เนตรดาวมองคนรักที่กำลังเหม่อลอย ราวกับคิดเรื่องอะไรบางอย่าง ข้าวในจานแทบไม่พร่อง เป็นร้านโปรดขนาดนี้ พักหลังพี่พงษ์ดูเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจ เมื่อถามไถ่ เขากลับปฏิเสธ รู้สึกราวกับว่าคนรักกำลังเปลี่ยนไป แต่เธอไม่แน่ใจ หรือบางทีเขาอาจยุ่งวุ่นวายกับงาน และหน้าที่ที่ก้าวหน้า
“อาหารไม่อร่อยเหรอคะพี่พงษ์” เนตรดาวถาม แล้วตักกับข้าวอีกอย่างใส่จานให้
เขาชะงักแล้วยิ้มกว้าง
“เปล่าครับ ช่วงนี้พี่ยุ่งเรื่องงานนิดหน่อย ต้องเตรียมงานแต่งเราด้วย เลยมีหลายเรื่องให้คิด ขอโทษด้วยนะครับ”
“ไม่มีอะไรต้องขอโทษเนตรหรอกค่ะ เนตรแค่คิดว่าพี่พงษ์อาจมีปัญหาเลยถาม”
“ไม่มีปัญหาอะไรเลยครับ นอกจาก..” เขาดึงมือบางมากุมไว้ “พี่อยากให้ถึงเวลาที่เราได้แต่งงานกันเร็วๆ”
หญิงสาวแก้มแดงปลั่ง ก้มหน้าหลุบตามองจานตนเอง ไม่ว่าอย่างไร พี่พงษ์ก็ยังคงดูแลเธอสม่ำเสมออยู่ดี อย่างน้อยอาทิตย์หนึ่งเขาจะมาหาเธอสามวันเป็นอย่างต่ำ พาไปทาน
