Episode 9 ขอเบอร์ต่อหน้าคู่หมั้น
1620 คำ
Episode 9 ขอเบอร์ต่อหน้าคู่หมั้น
วันต่อมา
" ตื่นเช้าเหรอ? " เขาจอดรถสนิทหันมาถามฉัน
" เปล่า แค่ยังไม่ได้นอน " พูดกวนส้นไปแหละ
" คิดถึงฉันเหรอ? " เขาพูดพร้อมยื่นหมวกกันน็อตให้แต่ใบนี้สีชมพูมันไม่ใช่ใบสีดำเมื่อวาน
" เหอะๆ หยุดหลงตัวเองได้แล้ว " ฉันรีบเอาหมวกมาสวม
" เอาค่าหมวกมาด้วย ฉันอุตสาห์ไปถอยใหม่มาให้ "
" ใครขอย่ะ "
" ฉันกลัวจะพาซิ่ง เดี๋ยวลูกเขาจะตกรถคอหักตาย "
" ปากหมา "
ฉันขึ้นไปนั่งตะแคงข้างซ้อนท้าย วันนี้ใส่ชุดนักเรียนต้องใส่กระโปรงเลยต้องนั่งให้เรียบร้อย
" คราวหลังใส่ให้มันยาวๆหน่อย กระโปรงอะ "
" ห่วงฉันเหรอ? "
" เปล่านะ ฉันสงสารลูกตาของคนอื่นที่มาเห็นอะไรแบบนี้ "
" ไอ้บ้า... ว้าย " ฉันพูดไม่ทันจบ เขาออกรถเร็ว ทำให้ฉันเกือบหายหลัง ดีนะที่คว้าเอวเขาไว้ทัน
หลังจากนั้นไม่ต้องพูดถึงนั่งเงียบมาตลอดทางจนถึงโรงเรียน เขาจอดให้ฉันเดินเข้าไปในโรงเรียนเอง ฉันก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไร เดินเข้าไปอย่างสวยๆ
เรียนเช้า
" นี่ๆ ยัยแซมมี่ตกลงว่าแกกับพี่สายชลไปซัมติงกันถึงไหนแล้ว "
" อะไรของแกเนี่ย ฉันกำลังลอกการบ้านยัยนับดาวอยู่นะ อย่ากวนได้ไหม เดียวครูปราณีมาฉันจะโดนลงโทษเอา "
ฉันยักไหล่สะบัดมือของยัยด้าที่สะกิดอยู่ได้ คนกำลังตั้งใจลอกการบ้านอยู่
" เมื่อเช้ามีคนเห็นว่าแกมากับพี่เขานะ "
มือที่จับปากกาชะงักทันที พร้อมหันไปหายัยด้าที่ส่งยิ้มมาให้
" ก็บอกแล้วไงว่า พ่อฉันกับพ่ออีตานั่นเป็นเพื่อนสนิทกัน ประจวบเหมาะกับบ้านเราทางเดียวกันอีก "
" เหรอ? " ยัยด้าพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไร พร้อมสะกิดยัยนาให้มองฉันอย่างจับผิด
" แล้วทำไมแกถึงยอมมากับพี่สายชลอะ ไหนบอกไม่ชอบไง อย่าบอกนะว่าหลังจากที่แกตบกระบาลพี่เขา เเกก็ตกหลุมรักพี่เขาเลย " ยัยนาพูดเสริม
" พวกแกพูดเรื่องอะไรกันอะ " ปลาพูดแทรก
นางไม่ค่อยรู้อะไรสักเท่าไร พึ่งฟื้นจากไข้มาด้วยแหละ ปลากับนับดาวเรียนเก่งมากในกลุ่มพวกเรา ที่เรียกว่าเรียนโง่ที่สุดก็น่าจะเป็นยัยนา ฉันยังเรียนได้กลางๆนะ เกรดน้อยกว่ายัยด้าเล็กน้อย แต่ความจำฉันเป็นเลิศนะบอกเลย พ่อซีบอกว่าฉันเหมือนแม่วิเลย
" ฮะ แฮ่ม! " เสียงของครูปราณีดังขึ้น นักเรียนทุกคนเงียบปากทันที
" นักเรียนทำความเคารพ " เสียงของหัวหน้าห้องก็คือยัยนับดาวดังขึ้น
" สวัสดีค่ะคุณครู "
" สวัสดีครับคุณครู "
" นั่งๆ มาส่งการบ้านเร็ว ฉันจะได้สอนต่อ ถ้าใครยังทำไม่เสร็จก็ออกมายืนหน้ากระดานเดี๋ยวนี้เลย "
โธ่ๆ อีกแค่ข้อเดียวก็เสร็จแล้ว ไม่น่าคุยกับ ยัยด้าเลย เพื่อนๆคนที่ยังไม่เสร็จทะยอยลุกขึ้นยืนแล้วพากันไปยืนหน้ากระดาน ส่วนมากจะเป็นผู้ชายมีผู้หญิงอยู่ประมาณสองสามคน หนึ่งในนั้นคือยัยนาเพื่อนกลุ่มฉันนี่แหละ
" ยัยแซมมี่แกเสร็จแล้วเหรอ? "
ฉันอุตสาห์นั่งนิ่งๆจะหาเวลาแว๊บเขียนอีกข้อ แต่ยัยนามันพูดดักฉันซะก่อนแล้ว อีนี่
" ยะ...ยัง แฮ่ๆ "
" แล้วทำไมเธอไม่ลุกขึ้นไปยืนที่หน้ากระดานละ ยัยวนิดา " เสียงครูปราณีแข็งห้วนมาทันที
ฉันถึงกับย่นจมูกใส่เพื่อนๆที่กลั้นขำ ฉันเดินขึ้นไปยืนใกล้ยัยนา
" พวกเธอนี่มันจริงๆเลยนะ เจ้าเดิมเจ้าประจำ วิชาของฉันมันยากไปเหรอ " วิชาฟิสิกส์นะ คิดดูยากไหม
" ภาวิตา กับ วนิดา เธอทั้งสองคนอะ ทำไมไม่ขยันเหมือนเพื่อนในกลุ่มบ้าง ดูอย่าง นดาริน กับชลิดาสิ "
ฉันกับยัยนาถูกว่า ให้ดูตัวอย่างยัยนับดาวกับยัยปลา 555 เพื่อนเก่งไม่ได้หมายความว่าทุกคนในกลุ่มจะต้องเก่งตามนางทั้งสองคนนะคุณครู
" เอาละๆ พูดมากก็เสียเวลาสอนฉัน งั้นเลิกเรียนคาบสุดท้ายของวันนี้ไปเจอฉันที่ห้องพักครู "
" ครับ / ค่ะ "
" งั้นแยกย้ายไปนั่ง "
หลังจากนั้นก็หมดคาบ ไปต่อวิชาคณิตศาสตร์ของครูสุนี แล้วก็ไปต่อวิชาศิลปะของครูสุภพ แล้วต่อด้วยวิชาการงานอาชีพของครูทับทิม วันหนึ่งเรียน 8 ชั่วโมง คาบเช้าสี่ คาบบ่ายสี่ บางวันก็มีคาบว่างให้ด้วย
พักเที่ยง
หลังจากกินข้าวกันเสร็จพวกเราก็พากันไปห้องน้ำก่อนเข้าเรียนอีกประมาณ10นาที
ระหว่างที่เดินไปห้องน้ำ มีผู้ชายกลุ่มหนึ่งนั่งล้อมวงอยู่หน้าห้องน้ำผู้ชาย พอพวกเราเดินเข้าไปใกล้ พวกผู้ชายกลุ่มนั้นก็หันมามอง
" น้อง น้อง " เสียงผู้ชายตะโกนมา ทำเอาพวกเราทั้งห้าคนหยุดชะงักหันไปมองคนที่เรียกพร้อมกวักมือ เป็นรุ่นพี่นั่นเอง
" น้อง เอ่อ...น้องแซมมี่อะ มานี่หน่อย " สิ้นเสียงพี่เขา เพื่อนๆหันมาเลิกคิ้วใส่ฉันทุกคน
" ยัยด้า แกไปแทนหน่อย " ฉันพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันเฉพาะในกลุ่ม
" เขาเรียกแกนะเว้ย! "
" อยากรู้ว่าพี่เขารู้จักแค่ชื่อหรือเปล่าไปสิ " จริงๆตาฉันเหลือบไปเห็นพี่นัฐนั่งอยู่ด้วย คงจะเป็นกลุ่มเขาแหละที่นั่งอยู่หน้าห้องน้ำอะ
ยัยด้าเดินก้าวออกไปเพียงสามก้าว ก็มีเสียงของรุ่นพี่คนเดิมขัด
" ไม่ใช่น้องด้า น้องแซมมี่นะ " เฮ้ย รู้จักชื่อทั้งกลุ่มเลยไหมเนี่ย
ด้าหันมาพยักหน้ากับฉัน แต่ฉันไม่ยอมก้าวไปคนเดียวหรอก เลยให้เพื่อนๆเดินไปพร้อมๆกันเลย
" พวกพี่มีอะไรกับเพื่อนหนูหรือเปล่าคะ " ยัยนาถามขึ้น
" คือว่า ไอ้นัฐมันจะขอเบอร์น้องแซมมี่อะ "
แต่เมื่อคืนเราก็คุยแชทกันนะ ทำไมพี่เขาไม่ขอตอนนั้น แต่กลับมาขอต่อหน้าคนเยอะแยะ
" ว้ายย! " เสียงยัยนาดังขึ้น
" อ้ายย พี่นัฐชอบยัยแซมมี่เหรอคะ? " ยัยด้าสบทบ
คนถูกกล่าวชื่ออย่างฉันถึงกับรู้สึกประหม่าทันที มันเขินๆอายๆแหละ ไม่ใช่ว่านี่คือครั้งแรกนะที่ผู้ชายขอเบอร์อะ แต่นี่มันหนุ่มฮอตนะเว้ย!
" ครับ " พี่นัฐตอบรับอย่างเต็มปาก ทำเอาทุกคนต่างโห่แซว เรียกคนที่เดินไปเดินมาถึงกับชะงักหันมามองที่พวกเราเลยเป็นจุดสนใจเลยที่เดียว
ฉันทำหน้าไม่ถูกเลยเบือนหน้าหนี ไปทางห้องน้ำชาย แต่...ฉันกลับเห็นอีตาสายชลยืนพิงขอบประตูห้องน้ำชายพร้อมเอามือกอด'อก'หันมองจ้องฉันอยู่ ยิ่งทำตัวไม่ถูกเลย มีคนขอเบอร์ต่อหน้าคู่หมั้น ง้อวว
" ยัยแซมมี่ แกๆ "
" หึ! วะ...ว่าไง " ฉันถูกเพื่อนเขย่าตัวจนต้องหันมาโฟกัสที่ข้างหน้าแทน
" พี่นัฐขอเบอร์แก เขาชอบแก ตกลงแกว่าไง "
" แรด! พวกมึงรู้จักแรดไหมวะ " เสียงนี้ดังสนั่นในห้องน้ำชาย ทำให้ทุกคนพากันมอง ต้องเป็นเสียงอีตาสายชลที่ว่าฉันแหง่ๆ
" อย่าไปสนใจเสียงไอ้สายชลเลย มาสนใจพี่ดีกว่า "
" โอเคค่ะ คืนนี้แซมมี่จะส่งให้ทางแชทนะคะ " ฉันพูดจบลากยัยนับดาวกับยัยปลาที่อยู่ใกล้ฉันที่สุดเดินออกมาทันที ปล่อยให้ยัยนากับยัยด้าเดินตามมาติดๆ
เลิกเรียน
คนอื่นพากันกลับบ้าน แต่ฉันต้องไปหาครูปราณีก่อนกับเพื่อนๆที่ถูกคาดโทษ ไปรับกรรมกัน555
ถ้าหากไปเจอว่าอีตาสายชลไม่รออีก ฉันจะถอนหมั้นจริงๆแล้วนะ รอบนี้จริงๆ จะไม่ทนอีกแล้ว
ครูปราณีสั่งให้พวกเราเก็บขยะทั้งโรงเรียน คิดดูว่านานไหม ทั้งโรงเรียนเลยนะ เฮ้อๆๆ กับเด็กแค่สิบคนเอง
พวกเราแยกย้ายกันไปเก็บ ส่วนฉันก็ไปกับยัยนา พากันไปเก็บใกล้ที่จอดรถ กะจะแวะสอดส่องว่าเขาได้ทิ้งฉันอีกหรือเปล่า
พอเดินไปใกล้ๆ ปรากฏว่าเขายังอยู่ นั่งรอที่รถ แต่ตอนนั้นมีเพื่อนๆเขายืนอยู่ด้วยฉันเลยไม่ได้เข้าไปทักทายแต่...
" ไอ้สายชล นั่นน้องคนนั้นที่ตบกระบาลมึงใช่ปะ " เสียงรุ่นพี่คนนี้ทำให้ทุกคนเพื่อนอีตาสายชลหันมามองฉันตาเดียวกันหมด
" อืมๆ " เขาตอบแค่นั้น
" น้องๆ น้องตกลงเป็นแฟนไอ้นัฐยัง " เพื่อนของเขาตะโกนถามฉัน
" ... " ฉันทำไม่สนใจเก็บขยะต่อไป
" อย่าไปตกลงนะ ไอ้นั่นมีแฟนแล้ว มันหวังจะเด้าน้องหรอก " ฉันถึงกับชะงักกับคำว่า เด้า ในหมู่วัยรุ่นใครไม่รู้เรื่องนี้บ้าง ไม่มีหรอก
ฉันก็แกล้งทำไม่ได้ยินต่อ รีบเก็บตรงนี้แล้วไปหายัยนาพากันไปเก็บตรงอื่น ภายในหัวฉันตอนนี้ก็คิดถึงเรื่องพี่นัฐไปด้วย
พี่นัฐมีเสียงเล่าลือหนาหู แต่ฉันอยากลองเพราะส่วนหนึ่งคือพี่เขาเป็นคนที่ไม่ลงรอยกับคู่หมั้นฉันด้วย ฉันรู้ขอบเขตนะ จะระวังตัวให้มากเท่าที่ทำได้แล้วกัน
❤️___________❤️
นามปากกาม่านฟ้า
- ผู้เขียน
