คชนาถอาสาอยู่เป็นเพื่อนมัสยานานเกือบสัปดาห์ คอยรับส่งเธอไปเรียนที่มหาวิทยาลัยทุกวัน จนเธอรู้สึกหวาดกลัวน้อยลง
“จริงๆ พี่ช้างไม่ต้องมาเฝ้าน้ำตอนเรียนก็ได้นะคะ น้ำโอเคขึ้นมากแล้ว” มัสยาบอกเขาด้วยความเกรงใจ ขณะที่กำลังนั่งรถกลับ
ตลอดหลายวันที่ผ่านมา การตื่นนอนมาแล้วเจอหน้าเขาทุกเช้า คอยปกป้องดูแล เอาใจใส่เธอ รับส่งทั้งตอนเรียน และตอนที่ไปทำงานหลังเลิกเรียน และบอกฝันดีก่อนนอน มันทำให้เธอแพ้ความดีของเขา และยิ่งเขาแสดงออกว่ามีใจให้เธอมันก็ยิ่งทำให้มัสยารักเขาได้ไม่ยาก
“แต่พี่เต็มใจ” คชนาถบอกเธอ
“แต่น้ำเกรงใจค่ะ เสียงานเสียการแบบนี้ น้ำจะโดนแม่ของพี่ช้างเกลียดหรือเปล่าก็ไม่รู้” มัสยาบอก
“โอเค ถ้าน้ำไม่สบายใจ พี่จะกลับห้องคืนนี้เลย และพรุ่งนี้จะให้น้ำลองไปไหนมาไหนคนเดียวดู แต่ถ้าไม่ไหวต้องรีบบอกพี่เลยนะ” คชนาถบอกด้วยความเป็นห่วง
“ค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะที่ดูแลน้ำในช่วงหลายวันที่ผ่านมา” มัสยาบอกเ
