บทที่ 30 ขอไว้อาลัยให้ตัวเอง

1091 คำ

นรีรินนั่งก้มหน้า รู้ชะตากรรมเลย ทั้งที่เธอคาดเดาแล้วว่าวันนี้เขาคงไม่มา เพราะมันดึกเกินไป  ใครจะไปคาดคิดว่าเขาจะมาหาเธออีกทั้งที่มันดึกขนาดนี้แล้ว สิ่งที่นรีรินไม่รู้คือ ภูสิงห์ก็ได้ยินข่าวลือเรื่องเธอเป็นเมียเก็บเขาเหมือนกัน คืนนี้เขาคิดว่าจะไม่มาหาเธอแล้ว รอให้เรื่องมันเงียบ และข่าวคราวเรื่องนี้ซาไปก่อน ถ้าไม่มีใครสนใจเรื่องของพวกเขาแล้วค่อยว่ากันใหม่ ตัวเขาเองไม่แคร์อยู่แล้ว แต่ลึกๆ ในใจก็อดเป็นห่วงความรู้สึกของนรีรินที่ถูกมองแบบนั้นไม่ได้ แต่จะให้เขาเลิกยุ่งเกี่ยวกับเธอก็ไม่ได้เหมือนกัน ทั้งที่บอกตัวเองว่าห่างๆ เธอสักพัก แต่พอล้มตัวลงนอน เขากลับนอนไม่หลับอยากมาหา มานอนกอดเหมือนทุกคืนที่ผ่านมา คิดไปคิดมาเขาไม่สนใจใครแล้ว ใครจะทำไมถ้าเขาจะมาหาเธอ พูดมากดีนักก็จะเปิดเผยให้เห็นกันไปเลยว่านรีรินเป็นของเขา ดีเสียอีกไอ้พวกที่มันชอบเทียวไปเทียวมาจีบเธอจะได้รู้ว่า เธอน่ะของใคร... ภูสิงห์ยื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม