งห้องน้ำ ยิ่งไวทินเพิ่มจังหวะขึ้น นางสาวซอมพอถึงกับกรีดร้องออกมาดังลั่น ก่อนจะทิ้งใบหน้าซบลงไปที่ไหล่ของเขาน้ำตาซึม  เอ้ยลูบหลังให้เธอ ปล่อยให้แม่หญิงร่างบางที่กำลังส่งตัวเองขึ้นสวรรค์หอบเหนื่อยหายใจแรงอยู่นิ่ง ๆ

“คุณครางน่ารักจัง ร้อนแรงมาก” ไวทินชมเธอ ซอมพอทุบไปที่ไหล่ของเขาหนึ่งครั้ง คำพูดของเขาทำให้เธอกระดาก พอเขาปล่อยตัวเธอลงจึงรีบหันหลังให้ทันที สายตาสอดส่ายหาฝักบัวที่หล่นลงไปข้างล่าง เอ้ยคว้าหมับเอวคอดของเธอเอาไว้

“จะรีบไปไหน ผมยังไม่เสร็จเลย คุณหนีไปเที่ยวสวรรค์อยู่คนเดียว ต้องส่งผมไปพร้อมกับคุณก่อนสิ” คำพูดของเอ้ย และมือไม้หนาใหญ่ของเขาบังคับดึงตัวเธอให้ประชิดทางด้านหลัง

“คุณเอ้ย...อะ...ว้าย...” เธอตกใจร้องขึ้นมา หันหน้ามามองใบหน้าของเขาทันที ไวทินเสือกตัวเองเข้าไปอย่างแรง ซอมพอถึงกลับตัวงอโก่งตัว ใช้มือดันผนังห้องน้ำที่อยู่ใกล้ ปลายขาของเธออ้าออกจากกันอัตโนมัติ หลังจากนั้นเธอก็ร้องลั่นตามจังหวะความหนักหน่วงที่ชายหนุ่มใส่ลงมาแบบไม่ยั้ง

“อ้า... ทั้งตอด ทั้งแน่น... อืม...” เขาขบฟันเอาไว้แน่น จังหวะที่กระแทกลงไปด้วยความสะใจ หญิงสาวหัวสั่นหัวคลอน ในโพรงเนื้อร้อนระอุตอดขมิบเป็นจังหวะรัก จนชายหนุ่มส่งเสียงครางสุขสมออกมา เกมรักเริ่มพุ่งทะยาน เห็นฝั่งฝันอยู่ตรงหน้า ซอมพอตัวเบาหวิว หายใจแรง ครวญครางออกมาอย่างสุดกลั้น ส่งผลให้ร่างใหญ่อัดใส่เธอแบบหนักหน่วงจัดหนักกันไปเลย

“พร้อมกันนะคุณ อ้า...” เขาเอ่ยบอกเธอ เขากระทุ้งส่งท้ายอีกสี่ห้าครั้ง มือใหญ่บีบเข้าไปที่เอวคอดแน่น เธอหวีดร้องขึ้นมาทันที เกร็งตัว ขาสั่นพั่บ ๆ เขาส่งตัวเองเข้าไปอย่างแรงจนสุดปลายทาง ส่งฉีดความรู้สึกดีเข้าไปเต็มที่ รวบรัดร่างของปุณฑราเข้ามาแนบอก ลูบไล้ผิวกายด้านหน้าของเธอไปทั่ว

“อื้อ...” ไวทินร้องออกมาอย่างมีความสุข

“เป็นแฟนกับผมดีจะตาย” เขาพูดก่อนจะหอมแก้มนวลที่ตอนนี้หน้าแดงก่ำ หายใจหอบเร็ว

“ที่คุณอยากมีแฟน เพื่อจะได้ทำสิ่งนี้ใช่ไหม” เธอว่าเขา น้ำเสียงค้อน ๆ หันหน้าเอี้ยวตัวมาถาม เขาก้มลงปิดปากที่พูดมากนั้นทันที ทำหัวมนยึกยักอยู่ข้างในตัวของเธอ

“นั่นเป็นแค่เหตุผลหนึ่ง แต่มันก็ยังมีอีกหลายเหตุผลนะครับคุณ” เอ้ยให้คำตอบ เขาขยับตัวออกมาจากตัวเธอช้า ๆ สายน้ำแห่งความสุขหล่นลงที่พื้นเบื้องล่างปะปนไปด้วยสีแดงของเลือดสด ๆ หญิงสาวก้มไปมองตามสัญชาตญาณ ก่อนจะหมุนตัวตามแรงมือของเขา สองคนสบตากันแน่วแน่

“ผมรู้เรื่องนี้มันสำคัญกับคุณ เรามาลองคบกัน ผมจะทำหน้าที่ของผมให้ดีที่สุด หากวันหนึ่งคุณเจอคนที่ใช่ คุณก็เดินไปจากผม แต่...” เอ้ยทำตาซึ้ง มองลึกเข้าไปในดวงตา

“แต่ อะไร” ซอมพอเอ่ยถามเสียงอู้อี้ ตอนนี้เธอซุกหน้าลงไปในอ้อมกอดของเขา

“แต่ถ้าเรามีลูกด้วยกัน คุณห้ามทิ้งผมกับลูกนะ” ไวทินกอดรัดร่างเธอเอาไว้แน่น ซอมพอถอนหายใจเป็นครั้งที่ร้อยออกมาแบบปลง ๆ สองคนยืนกอดกันอยู่อย่างนั้น ซอมพอมีความรู้สึกแปลก ๆ เธอไม่เข้าใจในตัวของผู้ชายคนนี้เลย เขาทำเหมือนว่าแคร์เธอมากมาย

“อาบน้ำได้หรือยังคะ” เสียงซอมพอถามขึ้น เขาผละออกจากตัวเธอ ก่อนจะมองหน้าและยิ้มให้

“ถูหลังให้ผมหน่อยนะครับ คัน ๆ” เอ้ยเริ่มอ้อน ก้มลงไปหยิบฝักบัว และฟองน้ำที่หล่นอยู่ตรงพื้น และยัดฟองน้ำลงไปในมือของเธอ ราดน้ำตัวเองจนเปียกโชก เธอใช้ฟองน้ำนั้นขัดตัวให้เขาอย่างเบามือ

“ตรงนั้นแหละแรง ๆ เลย” เอ้ยทำตัวยึกยักย่อตัวลงให้หญิงสาวลงมือให้อย่างถนัด ซอมพอแกล้งขัดไปแรง ๆ

“อะ ๆอะ ๆ เจ็บนะคุณ” เอ้ยยกหลังออกมาแทบทันที เธอยิ้มให้ในท่าทีของเขา เอ้ยหันมารวบตัวเธอไว้อีกครั้งหนึ่ง

“ผมมีความสุขมากเลยรู้ไหม” เขาทำน้ำเสียงออดอ้อน

“ฉันหนาวแล้วนะ” ซอมพอออกอาการเขิน

“ครับผม ให้ผมช่วยอาบไหม” เขาพูดจบ ยกฝักบัวมาล้างตัวเอง หญิงสาวรีบตอบทันที

“ไม่ต้อง ฉันอาบเองได้ คุณอาบเสร็จไปรอข้างนอกนะ ฉันจะทำอะไรให้กิน” เธอยิ้มให้ไวทินเขิน

ในเมื่อถูกเขาทึกทักเอาเป็นแฟนเสียแล้ว หัวใจน้อย ๆ ของปุณฑราเต้นอย่างมีความสุข สิ่งที่เธอทำได้ตอนนี้คือ คงต้องทำตัวเป็นแฟนที่ดีของนายไวทินเสียแล้ว

            “ทำอะไรคะ” ซอมพอเดินออกมาจากห้องนอนของเอ้ย เขากำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะเขียนแบบของเขา ที่อยู่ในมุมหนึ่งของห้องใกล้ประตูทางออก

            “แก้ไขงานด่วนอีกงานเดียว วันอังคารต้องเสนองาน ผมทำพลาดไปงานหนึ่งแล้ว ไม่อยากพลาดอีก” เอ้ยหันมาบอกเธอ

            “อยากกินอะไรดีคะ” ซอมพอถาม ก่อนจะเดินตรงไปที่โต๊ะกินข้าว ซึ่งมีข้าวของที่จีเน่ซื้อมากองรวมกันอยู่บนนั้น

            “คุณไม่คิดจะเก็บมันเข้าตู้หรือคะ เยอะแยะไปหมด” ซอมพอเริ่มบ่น เดินไปรื้อเอาผลไม้ และขนมต่าง ๆ ที่จีเน่ซื้อมา แล้วพับถุงเก็บไว้ เธอเริ่มสำรวจในตู้เย็นของเอ้ยมีอะไรบ้าง ชายหนุ่มหันมามองเธอเป็นระยะ ก่อนจะยิ้มให้กับตัวเองอย่างมีความสุข

            ‘แม่ครับเอ้ยคิดถึงแม่จัง ถ้าแม่เห็นคุณซอมพอแม่อาจจะรักเธอก็ได้ เธอน่ารักเหมือนคุณแม่เลยครับ’ เอ้ยนึกไปถึงคุณแม่เขาที่เสียชีวิตไปแล้วเมื่อสองปีก่อนด้วยโรคมะเร็ง รูปร่างผิวพรรณของปุณฑราช่างใกล้เคียงคุณแม่ของเขานัก ยิ่งเห็นท่าทางกระฉับกระเฉงของเธอด้วยแล้ว ทำให้เอ้ยคิดถึงแม่

            คุณพ่อของเอ้ยแต่งงานใหม่ หลังจากที่แม่ของเอ้ยเสียไปไม่ถึงปี ทำให้เขาไม่คิดแม้จะกลับไปเยี่ยมพ่อของเขาเลย เอ้ยไม่โกรธแต่ไม่พอใจมากกว่าที่พ่อเลือกภรรยาใหม่เข้ามาในชีวิตเร็วจนเกินไป ชายหนุ่มรู้สึกรับไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากขัดใจท่าน

            กลิ่นอาหารที่หอมกรุ่นอวลไปทั้งห้อง ทำให้เอ้ยหันหลังทำจมูกฟิด ๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปหาต้นเหตุแห่งกลิ่นอย่างอดใจไม่ไหว

            “ทำอะไรกินครับ หอมมาก น่ากินจัง รู้สึกท้องของผมมันจะร้องใหญ่แล้ว” เอ้ยยกมือขึ้นลูบท้อง เดินตรงไปยังที่ซอมพอยืนทำอาหารอยู่

            “ทำอาหารง่าย ๆ หรอกค่ะ ในตู้คุณไม่เห็นมีอะไรมากเลย ชอบกินอะไรบอกซอมพอนะคะ ซอมพอจะทำให้กิน” เธอพูดไปมือก็คนต้มจืดที่อยู่ในหม้อ ไวทินสวมกอดเข้าที่ด้านหลังของซอมพอทันที เธอถึงกับสะดุ้ง แต่ก็หันหน้ามายิ้มให้

            “ต้มจืด ไข่น้ำ หมูสับค่ะ ข้าวหุงก็สุกแล้ว รอระอุอีกนิดนึงนะคะ แล้วน้องจีเน่ซื้อหมูปิ้งมาด้วย เดี๋ยวซอมพอเอาเข้าเวฟให้ค่ะ แป๊บเดียวเดี๋ยวได้กินค่ะ” เธอบอกเมนู พร้อมสาธยาย

            “คุณย้ายมาอยู่กับผมนะ” เอ้ยเอ่ยชวนเธอขึ้นมาทันที หญิงสาวถึงกับชะงักงันไปเลยทีเดียว

            “คุณเอ้ยคะ คุณ...ก็... ฉันว่า เออ...มันเร็วไปไหม ขอเวลาให้ฉันสักหน่อยสิ ขอฉันดูพฤติกรรมของคุณก่อนนะคะ” เธอพูดออกมาแทบทันที ก็เพิ่งได้คุยกันจริงจังก็ตอนนี้ แล้วไม่นับที่นอนและมีอะไรกัน เพราะนั่นเป็นคนละเรื่อง หากคนสองคนจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ควรจะศึกษากันให้มากกว่านี้ไปก่อน