บทที่ 29 ขายอาหารเพียงลำพัง

2100 คำ

ทุกคนตื่นตั้งแต่เช้ามืดเพื่อทำอาหารไปขาย อีกทั้งวันนี้เซี่ยห้าวไห่ก็ป่วย เนื่องจากเมื่อวานตากฝนกลับมาจากป่า ทำให้ยามนี้เหลือเพียงสองสาวและหนึ่งเด็กหญิงที่ต้องช่วยกันทำ โชคดีที่เซี่ยห้าวไห่สอนหลิวซิ่นบังคับเกวียนวัวเพราะนางขอ ทำให้พวกนางสามารถนำของเข้าไปขายในอำเภอได้ ที่สำคัญยามนี้ตลาดเหวินเซ่อกลับมาแทบจะเป็นปกติแล้ว ทว่าที่บ้านเซี่ยไม่นำอาหารไปขายที่นี่ก็เพราะขายได้น้อย ทั้งยังมีคนลอกเลียนแบบอาหารของพวกนางอยู่ ไม่ใช่ว่าเซี่ยซูเหยาไม่อยากนำอาหารไปขายในตลาดเหวินเซ่อ ทว่านางต้องคว้าโอกาสที่ใหญ่และรอให้นางมีกำลังเพิ่มขึ้นก่อนถึงจะกลับไปขายในตลาดอีกครั้ง และไม่กลัวว่าจะโดยแย่งแผงตลาดเนื่องจากพวกนางจ่ายค่าเช่าตลอด “วันนี้มีปลาอบสมุนไพรด้วยนะเจ้าคะ!” เซี่ยซูเหยาตะโกนเรียกลูกค้าด้วยรอยยิ้ม วันนี้เป็นวันแรกที่นางนำปลาย่างมาขาย หากนำมาย่างที่ตลาดเลยคงจะดีไม่น้อย เพราะกลิ่นมันจะหอมมากกว่า และเป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม