คนฟังนิ่ง จ้องมองอีกฝ่ายคิ้วบางขมวด เหตุใดพี่รามถึงได้พูดราวกับจะจากไปไกลแสนไกลอย่างนั้น เธอขอเวลาสักพัก ทำใจได้เมื่อไหร่ ก็อยากรักษาสถานะพี่น้องให้คงเดิม
“เนตรไม่ได้หมายความอย่างนั้นค่ะพี่ราม ช่วงนี้เนตรยุ่งมาก เลยไม่ว่างคุยกับพี่เหมือนเมื่อก่อน” น้ำเสียงเริ่มอ่อนลง แต่พิรามรู้ดีว่าน้องคนนี้คงคิดกับเขาไม่เหมือนก่อนอีกแล้ว เขาตัดใจแล้วล่ะ อนาคตข้างหน้าอาจเจอคนที่หัวใจเต้นแรงสักคนก็ได้
เขาหัวเราะ “เนตรคิดมากไปแล้ว อย่ากังวลเรื่องพี่เลย”
คนสวยเม้มริมฝีปาก หรือสิ่งที่เธอทำมันมากเกินไป แต่ตนเองก็ไม่อาจทำใจยอมรับกับคำสารภาพที่พี่รามพูด เธอกลัวหลายๆ อย่างที่มันอาจเกิดขึ้น
“เนตรทำดีแล้วสำหรับพี่ พี่เองก็เพิ่งรู้ตัวว่าเขามาวุ่นวายกับเนตรมากเกินไป เราอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ กันดีกว่านะ พงษ์จะได้ไม่คิดมากด้วย”
“มันไม่ใช่แบบนั้นนะคะพี่ราม!”
เขาแสร้งยกแขนดูเวลา แล้วยิ้มกว้าง
“พี่ต้องไปทำงานแล้วเนต
