หลังจากที่ไปเยว่ชิงและหยางซือเซียนได้ลงไปแช่ยังบ่อสมุนไพรพิษนั้น วันแรกๆ ความเจ็บปวดที่พวกนางได้รับยังพอที่จะทานทนไหว แต่เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ความเจ็บปวดที่พวกนางได้รับนั้น เป็นไปดังคำที่ท่านอาจารย์ได้กล่าวไว้มิมีผิดเพี้ยน ราวกับเส้นเอ็นและกล้ามเนื้อในร่างกายของพวกนางกำลังจะขาดออกจากกันเสียให้ได้ ความปวดแสบปวดร้อนตามผิวหนังเวลาที่น้ำสมุนไพรสัมผัสกับผิวหนังของพวกนางนั้น มันช่างเจ็บปวดทรมานยิ่งกว่าตายทั้งเป็นเสียอีก แต่สิ่งที่ท่านอาจารย์ฝูประหลาดใจก็คือพวกนางไม่เคยคร่ำครวญหรือกรีดร้องออกมาแม้แต่น้อย จนเมื่อเวลาผ่านไปครบตามระยะเวลาที่กำหนด พวกนางสามารถทนรับการทดสอบนั้นได้จนครบระยะเวลาหนึ่งเดือน ในตอนนี้ร่างกายของพวกนางนั้นสามารถทนกับพิษทุกชนิดได้เป็นอย่างดี
ใบหน้าที่ดูซูบผอมและซีดเซียว ที่ต้องแช่ในน้ำสมุนไพรพิษเป็นเวลานานของสตรีตัวน้อยทั้งสองคนนั้น ดูแล้วชวนให้น่าสงสารเป็นอย่างยิ่ง
ท่านอา
