“เห้ย!! ไอ้ลูกชายบ้านใหญ่มันมาทำห่าอะไรแถวนี้วะ หรือจะมาขับไล่พวกเราอีก”
“นั่นสิ ไอ้พวกไม่มีน้ำใจ...รวยแล้วไงวะ”
“หน้าตาก็ดีใจดำฉิบหาย...คนเชี่ยอะไรวะ”
ชายหนุ่มเริ่มหงุดหงิด เขาไม่ได้มาให้คนพวกนี้รุมด่า เขามาเพราะอยากเสาะหาต้นข้าว เพื่อแก้ไขสิ่งผิดพลาดที่ตัวเองเคยก่อ
“มันไล่เราไม่ได้หร๊อก!! ตรงนี้ที่หลวง...มันกดเราได้ครั้งเดียวแหละ ครั้งนี้ลองแหย็มมาสิ กูสู้ตาย!!”
ยังมีเสียงด่าทอดังตามหลัง นนทัชพยายามไม่ใส่ใจ พวกเขามีสิทธิไม่พอใจ เมื่อเขาเป็นคนทำให้คนเหล่านี้เดือดร้อน มุมมองของคนต่างกัน เขาแค่อยากทำให้แหล่งเสื่อมโทรมดีขึ้น ไม่ต้องการให้เป็นที่ซ่องสุมคนชั่ว...แต่นั่นเป็นความเข้าใจผิด เขาผิดเต็มๆ เพราะฉะนั้นพวกเขาจะด่าก็ไม่แปลก
ต้นข้าวขมวดคิ้ว เธออยู่หลังร้าน กำลังช่วยมารดาทำความสะอาดจานชามใช้แล้ว เธอออกหางานทำใหม่ โดยอ้างกับมารดาว่าถูกเอาเปรียบจากเพื่อนร่วมงาน ไม่ได้บอกว่าเธอถูกไล่ออก
