เด็กในปกครอง

1793 คำ
“ นี้ครับนาย “ เจมส์ หยิบเอาบัตรประชาชนมาจากมือของเด้กสาวแล้วก็เดินเอามาให้เจ้านายของเขาดู อาเธอร์เมื่อเห็นแบบนั้นก็มองหน้าเธอสลับกับบัตรประชาชนเพราะอายุและหน้าตาของเด็กคนนี้ดูเหมือนจะต่างกันมากบวกกับขนาดตัวของเธออีก “ ว่าไงคะ อย่างหนูพอจะทำงานที่นี้ให้คุณอาเธอร์ได้ไหมคะ “ ปิ่นมุก พูดออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก แล้วก็ก้มหน้าลงเพราะ เธอรู้สึกกลัวสายตาของชายหนุ่มตรงหน้ามาก “ เอ้อ ก็ดีกว่าไม่ได้อะไรเลยว่ะ แต่ฉันก็ต้องจัดการกับลุงเธออยู่ดีเธอเข้าใจนะยัยเด็กบ๊อง “ อาเธอร์ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่ายเด็กสาว เมื่อปิ่นมุกได้ยินแบบนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมามองชายหนุ่มด้วยสายตาที่เป็นประกายก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความดีใจจนตาหยี๋ อาเธอร์และเจมส์เมื่อเห็นแบบนั้นก็ถึงกับสะตั๊นเพราะรอยยิ้มนั้นช่างดูสดใสน่ารักเป็นอย่างมากด้วยความที่พวกเขาอยู่กับผู้หญิงมานับคนไม่ได้เพราะความเป็นเพลบอยและก็ต้องพบประกับพวลูกค้าเลยทำให้หนุ่มหล่อเพลบอยอย่างอาเธอร์ ได้กินผู้หญิงมานับคนแทบไม่ได้เพราะมันเยอะมาก เยอะขนาดบางวันกินไปสามคนก็มี แต่พอมาเจอกับเด็กคนนี้ก็ทำเอาอาเธอร์รู้สึกแปลกๆขึ้นมา หลายวันต่อมา หลังจากที่อาเธอร์ให้คนไปจับตัว สุรชาติกับมณี มาที่บ่อนก็ได้รู้ว่าสองคนนี้ให้ลูกสาวหนีไปอยู่ที่เมืองนอกแล้ว แล้วสองสามีก็กำลังจะหนีตามไปด้วยแต่ก็โดนอาเธอร์ให้คนไปจับตัวมาก่อน ตอนแรกว่าจะโทรไปถามแต่ด้วยความที่เขาเป็นถึงเจ้าพ่อเลยทำให้อาเธอร์รู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆอย่างแน่นอน และก็เป็นอย่างที่เขาคิดจริงๆ แต่อาเะอร์ก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะเขาได้ขู่เอาฉโหนดของบ้านมาก่อนจะรู้ว่า ฉโหนดใบนั้นเป็นชื่อของเด็กสาวที่เขาเลี้ยงดูอยู่ตอนนี้ อาเธอร์ก็เลยเอาฉโหนดใบนั้นมาแล้วก็ให้เงินสุรชาติและก็เมียไปก้อนหนึ่งโดยขู่ว่าห้ามกลับมาเยียบที่นี้อีก ถ้าไม่เชื่อเขาจะเป็นคนกระฉากวิญญาณของพวกมันเอง แล้วอีกอย่างที่สำคัญที่สุดห้ามติดต่อเด็กนั้น คนที่ยกมาให้เขาดูแลเพราะเขารู้สึกถูกฉโหลกกับเด็กคนนี้มาก “ หนูปิ่น หนูปิ่นทำอาหารให้คุณท่านเสร็จแล้ว หนูก็ไปเรียนได้แล้วลูกเดี๋ยวสายนะ “ เสียงป้ากลิ่น หัวหน้าแม่บ้านที่แสนจะใจดี บอกให้ปิ่นมุกที่มาอยู่ที่นี้ได้เดือนหนึ่งแล้วเธอได้พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเธอทำได้ทุกอย่างและก็ฉลาดมากด้วย ตอนแรกทุกคนในบ้านเห็นเด็กสาวต่างก็ตกใจด้วยความที่เป็นคนตัวเล็กแล้วก็นึกว่ายังเด็กมาก ทุกคนกลัวว่าเธอจะทำงานอะไรไม่ได้ แต่ด้วยความที่เด็กสาวเป็นคนเก่งและฉลาดบวกกับโดนคุณลุงคุณป้าใช้เธออย่างกับคนใช้มาโดยตลอด เธอก็เลยทำงานบ้านเป็นทุกอย่าง “ ได้เลยจ๊ะป้า ถ้าอย่างนั้นปิ่นฝากด้วยนะคะ “ ปิ่น เธอเดินไปล้างมือแล้วก็หันมายิ้มพร้อมกับบอกให้ป้ากลิ่นทำงานที่ค้างไว้ จากนั้นเธอก็รีบเดินออกมาจากครัวก่อนจะสวนกับพวกพี่ๆชุดสูทสีดำลูกน้องของคุณอาเธฮร์เจ้านายใหญ่ “ อ้าวปิ่น ยังไม่ไปอาบน้ำแต่งตัวอีกเหรอ เร็วเข้าเดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก อย่าให้คุณอาเธอร์ลงมาเห็นนะ เดี๋ยวเกิดเรื่องอีก พี่ไม่ช่วยนะจะบอกให้ “ อาคม หนุ่มหล่อ ลูกน้องของอาเธอร์ เตือนเด็กสาวด้วยความเป็นห่วงเพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนเธอไปเรียนสาย แล้วอาจารย์ที่โรงเรียนโทรมา เลยทำให้อาเธอร์ ดุเด็กสาวอย่างหนัก ปิ่นเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็พยักหน้าก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปยังด้านบนด้วยความรีบร้อน ก่อนจะสวนเจ้าชีวิตของเธอที่เดินลงมากับผู้หญิงที่สวยหยาดเยิ้มอย่างกับนางฟ้า ปึก “ ว๊าย..” เสียงของหญิงสาวที่เดินโอบกอดมากับอาเธอร์ร้องออกมาด้วยความตกใจ ปิ่นมุกที่เป็นคนชนแต่เธอกับล้มก้นจุมปุ๊กอยู่ที่พื้น เมื่อรู้ตัวว่าชนเข้ากับผู้หญิงเจ้านายเธอก็เลยรีบลุกขึ้นมาแล้วก็รีบยกมือไหว้กล่าวขอโทษ “ ปิ่น ขอโทษด้วยนะคะ พอดีปิ่นรีบเลยไม่ทันมอง ขอโทษจริงๆคะ “ ปิ่น เธอรีบยกมือไหว้ประหลกๆ ด้วยความกลัวและก็รู้สึกผิด หญิงสาวรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมากที่เด็กนี้ชนเธอ แล้วอีกอย่างเด็กคนนี้ก็หน้าตาดีเกินไปเลยทำให้หญิงสาวรู้สึกไม่พอใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดุดันไม่พอใจเด็กสาวคนนี้เป็นอย่างมาก “ อีเด็กเปรต แกไม่ดูเหรอว่ามีคนเดินอยู่ซุมซามจริงเลย ฮึ “ หญิงสาวปากแดงในชุดเดรส พูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเด็กน้อยเป็นอย่างมาก อาเธอร์ได้ยินแบบนั้นเขาก็รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก ที่หญิงสาวคนนี้กล้ามาด่าคนของเขา เพลี๊ยะ “ เธอไม่มีสิทธิ์มาด่าคนของฉัน ฉันเป็นผู้ปกครองของเธอ บ้านหลังนี้มีฉันเพียงคนเดียวที่ด่าเธอได้ เธอมันเป็นเพียงผู้หญิงขายตัว เธอกล้าดียังไงมาด่าเด็กในปกครองของฉัน ห่ะ // เอาเธอไปสับแล้วเอาไปให้ไอ้เขี้ยวซะ “ อาเธอร์ฝ่าดฝ่ามือเข้าใส่ที่แก้มของหญิงสาวอย่างแรง จนเธอล้มทั้งยืน ก่อนจะบอกให้ลูกน้องเอาหญิงสาวคนนั้นไปฆ่าแล้วก็เอาไปให้ไอ้เขี้ยว จระเข้ที่เขาเลี้ยงไว้ในบ่อ ปิ่นมุกพอเห็นแบบนั้นเธอก็ตกใจมากแต่ก็ไม่กล้ายุ่งเพราะเธอรู้ดีว่าเจ้านายเป็นคนน่ากลัว หญิงสาวเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกหวาดกลัวก่อนจะรีบคลานเข้ามาหาชายหนุ่ม เพื่อร้องขอชีวิตจากเขา แต่คนอย่างอาเธอร์เขาไม่สนใจห่าเหวอะไรทั้งนั้น นอกจากตัวเองและก็องค์กร “ คุณอาเธอร์คะ เจนนี่ผิดไปแล้วเจนนี่ขอโทษคะ ไว้ชีวิตเจนนี่ด้วยนะคะ คุณอาเธอร์ // ปล่อย ปล่อย ฮืออออออออ กรี๊สสสสส” หญิงสาวกรีดร้องออกมาสุดเสียงเมื่อโดนลูกน้องของอาเธอร์ ลากตัวไปโยนลงที่บ่อจระเข้ ปิ่นมุกเธอได้แต่ยืนนิ่งด้วยความตกใจ อาเธอร์เมื่อเห็นแบบนั้นเขาก็กลัวว่าเธอจะกลัวก็เลยหันมาทางเธอแล้วก็บอกปิ่นมุกออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “ ไม่ไปหรือไงโรงเรียน “ อาเธอร์ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แต่สายตาของเขากับดูดุดันเป็นอย่างมาก ดุมากจนน่ากลัวเมื่อเด็กสาวได้สติเธอก็รีบพยักหน้าก่อนจะหันหลังแล้วก็รีบวิ่งเข้าห้องไปด้วยความเร็วแสง เพราะกลัวว่าจะไปเรียนไม่ทันเดี๋ยวโดนดุเหมือนวันนั้นอีก “ เห้ออออออ คุณอาเธอร์คะป้าว่า หนูปิ่นมุกเธอโตเป็นสาวแล้วนะคะ ป้าว่าให้เธอลงมาอยู่กับป้าเถอะนะคะ ป้าไม่อยากให้เธออยู่แบบนั้นกับคุณนะคะ ป้าเป็นห่วง “ ด้วยความที่ป้ากลิ่นเป็นทั้งแม่นมและก็เป็นเพียงญาติคนเดียวของอาเธอร์ เธอเลี้ยงชายหนุ่มมาตั้งแต่ชายหนุ่มยังเด็กจนกระทั้งตอนนี้เธอก็ยังดูแลเขาอยู่ เธอก็เลยกล้าพูดกับชายหนุ่ม อาเธอร์เมื่อได้ยินแบบนั้นเขาที่กำลังจะตักโจ๊กขึ้นมากิน เขาก็เงยหน้ามองป้ากลิ่นด้วยสายตาเรียบนิ่งก่อนจะพูดออกมาเสียงเบาว่า “ ไม่ละครับ ผมจะดูแลเธอเองป้าไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับผมจะไม่ทำอะไรเธอจนกว่าเธอจะ18 ป้าไม่ต้องเป็นห่วง “ อาเธอร์ พูดตามความจริงที่เขานคิด เขาคิดจะเลี้ยงต๋อยให้เธอโตแล้วก็จะเอาเธอมาเป็นนางบำเรอชดใช้หนี้ที่ครอบครัวของเธอเป็นอยู่โดยมีฉโหนดที่ดินเป็นตัวประกันอยู่ ป้ากลิ่นที่รู้อยู่แล้วว่าเจ้านายคิดอะไรอยู่เธอก็เลยส่ายหน้าด้วยความเหนื่อยหน่าย ด้วยความที่เด็กสาวเป็นเด็กน่ารักและก็รู้จักความป้ากลิ่นก็เลยนึกสงสารแต่ในเมื่อเจ้านายพูดแบบนั้นเธอก็ช่วยอะไรไม่ได้ ป้ากลิ่นเธอก็ได้แต่ภาวนาให้หญิงสวเอาชนะใจของพ่อเลี้ยงได้ ไม่อย่างนั้นเธอต้องชำใจและก็ช้ำในตายอย่างแน่นอน “ เห้อออออ ปิ่นมุกเอ้ย ป้าไม่รู้จะช่วยหนูยังไงดี ป้าขอให้ความดีของหนูเอาชนะใจของคุณอาเธอร์ให้ได้ทีเถอะ สาธุ “ ป้ากลิ่นเธอเดินเข้ามาทำงานต่อในครัวแล้วก็พูดออกมาเบาๆด้วยความเป็นห่วงเด็กสาว แก้ว แม่บ้านอีกคนเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็เลยพูดออกมาด้วยความรู้สึกสงสารเด็กน้อยไม่แพ้กัน “ ฉันก็ภาวนาจ๊ะป้า ฉันอยากให้คุณอาเธอร์เอาน้องปิ่นเป็นเมียตัวจริง จริงๆเลย สาธุขอให้คุณอาเธอร์ตกหลุมรักหนูปิ่นของเราทีเถิด ……เจ้าประคุณ……” แก้ว เธอยกมือท้วมหัวพร้อมกับกล่าวสาธุออกมาด้วยความรู้สึกจริงจังตามที่เธอรู้สึก ทุกคนที่อยู่ในครัวลูกน้องของอาเธอร์ที่กินข้าวอยู่เมื่อได้ยินแบบนั้นต่างก็มองหน้ากันแล้วก็คิดตาม เพราะเด็กสาวคนนี้น่ารักมาก แล้วอีกอย่างอาเธอร์คนที่ทำอะไรให้ใครก็ล้วนแล้วแต่หวังผลประโยชน์ทั้งนั้น ทุกคนรู้ดีแต่ก็อดสงสารเด็กสาวไม่ได้ที่ต้องเอาอนาคตของตัวเองมาทิ้งกับคนอย่างเจ้านายตัวเอง (ขนาดลูกน้องยังไม่สนับสนุนเลย 555555)
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม