ของเดิมพัน/หมดความอดทน

1656 คำ

ครืด~ ครืด~ ครืด "ใครโทรมาวะ?" ฉันบ่นพึมพำ พร้อมกับก้าวเดินไปหยิบโทรศัพท์ ตรงหัวเตียงขึ้นมาดูรายชื่อ เพราะถ้าเป็นเบอร์ของอีลุง ฉันจะไม่รับสายมันเด็ดขาด แต่สายนี้ที่โทรมาไม่ใช่อีลุง แต่กลับเป็นไอ้เป้เพื่อนผู้ชายคนเดียวของฉัน ติ๊ด "ว่าไงไอ้เป้ จะชวนกูไปดูเขาแข่งรถล่ะสิ" "เออ น่ะสิไอ้แก้ม ไปไหม? คืนนี้รับรองว่าเด็ดเว้ย รุ่นพี่กูลงแข่งด้วยนะเว้ย" "เหรอ ที่ไหนเวลากี่โมง?" "แข่งสนามเดิมนั่นแหละที่เราเคยไป เวลาก็อย่างที่เราเคยไป เจอกันสามทุ่มนะเผื่อเวลาอีกครึ่งชั่วโมงถึงสนาม" "กูขอคิดก่อนได้ไหม? คืนนี้ว่าจะนอนดูซีรี่ย์ยาวๆ ว่ะ" "ไม่ได้ไอ้แก้มมึงจำเป็นต้องไป กูบอกรุ่นพี่ของกูไว้แล้วว่ามึงจะไป อีกอย่างกูจะแนะนำรุ่นพี่กูให้มึงรู้จักด้วย มึงไม่ไปไม่ได้นะเว้ย ถ้ามึงไม่ไปกูตายแน่" "ต้องขนาดนั้นไหมไอ้เป้ กูไม่ไปสักคนเขาก็แข่งกันได้" "ไม่ได้ มึงต้องไปเป็นของเดิมพะ ไม่มีอะไรไอ้แก้มกูพูดผิด" ขณะท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม