Chapter 13 บทนำ ทาสบำเรอกาม [ชายาทาส]
หญิงสาวที่ปกติใส่แต่เสื้อผ้าเนื้อหยาบกระด้างสีเปลือกไม้ขาดซอมซ่อถูกจับเปลี่ยนให้ใส่เสื้อผ้าแพรพรรณเนื้อบางเบา ผมที่มักยุ่งเหยิงม้วนมวยไว้กลางศีรษะแล้วใช้ผ้าคาดผมมัดไว้เพื่อความทะมัดทะแมงถูกหวีเรียบยาวสยายคลุมสะโพกผาย ใบหน้าที่เปรอะคราบเขม่าควันไฟถูกผลัดด้วยแป้งขาวและแต่งแต้มเรียวปากอิ่มด้วยชาดสีแดงสด เนื้อตัวเหม็นกลิ่นเหงื่อสาบโคลนถูกขัดถูจนเกลี้ยงเกลาชโลมด้วยเครื่องหอมจนผุดผาดชวนมอง
“เข้าไป”
ทาสสาวถูกจับโยนกึ่งเหวี่ยงเข้าไปในห้องนอนที่จุดกลิ่นกำยานหอมคละคลุ้ง ทว่ากลิ่นเหล่านั้นกลับมทำให้นางรู้สึกคลื่นเ**ยนราวกับจะอาเจียนออกมาเสียให้ได้
“ปล่อยข้าไปเถอะเจ้าค่ะ ข้าอยากทำงานหน้าเตาไฟ อยากกลับไปแบกหามดังเดิม จะให้ข้าทำงานหนักขนาดไหนข้ายอมทุกอย่าง ได้โปรดส่งข้ากลับไปที่จวนสกุลผานด้วยเถอะเจ้าค่ะ ได้โปรด...”
หญิงสาวผวาไปที่ประตู ใช้กำปั้นทุบรัวแรงจนมือแด
